INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008r. (data wpływu 18 marca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podmiotowości podatkowej Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej oraz jego jednostki założycielskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej oraz jego jednostki założycielskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma „A” w ramach prowadzonej przez siebie działalności, działając na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej, utworzyła zakład opieki zdrowotnej pod nazwą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „BC”. Celem firmy „A” jest prowadzenie działalności usługowej w zakresie identyfikacji genetycznej oraz ustalenia ojcostwa, pokrewieństwa, diagnostyki genetycznej do nowotworów, badania chorób genetycznych. W tym też celu „A” utworzyło NZOZ „BC”, który działa na podstawie statutu nadanego przez „A”. Celem działania zakładu jest diagnostyka genetyczna predyspozycji nowotworowych, identyfikacja genetyczna, synteza i sekwencjonowanie kwasów nukleinowych, wdrażanie nowych technologii w zakresie biologii molekularnej, a także wydawanie specjalistycznych opinii w zakresie prowadzonych badań.

Pełną kontrolę nad działalnością NZOZu sprawuje właściciel „A”, on podejmuje decyzje. Firma „A” jest też głównym źródłem finansowania działalności Zakładu. NZOZ nie ma prawa do samodzielnego zaciągania zobowiązań, mogą być one zaciągane wyłącznie przez „A”. Pracownicy wykonujący badania w NZOZ są pracownikami „A” zatrudnionymi na podstawie umów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy firma „A” i Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej powinny rozliczać się z tytułu podatków razem czy są to odrębni podatnicy...

Jak wskazuje Wnioskodawca, ze względu na charakter działalności firmy „A”, która nie mogłaby bez powołania w tym celu NZOZu pobierać samodzielnie materiału biologicznego od klientów a także wydawać samodzielnie opinii i wyników przeprowadzonych badań, obie jednostki są jedną całością i w ten sposób powinny się rozliczać. W związku z tym, że cele NZOZ są zbieżne z działalnością „A”, a także nie jest to jednostka wyodrębniona ani finansowo ani organizacyjnie, nie zatrudnia samodzielnie pracowników, nie musi więc prowadzić odrębnej księgowości. Pracownicy „A” stają się automatycznie pracownikami NZOZu.

Wnioskodawca odniósł się do odrębności w podatku od towarów i usług, biorąc pod uwagę art. 15 ustawy z 11.03.2004r. o podatku towarów i usług - gdzie w myśl jej postanowień podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której nowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wprawdzie NZOZ jest wpisany w rejestrze wojewody, co może świadczyć o jego odrębności ale nie posiada autonomii w sferze majątkowej, organizacyjnej czy rachunkowej.

W związku z powyższym „A” jak i NZOZ „BC” nie są odrębne podatkowo i muszą rozliczać się z podatku VAT i podatku dochodowego łącznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zdefiniowana w ust. 2 art. 15 cyt. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż firma „A”, utworzyła Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, który działa na podstawie statutu nadanego przez „A”, a celem jego działania jest diagnostyka genetyczna predyspozycji nowotworowych, identyfikacja genetyczna, synteza i sekwencjonowanie kwasów nukleinowych, wdrażanie nowych technologii w zakresie biologii molekularnej, a także wydawanie specjalistycznych opinii w zakresie prowadzonych badań.

Aby ocenić podmiotowość podatkową NZOZ „BC” ważne jest ustalenie, czy prowadzi on samodzielnie działalność gospodarczą. Wymaga to odniesienia się do przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89 ze zm.), zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Ust. 2 powyższego artykułu wskazuje, iż zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony i utrzymywany w celu:

1. prowadzenia badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia;
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być utworzony przez inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną, z zastrzeżeniem ust. 1a. Zgodnie z ust. 3 art. 8 zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8 jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej.

W art. 2 ust. 1 ww. ustawy znajduje się innego rodzaju niż zawarta w art. 1 ust. 1 ww. ustawy definicja zakładów opieki zdrowotnej, polegającą na wyliczeniu głównych form organizacyjnych tych instytucji. Poza wspólnym celem działalności wykazują one stosunkowo duże zróżnicowanie i odrębności, z powodu których można je charakteryzować wedle różnych kryteriów.

