INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyszczególnienia kwoty podatku na fakturze VAT marża oraz obowiązku uzyskania przez przedsiębiorcę zaświadczenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyszczególnienia kwoty podatku na fakturze VAT marża oraz obowiązku uzyskania przez przedsiębiorcę zaświadczenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 11 grudnia 2007 r. do Wydziału Komunikacji i Dróg Starostwa Powiatowego w O., Pan X złożył wniosek o rejestrację pojazdu marki X. Wśród wymaganych dokumentów przedłożył miedzy innymi fakturę VAT marża wystawioną przez Y Sp. z o.o. z wykazaną kwotą podatku VAT, jednocześnie nie dołączając do niej zaświadczenia VAT-25.

Wymóg przedłożenia „(...) zaświadczenia wydanego przez właściwy organ potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług, jeżeli pojazd został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego, lub braku takiego obowiązku (...)”, jest zapisany w § 3 ust. 1 pkt 5 lit. a i b oraz ust. 2 pkt 5 lit. a i b rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania j pojazdów (Dz. U. Nr 133, poz. 1123 ze zm.).

Przedsiębiorca wystawiający ww. fakturę VAT marża, powołując się na zapis § 3 ust. 3 przytoczonego rozporządzenia, który mówi że „(...) W przypadkach określonych w przepisach o podatku od towarów i usług zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a i ust. 2 pkt 5 lit. a, może być zastąpione fakturą z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) (...)” nie dołącza do faktury VAT marża wyżej wymienionego zaświadczenia.

Swoje postępowanie (nie dołączenie zaświadczenia, o którym mowa w przytoczonym rozporządzeniu Ministra Infrastruktury) wystawca faktury VAT marża argumentuje tym, że w ww. przepisie ustawodawca posłużył się pojęciem „faktury” z wyszczególnioną kwotą podatku bez odróżnienia faktury VAT od faktury VAT marża.

W związku z wątpliwościami dotyczącymi interpretacji przepisów podatkowych, a w szczególności kwestii zamieszczenia na dokumencie faktura VAT marża wyszczególnionej kwoty podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wystąpił w dniu 13 grudnia 2007 r. ze stosownym zapytaniem do Urzędu Skarbowego w Ostrzeszowie. Zapytanie zostało w dniu 7 stycznia 2008 r. przekazane do BKIP w Lesznie. Jednakże ze względu na braki formalne w postaci braku opłaty i złożenia zapytania w niewłaściwej formie (pismo zamiast ORD-IN), zostało zwrócone postanowieniem nr ILPP2/443-38/08-2/GZ z dnia 11 marca 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umieszczenie przez przedsiębiorcę kwoty podatku VAT na dokumencie faktura VAT marża w świetle przepisów podatkowych (w tym między innymi art. 120 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 9 ust. 1 i ust. 8 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług) jest zgodne z nimi, a co się z tym wiąże, zwalnia ww. przedsiębiorcę z obowiązku uzyskania zaświadczenia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapisy § 9 ust. 1 i ust. 8 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług, jednoznacznie określają jakie informacje powinny się znajdować na fakturze VAT marża, a jednocześnie art. 120 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wyklucza możliwość zamieszczenia/wyszczególnienia na fakturze VAT marża kwoty podatku od towarów i usług. W związku z wyżej wymienionymi regulacjami podatkowymi, dotyczącymi umieszczania informacji na fakturach VAT marża (w tym w szczególności kwoty podatku od towarów i usług), zamieszczenie takiej informacji na fakturze VAT marża jest niezgodne z przepisami podatkowymi, a co się z tym wiąże, nie może w świetle zapisów § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów stanowić podstawy do zwolnienia z obowiązku uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 powyższego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 16 ustawy, podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

Na mocy § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT” podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie

Stosownie do § 9 ust. 8 rozporządzenia, w fakturach dokumentujących świadczenie usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, oraz czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy:

1. w miejsce oznaczenia „FAKTURA VAT” stosuje się oznaczenie „FAKTURA VAT marża”;
2. zawiera się dane określone w ust. 1 pkt 1-5 i 12.

W przytoczonym wyżej przepisie § 9 ust. 1 rozporządzenia, wymieniono elementy, jakie powinna zawierać faktura VAT. Natomiast w § 9 ust. 8 rozporządzenia, ustawodawca wskazał elementy, które powinny znaleźć się na fakturze dokumentującej czynności opodatkowane na podstawie art. 120 ustawy. Z powołanych regulacji wynika, iż faktura VAT marża powinna zawierać co najmniej:

• oznaczenie „FAKTURA VAT marża”;
• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
• dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT” podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
• nazwę towaru lub usługi;
• jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w myśl powołanych regulacji art. 120 ust. 16 ustawy i § 9 ust. 8 rozporządzenia – nie jest dopuszczalne wyszczególnianie kwot podatku od towarów i usług na wystawianych fakturach VAT marża.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż osoba, która złożyła wniosek o rejestrację pojazdu, nabyła go od Spółki z o.o. Y, która wystawiła fakturę VAT marża w związku z tą transakcją. Ponadto, osoba ta nie przedłożyła zaświadczenia VAT-25, potwierdzającego uiszczenie podatku bądź brak takiego obowiązku.

W myśl art. 105 ust. 1 ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1. uiszczenie przez podatnika podatku – w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub
2. brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 105 ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. Wniosek zawiera w szczególności:

1. dane identyfikujące pojazd;
2. datę pierwszego dopuszczenia pojazdu do użytku;
3. przebieg pojazdu;
4. cenę nabycia pojazdu przez wnioskodawcę;
5. dane dotyczące podmiotu dokonującego dostawy pojazdu na rzecz wnioskodawcy.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 105 ust. 3 ustawy).

Na mocy art. 105 ust. 6 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory zaświadczeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia danych niezbędnych do zidentyfikowania pojazdu, którego dotyczy zaświadczenie.

W § 1, wydanego na podstawie ww. delegacji, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia wzoru zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu lub brak obowiązku uiszczenia tego podatku z tytułu przywozu środka transportu nabytego z terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 84, poz. 786), określono wzór zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu nabytego środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który ma być dopuszczony do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaświadczenie to otrzymało oznaczenie – VAT-25.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że mimo iż Spółka Y wystawiła błędną fakturę sprzedaży VAT marża, wyszczególniając w jej treści kwotę podatku VAT, to osoba chcąca dokonać rejestracji nabytego pojazdu, winna zwrócić się do naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25), poprzez złożenie formularza oznaczonego jako VAT-24.

Tut. Organ podkreśla, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, odpowiedzi na zadane pytania, zawarte we wniosku o interpretację indywidualną, udzielono tylko i wyłącznie w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.