INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu przekazanej darowizny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu przekazanej darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki prawa handlowego nie posiadającej osobowości prawnej – spółki komandytowej. Spółka z własnego rachunku bankowego dokonała darowizny na rzecz organizacji (stowarzyszenia) prowadzącej działalność z zakresu pożytku publicznego (o której mowa w ustawie o działalności pożytku publicznego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania przez spółkę komandytową darowizny na rzecz organizacji prowadzącej działalność w zakresie pożytku publicznego, jej wspólnik – osoba fizyczna – może dokonać odliczenia (w ramach obowiązującego limitu 6% dochodu) kwoty odpowiedniej części (odpowiadającej udziałowi wspólnika w zyskach spółki komandytowej) tej darowizny od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają kwoty udzielonych na rzecz organizacji prowadzących działalność w zakresie pożytku publicznego oraz na cele kultu religijnego, darowizn – w ramach określonego limitu.

Wnioskodawca podaje, że spółka nie posiadająca osobowości prawnej – a taką jest spółka komandytowa – nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatek dochodowy z tytułu udziału w dochodach tej spółki płacą w wysokości odpowiadającej udziałowi w zyskach jej wspólnicy. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że możliwość odliczenia darowizny udzielonej przez spółkę komandytową z jej rachunku bankowego, może przysługiwać jedynie wspólnikom, jako podatnikom podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
2. kultu religijnego,
3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy

nbspnbsp - w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

Natomiast art. 26 ust. 7 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że wysokość wydatków na powyższe cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, tj.

• w przypadku darowizny pieniężnej, udokumentowanej dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,
• w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu.

Ponadto należy zauważyć, iż użyte przez ustawodawcę pojęcie „dowód wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego” jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem różne formy wpłat na rachunek bankowy. Dlatego też, wszelkie dowody wpłat na rachunek bankowy obdarowanego, z których oprócz numeru tego rachunku, jednoznacznie wynika: nazwisko darczyńcy, kwota darowizny, jak również na jaki cel ją przekazano, będą stanowiły dowód, o którym mowa w powołanym przepisie.

Należy także podkreślić, iż jedynie darowizny przekazane przez osoby fizyczne na cele przewidziane w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniają podatników do dokonania odliczenia od dochodu.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku informacji, przedmiotowa darowizna została przekazana na rzecz organizacji prowadzącej działalność w zakresie pożytku publicznego przez spółkę komandytową, której Wnioskodawca-osoba fizyczna jest wspólnikiem.

Reasumując, w przypadku dokonania darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego przez spółkę, jej wspólnik – osoba fizyczna – nie może odliczyć kwoty darowizny od podstawy opodatkowania, gdyż darczyńcą była spółka komandytowa i to z jej rachunku bankowego dokonano przedmiotowej darowizny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.