INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej użytkowała na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy przez okres 30 miesięcy. Samochód został wykupiony po spłacie ostatniej raty leasingowej w styczniu 2008 r., a następnie wprowadzony na stan środków trwałych Spółki. Wnioskodawca w trakcie trwania umowy leasingu skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w maksymalnej kwocie, tj. 6.000 zł, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W kwietniu 2008 r. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży przedmiotowego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca – mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny – miał prawo do sprzedaży samochodu osobowego ze zwolnieniem od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca obniżył kwotę podatku należnego o kwotę 6.000 zł na podstawie faktur dokumentujących raty leasingu operacyjnego dla ww. samochodu osobowego.

Po ostatecznym wykupie samochodu osobowego w styczniu 2008 r. Spółka postanowiła sprzedać samochód w kwietniu 2008 r.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy, jeżeli samochody i pojazdy te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka ma prawo do wystawienia faktury na dostawę samochodu osobowego ze zwolnieniem, ponieważ spełnia warunki wymienione w rozporządzeniu:

  - przysługiwało jej prawo do odliczenia (częściowego) podatku naliczonego przy zakupie samochodu,

  - samochód jest towarem używanym, zgodnie z ustawą, tj. okres używania przez Wnioskodawcę dokonującego dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Ustawodawca, odwołując się do okresu używania danego towaru, nie wskazuje przy tym tytułów prawnych, w oparciu o które używanie miałoby następować. Dlatego, dla uznania danego towaru za używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 cyt. ustawy, istotny jest okres faktycznego używania towaru przez podatnika, bez względu na tytuł prawny przysługujący podmiotowi.

Zatem, w opinii Wnioskodawcy okres użytkowania samochodu osobowego podczas trwania umowy leasingu operacyjnego wlicza się do okresu używania przez podatnika wymienionego w ustawie, tak więc przedmiot dostawy można potraktować jako towar używany, co potwierdza prawo Spółki do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży pojazdu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na postanowienie Naczelnika III Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 30 listopada 2006 r., nr 1473/WV/443/715/149/2006/AN oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek z dnia 22 sierpnia 2005 r., nr 1437/ZI/443/313/DJW/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy, jeżeli samochody i pojazdy te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Przez towary używane, w myśl art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. W powyższej definicji ustawodawca mówi o okresie używania przez podatnika, a nie o formie własności. Dlatego też do okresu używania przez podatnika wlicza się okres eksploatacji samochodu w ramach leasingu operacyjnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej użytkował na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy przez okres 30 miesięcy. Po zakończeniu umowy wykupił przedmiotowy samochód (styczeń 2008 r.), a następnie w kwietniu 2008 r. podjął decyzję o jego sprzedaży.

Zatem, w świetle ww. art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przedmiotowy samochód wypełnia definicję towaru używanego.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż Spółka przy opisanej transakcji sprzedaży mogła traktować przedmiotowy samochód jako towar używany i tym samym miała prawo zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług wynikające z § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

Dodać ponadto należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powinien mieć także na uwadze przepisy art. 91 ust. 1-5 w związku z art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące korekty kwoty podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.