INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności spadkobierców z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności spadkobierców z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 stycznia 2007 r. zmarł Pana ojciec, który prowadził działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. W wykonywanej działalności na podstawie umowy o pracę było zatrudnionych dwóch pracowników. Śmierć Pana ojca spowodowała, że za lata 2006 i 2007 nie zostały sporządzone i przekazane pracownikom oraz urzędowi skarbowemu imienne informacje PIT-11. W dniu 13 września 2007 r. mocą postanowienia sądowego doszło do nabycia spadku po zmarłym ojcu. Spadek został nabyty przez wdowę i sześcioro dzieci, w tym także przez Pana. Umocowany notarialnie przez pozostałych spadkobierców postanowił Pan zająć się sprawami podatkowymi, aby nie narazić się w przyszłości siebie i pozostałych spadkobierców na jakiekolwiek komplikacje podatkowe, np. na zaległości podatkowe. Dodaje Pan, że od chwili śmierci ojca działalność gospodarcza nie jest prowadzona, a stosunek pracy pracowników ustał. Nikt z członków rodziny, ani żadna inna osoba nie prowadziła przy wykorzystaniu majątku firmy zmarłego ojca jakichkolwiek działań gospodarczych. Stwierdza Pan, że ten stan rzeczy jest traktowany jako zakończenie bytu prawnego firmy zmarłego ojca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy na spadkobiercach ciąży obowiązek sporządzenia za lata 2006 i 2007 imiennych informacji PIT-11 i przekazania ich pracownikom oraz urzędowi skarbowemu. Ponadto, czy na spadkobiercach ciąży obowiązek zapłaty ewentualnych zaliczek na podatek od wynagrodzeń byłych pracowników. Jeżeli obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 spoczywa na spadkobiercach, to kogo należy wykazać w części B.11 jako płatnika. Pyta Pan także, czy może to być Pana osoba, wskazana notarialnie przez pozostałych spadkobierców...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle zaistniałego stanu faktycznego i na mocy obowiązujących przepisów, na spadkobiercach spoczywa obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-11 i przekazania ich byłym pracownikom oraz urzędowi skarbowemu, a następnie zapłaty ewentualnych zaległości podatkowych z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów ze stosunku pracy. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, w części B.1 informacji PIT-11 jako płatnik może wystąpić każdy ze spadkobierców wskazany przez pozostałych. Podstawą takiego rozumowania jest nabycie spadku w trybie jego przyjęcia na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, a w dalszej kolejności art. 98 Ordynacji podatkowej. Ponadto Wnioskodawca wskazuje na zapis art. 42e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktujący o podmiotach niebędących następcą prawnym przejmujących zobowiązania wynikające ze stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tego Kodeksu, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów Tytułu VIII Kodeksu. Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

W świetle cytowanych powyżej przepisów, spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie. Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę i ma jedynie znaczenie deklaratoryjne.

Natomiast wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot współwłasności. Dział spadku nie zmienia jednak faktu, że spadkobierca nabywa spadek z mocy ustawy – w części przypadającej z tytułu ustawowego udziału w spadku – w dniu śmierci spadkodawcy.

Podkreślić trzeba, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów wyżej powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa. Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Jak wynika natomiast z postanowień art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej, do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe; przy czym w myśl art. 98 § 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się również do odpowiedzialności spadkobierców za pobrane, a niewpłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta.

Zakończenie bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą może nastąpić w sposób przewidziany w przepisach prawa. Do podstawowych form zakończenia działalności należą: likwidacja, upadłość czy rozwiązanie umowy, a także śmierć podatnika.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 98 Ordynacji podatkowej do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe. W przypadku więc przyjęcia spadku spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, w tym związane z obowiązkami płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przepis art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż o zakresie odpowiedzialności spadkobierców orzekają w odrębnych decyzjach organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy. Zgodnie z przepisem art. 1034 § 1 Kodeksu cywilnego do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Stosownie zaś do § 2 tego artykułu, po dokonaniu działu spadku spadkobiercy ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe w stosunku do wielkości udziałów.

W świetle przytoczonych przepisów, w przypadku ewentualnego wystąpienia zaległości dotyczących zaliczek na podatek dochodowy od pracowników firmy zmarłego ojca Wnioskodawcy z tytułu otrzymanych przez nich przychodów, przed dokonaniem działu spadku odpowiedzialność spadkobierców jest solidarna, a po dziale spadku – określona w stosunku do wielkości udziałów. Na spadkobiercach nie spoczywa jednak obowiązek sporządzenia za lata 2006 i 2007 imiennych informacji PIT-11 i przekazania ich byłym pracownikom oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.