INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2008 r. (data wpływu: 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczek pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczek pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, kontrahent Wnioskodawcy, w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, udzieliła Zainteresowanemu jako pożyczkobiorcy kilku oprocentowanych pożyczek. Poza tymi pożyczkami spółka ta udzielała i udziela także komercyjnych pożyczek np. swoim pracownikom (tj. ze środków nie pochodzących z ZFŚS). Spółka – pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność tej spółki, polegająca m. in. na udzielaniu pożyczek, została zapisane w umowie spółki jako „pozostałe pośrednictwo finansowe" (tak w KRS jako poz. PKD 65.2 – „Pozostałe pośrednictwo finansowe"), co jest Wnioskodawcy wiadomym. Jednakże usługi pośrednictwa finansowego nie należą do podstawowego przedmiotu działalności (przedmiotu przedsiębiorstwa) tej spółki. Podstawowym przedmiotem działalności jest: sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń biurowych (tak w KRS jako poz. PKD 51.64 Z – „Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń").

Z tytułu wszystkich udzielonych pożyczek przysługują Spółce – pożyczkodawcy odsetki. Spółka ta nie jest udziałowcem/akcjonariuszem u żadnego ze swoich kontrahentów, którym udziela pożyczek. Spółka w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zamierza dokonywać dalszych oprocentowanych pożyczek na rzecz innych podmiotów gospodarczych, co jest Wnioskodawcy wiadomym. Pożyczki te dokonywane są z bieżących środków obrotowych Spółki – pożyczkodawcy. Pomimo, że pożyczki te nie są dokonywane w sposób częstotliwy i nie są podstawowym przedmiotem działalności, nie można też jednak uznać, iż są one dokonywane w sposób przypadkowy, z uwagi na coraz większą ich ilość. W związku z powyższym stanem faktycznym w Spółce – Wnioskodawcy pojawiły się pewne wątpliwości. Są one związane z konkurencyjnością ustawy o VAT i ustawy o PCC. Horyzonty zdarzeń, które obejmują te akty prawne są co najmniej niejasne dla Wnioskodawcy.

W związku z tym, Zainteresowany zwraca się z uprzejmą prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zainteresowany podkreśla, iż do przedstawionego stanu faktycznego zastosowanie znajdują następujące przepisy prawa:

1. Art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 1 i ust. 2, art. 19 ust. 1, ust. 4 i ust. 5, art. 29 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej w skrócie zwana ustawą o VAT,
2. Pozycja 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, dalej zwanego w skrócie załącznikiem do ustawy o VAT,
3. Poz. 65.22.10-00.90 PKWiU rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), dalej w skrócie zwane rozporządzeniem w sprawie PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wspomniane w stanie faktycznym pożyczki, podlegają reżimowi wskazanemu przez ustawę o PCC czy ustawę o VAT...
2. Jeśli pożyczki podlegają pod reżim ustawy o VAT, tj. podlegają opodatkowaniu i jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwolnieniu od podatku, to w jaki sposób należy pożyczkę kontrahentowi w prawidłowy sposób udokumentować fakturą... Wnioskodawca podkreśla, iż chodzi o rozstrzygnięcie, co w przypadku takiej pożyczki będzie podstawą obrotu i kiedy pojawi się obowiązek podatkowy z tego tytułu oraz kiedy pożyczkodawca powinien wystawić fakturę VAT Wnioskodawcy i co ta faktura ma zawierać...

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki powinny być zwolnione od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, ponieważ Spółka-pożyczkodawca ma w zakresie swojej działalności gospodarczej, jak wynika z wpisu do KRS, „pozostałe pośrednictwo finansowe" i w związku z tym, zawierając taką umowę, bez wątpienia jest podatnikiem VAT, ponieważ ta działalność jest działalnością gospodarczą na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Abstrahując od tego, pożyczkodawca i tak jest czynnym podatnikiem VAT od wszelkich dokonywanych przez niego czynności dostawy lub świadczenia usług, bowiem dokonał on stosowanego zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny. Nie jest natomiast, w myśl ustawy o VAT, możliwym podleganie opodatkowaniu VAT z tytułu tylko niektórych – np. tylko tych wpisanych do KRS czy innego rejestru – czynności podatkowotwórczych.

