INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008 r. (data wpływu 19.05.2008 r.), uzupełnionego pismami z dnia 13 czerwca 2008 roku i 7 lipca 2008 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntów przeznaczonych pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani I. M. wraz z mężem J. M. nabyła do ich majątku wspólnego, w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego, min. własność działki nr 30/2, położonej w miejscowości K. Nabywając przedmiotową nieruchomość nie mieli oni zamiaru jej sprzedaży. Do jesieni 2007 roku działka była wykorzystywana przez Państwa M. w celach rolnych. W dniu 24 października 2007 roku Wójt Gminy, na wniosek stron, wydał decyzję o warunkach zabudowy tej działki, ustalając jednocześnie warunki podziału nieruchomości, w dniu 15 kwietnia 2008 roku ten sam organ wydał decyzję o zatwierdzeniu projektu podziału działki, wyodrębniając z niej 14 działek. Jedna z nich ma stanowić drogę, a 13 przeznaczonych jest pod zabudowę. W celu uzbrojenia wyodrębnionych działek Pani M. wraz z mężem zawarła umowę z osobami trzecimi o wybudowanie sieci elektroenergetycznej i o wybudowanie sieci wodociągowej. W chwili obecnej umowy są wykonywane, a państwo M. nie dokonują odliczenia podatku naliczonego w fakturach wystawionych przez podmioty realizujące nałożone umową zadania. Zamiarem strony jest dokonanie sprzedaży wyodrębnionych działek budowlanych różnym podmiotom. Pani I. M. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT - jednak w zakres działalności nie wchodzi obrót nieruchomościami.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 czerwca 2008 roku pełnomocnik wskazuje, iż:

• Pani I. M. nabyła wraz z mężem działkę gruntu nr 30/2 w dniu 9 mają 1987 roku
,
• wydzielone z działki nr 30/2, przeznaczone do sprzedaży działki nie są zabudowane i takim stanie zostaną sprzedane
,
• działka nr 30/2 została nabyta w celu prowadzenia działalności rolniczej i do jesieni 2007 roku w takim zakresie była wykorzystywana, grunt ten był przede wszystkim obsiewany zbożem i burakami, działka ta wchodziła w skład należącego do Pani M. i jej męża gospodarstwa rolnego
,
• przeznaczone do sprzedaży działki, z uwagi na znaczny popyt na rynku, a co za tym idzie łatwość sprzedaży i związany z tym brak konieczności posiadania fachowej wiedzy w zakresie obrotu nieruchomościami, najprawdopodobniej zostaną sprzedane bez udziału wyspecjalizowanych pośredników
,
• w okresie pomiędzy nabyciem działki 30/2, a dniem dzisiejszym Pani M. i jej mąż nabyli dwie nieruchomości: w 1998 roku działkę gruntu o powierzchni ok. 30 arów, na której wybudowali dom i w 2003 roku działkę gruntu o powierzchni ok. 5 arów, którą wykorzystują w celach rekreacyjnych
,
• w okresie pomiędzy nabyciem działki 30/2, a dniem dzisiejszym Pani M. i jej mąż nie sprzedawali jakichkolwiek nieruchomości w związku z czym nie rejestrowali się w związku z taką sprzedażą, jako podatnicy podatku VAT
,
• Pani M. jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą - zakład stolarski - w związku z tą działalnością zarejestrowana jest jako podatnik podatku VAT
,
• gospodarstwo rolne, w którego skład wchodziła działka 30/2, jest prowadzone do dnia dzisiejszego przez męża Pani M
.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 5 sierpnia 2008 roku pełnomocnik dodał, iż budowa sieci elektroenergetycznej i sieci wodociągowej przez Państwa M. jest wynikiem zobowiązania do wybudowania tych sieci w decyzji wydanej przez Wójta Gminy o warunkach zabudowy nieruchomości. Kierując się tylko tym względem Pani M. wraz z mężem zawarli umowy o wybudowanie wymienionych sieci.

