INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki Wojskowej Nr (…), przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 15 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Żołnierz zawodowy i nadterminowy zasadniczej służby wojskowej, który spełnia wymogi może skorzystać z programu osłonowego „Tanie wczasy”. Po przedstawieniu faktury przez uprawnioną placówkę, jednostka organizacyjna pokrywa koszt pobytu żołnierza i jego rodziny w 100% ze środków przeznaczonych na ten cel. Kwota sfinansowania wypoczynku żołnierza i jego rodziny stanowi dochód żołnierza i podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody uważa się między innymi wartość innych świadczeń nieodpłatnych. W przypadku korzystania przez żołnierzy z tej formy wypoczynku, nie następuje dofinansowanie jak w przypadku kolonii, obozów i zimowisk ich dzieci, ale całość pobytu pokrywa jednostka organizacyjna ze środków przeznaczonych na ten cel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy od ww. świadczeń potrącać podatek dochodowy w wysokości 19%...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku korzystania przez żołnierzy z programu osłonowego „Tanie wczasy” należy od wartości poniesionych kosztów na ten cel przeznaczonych potrącić podatek dochodowy od całej poniesionej kwoty (łącznie z wypoczynkiem dzieci).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że kwota sfinansowania wypoczynku żołnierza i jego rodziny stanowi przychód żołnierza. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na podstawie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Natomiast w myśl § 11 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zawodowych, małżonków i dzieci pozostających na ich utrzymaniu z bezpłatnych przejazdów oraz innych świadczeń socjalno-bytowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 135, poz. 1452 ze zm.), żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu przysługuje prawo do korzystania z następujących rodzajów świadczeń socjalno-bytowych:

1. dofinansowanie zorganizowanego wypoczynku dzieci żołnierzy zawodowych w formie kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z leczeniem albo pobytem na leczeniu sanatoryjnym,
2. dopłaty do turnusów rehabilitacyjnych dzieci żołnierzy zawodowych,
3. dopłaty do wypoczynku w ramach programu „Tanie wczasy”,
4. pełnego pokrycia kosztów wypoczynku dziecka żołnierza zawodowego.

A zatem w zależności od źródła finansowania dopłat do wypoczynku lub pobytu na leczeniu, zwolnienie podatkowe jest limitowane kwotowo, albo też nielimitowane. Jeżeli dopłata pochodzi z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub udzielana jest zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra, zwolnienie podatkowe jest nielimitowane. Odrębne przepisy to w szczególności akty wykonawcze wydawane przez branżowych ministrów dotyczące funkcjonariuszy różnych służb mundurowych. W przypadku Jednostki Wojskowej jest to Minister Obrony Narodowej.

Zatem w przedmiotowej sprawie zwolnieniu od podatku podlegać będą dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, natomiast dopłaty do wypoczynku osób dorosłych będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Od powyższych – podlegających opodatkowaniu – świadczeń, Wnioskodawca, działając jako płatnik, zobowiązany jest na mocy art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
3. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę drugiego przedziału skali - 40% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.