Zgodnie z przepisami art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o PCC podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Jednocześnie w art. 2 pkt 4 ww. ustawy wprowadzono wyjątek w opodatkowaniu, ustalając, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych od podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo wieczystego użytkowania. Przepis ten uzależnia zatem opodatkowanie lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych od wystąpienia określonej sytuacji w podatku VAT.

Jak zauważono bowiem w stanie faktycznym sprawy, te dwa podatki są konkurencyjne względem siebie.

Przede wszystkim, posiadanie przez Spółkę – pożyczkodawcę, w zakresie swojej działalności, „pozostałego pośrednictwa finansowego" (tak w KRS jako poz. PKD 65.2), stwarza możliwość, że dana czynność jest wykonywana w warunkach określonych w grupowaniu 65.22.10-00.90 PKWiU (rozporządzenie w sprawie PKWiU), tj. „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym". Jeżeli więc w konkretnym przypadku Wnioskodawcy – zawierając umowę pożyczki, Spółka – pożyczkodawca działa w warunkach określonych w grupowaniu 65.22.10-00.90, czynność taka jest zwolniona z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, ponieważ udzielenie tego rodzaju pożyczki podlega regulacjom zawartym w ustawie o VAT, z tym, że usługi te korzystają jednocześnie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z załącznikiem nr 4 poz. 3 symbol PKWiU: Sekcja J ex 65-67 tj. „Usługi pośrednictwa finansowego".

W przedstawionym stanie faktycznym stwierdzić należy, że Spółka – pożyczkodawca udzielając odpłatnych pożyczek innym podmiotom gospodarczym, świadczy usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a więc podlega reżimowi tej ustawy. Jednakże dla ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii podlegania tej czynności opodatkowaniu podatkiem VAT, niezbędna staje się ocena tego świadczenia przez pryzmat postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT mówi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei ust. 2 art. 15 stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozstrzygającą okolicznością w tym zakresie jest ustalenie, czy Spółka – pożyczkodawca, zawierając stosowną umowę cywilnoprawną z pożyczkobiorcą, działała w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania czynności tego rodzaju w sposób częstotliwy. Ustawodawca, na gruncie ustawy o VAT, nie zdefiniował, co należy rozumieć przez działanie "w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania czynności tego rodzaju w sposób częstotliwy". Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonania określonych czynności.

W zapytaniu Wnioskodawca wskazał, iż pożyczki nie są udzielane w sposób cykliczny stały, jednak Spółka – pożyczkodawca ma wyszczególnione w zakresie swojej działalności usługi pośrednictwa finansowego (co wskazano powyżej), co też niejednokrotnie wykonuje. W świetle wskazanych przez Wnioskującego wyznaczników, stwierdzić należy, że czynności odpłatnego świadczenia usług pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, nawet gdyby nie były one wskazane jako przedmiot działalności, jeżeli wykonywane są w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, w okolicznościach, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 2 powołanej ustawy. Nawet gdyby uznać, że dokonywane przez Spółkę pożyczki mają charakter sporadycznych, to odnosząc do określenia "sporadyczny" stwierdzić należy, iż wg słownika języka polskiego (wydawnictwo PWN strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), określenie to oznacza "zjawiający się, występujący rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie". Stąd można wywieść, że dokonana przez Spółkę – pożyczkodawcę czynność udzielenia pożyczki nosi cechy powtarzalności, a więc częstotliwości. Ponadto pożyczkodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od wszystkich dokonywanych przez siebie czynności dostawy i świadczenia usług.

