INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług marketingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2008 roku złożony został ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług marketingowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży paliw. Jest podmiotem uprawnionym do zarządzania punktami sprzedaży (sieć stacji ajencyjnych i partnerskich) funkcjonujących pod marką „L”. W ramach tego uprawnienia określa standardy dotyczące technik sprzedaży na stacjach, reklamy i marketingu, w tym wykorzystywania znaków towarowych, logotypów, szyldów, itp. Realizując powyższe oraz mając na celu intensyfikację sprzedaży towarów Spółka zawarła umowę o współpracy z podmiotem zewnętrznym, na mocy której zobowiązała się min. do utrzymania w sprzedaży uzgodnionego asortymentu towarów dostarczanych przez drugą stronę umowy, uczestnictwa w organizowanych przez nią akcjach promocyjnych i przekazywania uwag oraz oczekiwań konsumentów. Jak wynika z treści umowy Spółka zobowiązana jest do bieżącego świadczenia usług marketingowych na rzecz kontrahenta i podejmowania działań w zakresie aktywnego wspierania sprzedaży poprzez odpowiednią lokalizację urządzeń wspomagających sprzedaż, eksponowanie materiałów reklamowych, zapewnienie odpowiedniego poziomu zapasów, za określonym wynagrodzeniem. Spółka otrzymała propozycję podpisania aneksu dotyczącego min. zmiany warunków handlowych (wynagrodzenia), którego wysokość w części ma stanowić min. przyznana premia pieniężna (za wykonanie pewnych czynności w ramach określonych umową usługi, tj. wprowadzenie i utrzymanie stałego asortymentu produktów sprzedającego, zapewnienie odpowiedniego poziomu zapasów i optymalizację powierzchni sprzedażowej), nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności wykonywane na podstawie zawartej umowy o współpracy Spółka powinna rozpoznać jako usługę marketingową, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 22%, czy jako przyznaną premię pieniężną niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, skutki podatkowe wypłacania premii pieniężnych uzależnione są od tego, za co faktycznie premie zostały wypłacone. Premia pieniężna może być związana z konkretną dostawą (rabat), bądź też premią wypłacaną za osiągnięcie określonego pułapu w określonej wartości lub ilości, którą uznaje się za świadczenie usług.

Ponieważ „L” sp. z o.o. nie prowadzi działalności na stacjach własnych (bezpośrednio nie zakupuje produktów), może jedynie przez umowy z ajentami i partnerami wspierać działania powodujące wzrost sprzedaży świadcząc usługi marketingowe. Zdaniem Spółki ustalone w warunkach handlowych wynagrodzenie nie jest premią pieniężną, gdyż w żadnym przypadku nie jest związane z dostawami towarów dostarczanymi Spółce. Nabywcami są podmioty prowadzące stacje paliw jako odrębne podmioty gospodarcze działające we własnym imieniu i na własne ryzyko. W związku z powyższym wynagrodzenie należy traktować jako wynagrodzenie przysługujące Spółce za wykonanie konkretnych czynności w ramach świadczonej usługi marketingowej, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, czyli 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej
;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji
,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa
.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż w przepisach powołanej ustawy określeniem „usług” objęto obszerny krąg czynności obejmujący swoim zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń nie ujętych w tych klasyfikacjach.

Szczególną uwagę należy zwrócić na zapis art. 8 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym należy uznać, iż pojęcie świadczenia, składającego się na istotę usługi, należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. W efekcie, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Jednocześnie należy zauważyć, iż czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka otrzyma wynagrodzenie w zamian za utrzymanie w sprzedaży uzgodnionego asortymentu towarów dostarczanych przez drugą stronę umowy, uczestnictwa w organizowanych przez nią akcjach promocyjnych i przekazywania uwag oraz oczekiwań konsumentów. Natomiast wypłacający wynagrodzenie otrzyma z tego tytułu korzyść w postaci wsparcia działań powodujących wzrost sprzedaży.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż opisana czynność, o ile dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 41 ust. 13 powołanej ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń