INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.05.2008r. (data wpływu 12.05.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu kapitalizacji odsetek od środków zgromadzonych na depozytach gwarancyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.05.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu kapitalizacji odsetek od środków zgromadzonych na depozytach gwarancyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka C C R SA jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.Spółka współpracuje z dużymi klientami korporacyjnymi, wdrażając oprogramowanie i świadcząc inne usługi informatyczne. Jako zabezpieczenie, niektórzy kontrahenci wymagają przedstawienia przez Spółkę G D W umowy (GDW).

W celu wywiązania się ze zobowiązań kontraktowych, Spółka zawiera z bankiem prowadzącym jej rachunek bieżący umowy gwarancji, na podstawie których Bank wystawia wymagane przez klientów spółki GDW.

Zabezpieczeniem dla Banku jest depozyt środków pieniężnych. Umowy o depozyt precyzują, iż Spółka w okresie objętym umową gwarancji „przenosi na własność Banku” kwoty będące przedmiotem depozytu. Umowy zawierają również zapisy o:

• zwrocie depozytu wraz z narosłymi odsetkami na rachunek Spółki po zakończeniu obowiązywania GDW,
• w okresie, kiedy posiadaczem środków jest Bank, comiesięcznej kapitalizacji odsetek na depozycie. Posiadaczem rachunku, na którym utrzymywany jest depozyt, jest Bank, a nie Spółka.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kapitalizacja odsetek na rachunku Banku w ramach wykonania umowy depozytu w trakcie trwania umowy powoduje konieczność rozpoznania przez Spółkę przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ...

Zdaniem Spółki przychód z tytułu odsetek powstaje w momencie zwolnienia depozytu. Z uwagi na fakt, iż na czas depozytu następuje przewłaszczenie środków na Bank kapitalizacja odsetek na depozycie nie zostaje zrealizowana z punktu widzenia Spółki aż do czasu wypłaty całości kwot kapitału i odsetek. Spółka nie ma żadnego dostępu do środków zgromadzonych na depozytach gwarancyjnych w okresie ich ważności. Sytuacja ta znacząco odbiega od klasycznej lokaty bankowej, w której zawsze możliwe jest zerwanie depozytu, a kwotą odsetek już skapitalizowanych właściciel rachunku może dysponować. Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż kapitalizacja odsetek na rachunku Banku w ramach umowy depozytu środków pieniężnych pod umowę gwarancji bankowej nie powoduje powstania przychodu u podatnika. Przychód powstanie w momencie wypłaty odsetek wraz z kwotą depozytu po wygaśnięciu umowy gwarancji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w przepisach art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 roku Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami są m.in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Powołane przepisy nie mają jednak zastosowania do sytuacji przedstawionej w przedmiotowym wniosku.

Wniesione przez Spółkę, jako klienta banku, środki pieniężne są jedynie zabezpieczeniem dla banku, w sytuacji udzielenia Spółce, współpracującej z dużymi klientami korporacyjnymi, G D W umowy. Zdeponowane przez Spółkę środki pieniężne przez okres objęty umową gwarancji stają się własnością Banku, zaś Spółka nie ma dostępu do środków zgromadzonych na depozytach gwarancyjnych w okresie ich ważności. Zwrot depozytu wraz z odsetkami podlegającymi comiesięcznej kapitalizacji, następuje po zakończeniu obowiązywania G D W umowy.

Stąd też w omawianym przypadku znajdą zastosowanie przepisy art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również do udzielonych pożyczek (kredytów).

Wynika z tego, iż dla celów podatkowych za przychód uznawane są wyłącznie faktycznie otrzymane (postawione do dyspozycji podatnika) odsetki od należności.

W opisanym przypadku podatnik uzyska prawo rozporządzania kwotą zdeponowanych środków pieniężnych oraz otrzyma naliczone odsetki dopiero po wygaśnięciu umowy gwarancji. Do tego czasu środkami zgromadzonymi na depozytach gwarancyjnych dysponuje bank.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż odsetki będą podlegały ujęciu w przychodach podatnika dopiero w momencie przeniesienia własności depozytu wraz z jego oprocentowaniem z powrotem na Spółkę, co nastąpi po wygaśnięciu umowy gwarancji. Przychód podatkowy z tytułu oprocentowania środków pieniężnych zgromadzonych na depozytach gwarancyjnych powstanie dopiero w momencie postawienia odsetek do dyspozycji Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.