Wobec takich ustaleń opisana we wniosku czynność pożyczki musi być uznana za wykonywaną przez podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Podobnie zauważyć trzeba, że gdyby Spółka będąca czynnym podatnikiem podatku VAT dokonała sprzedaży np. swojego samochodu, to pomimo, iż nie jest handlarzem czy dealerem samochodowym, z tytułu tej czynności podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT bądź byłaby z niego zwolniona, jeśli samochód byłby towarem używanym.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z prowadzeniem tej działalności gospodarczej, można identyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, a wiec uznać za rodzącą obowiązek w podatku VAT. Jeżeli zatem Spółka udzielając pożyczek o charakterze odpłatnym, wykonuje działalność usługową określoną w PKWiU z grupowaniu 65.22.10-00.90 „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym", a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej zamieszczonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to udzielenie tego rodzaju pożyczek podlega regulacjom zawartym w ustawie o VAT, z tym, że usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. W przypadku zatem udzielania przez Spółkę-pożyczkodawcę – podatnika VAT, oprocentowanej pożyczki pieniężnej innym podmiotom gospodarczym, tj. świadczenia usługi finansowej zwolnionej od podatku VAT, czynność taka nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, ponieważ tytuł tej czynności (działalność Spółki – pożyczkodawcy) mieści się w horyzoncie zdarzeń przewidzianych ustawą o VAT.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem a więc podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze. W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotację, subwencję i innych dopłat o podobnym charakterze. Z przepisów powyższych wynika, że podstawą opodatkowania (obrotem) jest każda kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W odniesieniu do treści wniosku stwierdzić należy, iż obrotem w przypadku świadczenia usług opisanych przez Spółkę – pożyczkodawcę w zapytaniu będą otrzymane odsetki od udzielonej pożyczki Wnioskodawcy, jak również ewentualne niezapłacone odsetki, których termin zapłaty upłynie bądź już upłynął. Kwota natomiast udzielonej pożyczki nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym udokumentowane fakturą VAT powinny być tylko odsetki, bez naliczania oczywiście podatku (sprzedaż przedmiotowo zwolniona od podatku). Sprzedaż tą należy zaewidencjonować w rejestrze sprzedaży w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy i wykazać w deklaracji VAT-7.

Odnośnie terminu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu Wnioskodawca stwierdza, iż na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m. in. ust. 4 i ust. 5. W myśl natomiast z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy). Ustawodawca nie zawarł szczególnych unormowań w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla usług udzielania pożyczek poza systemem bankowym (PKWiU 65.2). W związku z powyższym należy uznać, iż w przypadku, gdy Spółka – pożyczkodawca i Wnioskodawca określiły w umowie termin zapłaty rat wraz z należnymi odsetkami, to termin ten należy powiązać z ostatecznym terminem powstania obowiązku podatkowego w wysokości odpowiadającej należnym odsetkom. Nie jest w tym przypadku istotne, czy odsetki faktycznie zostały spłacone czy nie. Należy bowiem uznać, iż data płatności poszczególnych rat pożyczki wraz z odsetkami, jest datą wykonania przez Spółkę usługi na rzecz przyjmującego pożyczkę i powinno być to potwierdzone fakturą VAT wskazującą na podstawę zastosowanego zwolnienia od podatku VAT. Zatem obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi pożyczki powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 7 dnia od dnia upływu terminu płatności poszczególnych odsetek, a fakt ich spłaty w terminie późniejszym, niż określony w umowie, pozostaje bez znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy. Art. 8 ust. 3 ww. ustawy stanowi ponadto, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Ponadto czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych świadczone poza systemem bankowym zaliczane są do grupy usług pośrednictwa finansowego, sklasyfikowanego w sekcji J. dział 65 PKWiU, a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej zamieszczonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wobec powyższego podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie zaś do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są od podatku usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J ex (65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10 - 00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10 - 00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Podkreślenia wymaga fakt, że organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź), który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek obrotem, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, są odsetki od udzielonej pożyczki (otrzymane jak również niezapłacone, których termin zapłaty upłynął). Odsetki te winny być udokumentowane fakturą VAT i zaewidencjonowane w rejestrze sprzedaży w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem między innymi ust. 4 i ust 5. W myśl natomiast art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy).

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy przy pożyczkach finansowych świadczonych poza systemem bankowym powstaje z momentem wykonania usługi tzn. zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek. Obowiązek ten będzie powstawał częściowo z momentem zapłaty każdej kwoty odsetek lub z upływem każdego terminu zapłaty odsetek. Jeżeli natomiast wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi (zapłaty odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek).

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 tejże ustawy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury oraz terminu wystawienia faktur zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Stosownie do § 13 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, § 15 i § 15a.

Reasumując, usługa polegająca na udzielaniu pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże, zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, korzysta ze zwolnienia od tego podatku. Odsetki od udzielonej pożyczki stanowią obrót i powinny być udokumentowane fakturą VAT, wystawioną nie później niż 7. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydana została w dniu 11 sierpnia 2008 r. osobna interpretacja indywidualna Nr ILPB2/436-34/08-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.