Natomiast art. 2 ust. 2 ww. ustawy wskazuje, iż zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej. O wyodrębnieniu organizacyjnym zakładu opieki zdrowotnej stanowią następujące okoliczności: wpis w rejestrze prowadzonym prze wojewodę; status pracodawcy (odrębny od organu założycielskiego); majątek niezbędny do prowadzenia działalności; statut nadany przez organ założycielski (określający ustrój oraz inne sprawy związane z funkcjonowaniem podmiotu). Za istotny element składowy konstrukcji podatnika należałoby uznać posiadanie majątku oraz organów zarządzających, których działania lub zaniechania mogłyby zostać przypisane danemu podmiotowi. Posiadanie bowiem autonomii w sferze majątkowej oraz wyodrębnienie organizacyjne pozwala nie tylko na osiąganie zysku, ale też na wykonanie obowiązku zapłaty podatku oraz ponoszenie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe.

Należy ponadto podkreślić, iż zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, ustrój zakładu opieki zdrowotnej oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nieuregulowane w ustawie, określa statut. Ust. 2 tego artykułu stanowi, iż w statucie zakładu opieki zdrowotnej określa się w szczególności: 1) nazwę zakładu odpowiadającą zakresowi udzielanych świadczeń; 2) cele i zadania zakładu; 3) siedzibę i obszar działania; 4) rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych; 5) organy zakładu i strukturę organizacyjną; 6) formę gospodarki finansowej.

Z informacji wskazanych w niniejszym wniosku wynika, iż Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „BC” utworzony przez firmę „A”, nie ma prawa do samodzielnego zaciągania zobowiązań, mogą być one zaciągane wyłącznie przez „A”; pełną kontrolę nad działalnością NZOZ „BC” sprawuje właściciel „A” (on podejmuje decyzje); głównym źródłem finansowania działalności NZOZ „BC” jest „A”, a pracownicy wykonujący badania w NZOZ „BC” są pracownikami „A”, zatrudnionymi na podstawie umów. A zatem NZOZ „BC” nie jest jednostką wyodrębnioną ani finansowo ani organizacyjnie - nie posiada więc autonomii w sferze majątkowej, organizacyjnej czy rachunkowej.

Tak więc wyznaczniki określone w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę przemawiają za uznaniem zależności NZOZ „BC” od „A”. W związku z powyższym, również w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), tj. art. 15 ust. 1, NZOZ „BC” nie może być traktowany jako jednostka samodzielnie wykonująca działalność gospodarczą. Wszelkie jego działania są bowiem uzależnione i nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem „A”. Co prawda NZOZ „BC” wykonuje zadania w oparciu o zatwierdzony statut ale jego organem zarządzającym, pełniącym nad nim kontrolę jest właściciel jednostki założycielskiej, a struktura organizacyjna jest związana ze strukturą organizacyjną „A”, dlatego też w zakresie podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w przywołanym już art. 15 ustawy jest firma „A”, czyli organ założycielski NZOZ „BC”. Dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług NZOZ „BC” winien posługiwać się Numerem Identyfikacji Podatkowej, który nadany został „A”, dlatego też faktury VAT wystawiane w oparciu o przepisy art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług winny zawierać NIP „A”. W powyższej sytuacji nie będzie zatem obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji podatkowej przez „A” i utworzoną przez nią jednostkę. Ewidencja, o której mowa w art. 109 cyt. ustawy ma bowiem służyć prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 99 cyt. ustawy, którą podatnicy obowiązani są składać we właściwym urzędzie skarbowym. W przedmiotowej sprawie podatnikiem podatku od towarów i usług jest „A” i ona będzie zobowiązana do składania deklaracji podatkowych oraz dokonywania rozliczeń tego podatku.

Reasumując, w świetle przepisów prawa, tj. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej, w przedstawionym stanie faktycznym, NZOZ „BC” nie będzie posiadał odrębnej podmiotowości od swojego organu założycielskiego, tj. firmy „A”. NZOZ „BC” nie będzie zatem samodzielnym, wyodrębnionym podmiotem gospodarczym. Wobec powyższego zarówno „A” jak i NZOZ „BC” powinny dokonywać łącznego rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług, posługując się jednym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP nadany firmie „A”) – w przypadku odpłatnego świadczenia usług, Firma „A” powinna dokonywać łącznego rozliczenia przedmiotowego podatku.

Należy ponadto wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.