Pełnomocnik podkreślił również w uzupełnieniu, iż zły stan zdrowia Pana Jana M., a szczególnie jego znaczne pogorszenie w sierpniu 2007 roku spowodowało, że Państwo M. podjęli decyzję o sprzedaży części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż 13 działek budowlanych będzie opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa sprzedaż nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Z konstrukcji ustawy o podatku od towarów usług wynika, że opodatkowane tym podatkiem są czynności dokonywane przez podatników, tj. podmioty dokonujące samodzielną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, nie sposób Pani Irenie M., jak i jej mężowi, przypisać przymiotu podatnika podatku VAT. Kwestia opodatkowania podatkiem VAT tego typu transakcji była wielokrotnie analizowana w orzecznictwie sądów administracyjnych. Najbardziej aktualnym jest wyrok siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 roku o sygn. akt I FPS 3/07. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd stwierdził miedzy innymi, że (…) jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Taka zaś właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem „handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży (...). W świetle powyższego uprawniona jest teza, że przepisy art. 15 ust 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”.

Zdaniem Wnioskodawcy wyrok jest potwierdzeniem jego stanowiska. W przypadku sprzedaży towarów, nawet dokonanej w częściach, poprzedzonej skomplikowanymi czynnościami przygotowawczymi (jak np. uzyskanie decyzji i warunkach zabudowy i decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości), by móc uznać sprzedającego za podatnika decydujące jest ustalenie, czy nabywał on nieruchomość z zamiarem jej sprzedaży. Jeżeli tak nie było, nie można Wnioskodawcy zakwalifikować jako podatnika podatku VAT, bez względu na fakt, czy ma on status zarejestrowanego podatnika podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego przez Panią zdarzenia przyszłego wynika, że w momencie, kiedy grunt rolny został podzielony na 13 działek budowlanych nie można stwierdzić, że przyświecał Pani cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Dokonany w ten sposób podział rzutuje na intencję z jaką dokonywała Pani powyższych czynności, a więc przeznaczenie przedmiotowych działek do dalszej odsprzedaży. W tym miejscu należy podkreślić, że dokonanie czynności podziału jednego areału na odrębne działki oraz ich przeznaczenie (budowlane) przesądza o tym, że nie jest to majątek osobisty, który służy zaspokojeniu potrzeb osobistych. Dlatego nie można uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek to sprzedaż majątku osobistego.

Zamierzona dostawa ma dotyczyć 13 działek budowlanych co niewątpliwie przesądza, że sprzedaż ta będzie miała charakter powtarzalny, a to oznacza, że zostanie spełniony warunek określony w art. 15 ust. 2 ustawy: „zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy”. Przy czym, przez częstotliwość należy rozumieć częste występowanie, powtarzanie się jakiejś czynności wielokrotnie (więcej niż jednorazowo).

Zatem z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowych działek, będzie miała charakter powtarzalny, warunek częstotliwości zostanie wypełniony, w efekcie planowaną przez Panią dostawę działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto jak wynika z wniosku, przedmiotowe grunty użytkowane były wcześniej przez Panią do celów działalności rolniczej. Jest to istotny element w aspekcie opodatkowania czynności sprzedaży przedmiotowego gruntu. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż majątku osobistego. W efekcie sprzedaż przedmiotowego gruntu wykorzystywanego w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zaś sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będąc rolnikiem posiada status podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą. Wprawdzie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług korzysta ze zwolnienia od tego podatku, jednak zwolnienie to dotyczy tylko dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych.

Podkreślenia wymaga, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), zatem dostawa dotycząca przedmiotowych działek budowlanych winna być opodatkowana 22% stawką podatku.

Reasumując stwierdzić należy, że dokonana przez Wnioskodawcę, będącego rolnikiem, dostawa 13 działek budowlanych, służących uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy stwierdzić, powołany przez Panią wyrok: NSA z dnia 29 października 2007 roku sygn. akt I FPS 3/07 nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Jest on rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, a orzeczenia sądu podejmowane są w oparciu o zebrany materiał dowodowy, dlatego trudno jest określić w jakim stopniu przedstawiona sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia sadu oraz sytuacja przedstawiona we wniosku jest tożsama

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.