INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana C., przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia i udokumentowania kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia i udokumentowania kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł 16 sierpnia 2007 r. umowę z mającą siedzibę w Szwajcarii Spółką Doradczą. Przedmiotem umowy było zobowiązanie się Spółki Doradczej do wyłącznego doradztwa w procesie sprzedaży udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikiem był wnioskodawca, poprzez: staranie się o pozyskanie ofert o niewiążącym charakterze, przygotowanie przestrzeni informacyjnej i przeprowadzenie kontroli gospodarczej przedsiębiorstwa, pozyskanie ofert o wiążącym charakterze, wsparcie podczas negocjacji z wszystkimi potencjalnymi nabywcami udziałów oraz koordynację całego procesu sprzedaży. Wnioskodawca w przypadku zawarcia umowy sprzedaży należących do niego udziałów zobowiązał się do zapłaty Spółce Doradczej wynagrodzenia w wysokości 2% wartości transakcji w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży udziałów.W wyniku działalności Spółki Doradczej został wyłoniony nabywca udziałów, który to zakupił od wnioskodawcy udziały w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Powyższa umowa została zawarta dnia 7 stycznia 2008 r. Zgodnie z postanowieniem tejże umowy wnioskodawca zobowiązał się do sprzedaży posiadanych przez siebie udziałów w dwóch transzach. Pierwsza z nich nastąpiła w chwili podpisania umowy sprzedaży, a dokonanie drugiej transzy było uzależnione od spełnienia się warunku w postaci wyrażenia zgody na dokonanie koncentracji przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub uzyskania dowodu zbędności tej zgody. Z uwagi na spełnienie tego warunku umowa sprzedaży udziałów stała się w całości skuteczna i została wykonana w kwietniu 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie dla Spółki Doradczej, która swoim działaniem doprowadziła bezpośrednio do zawarcia umowy sprzedaży udziałów wnioskodawcy, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Jakie dokumenty powinien posiadać wnioskodawca aby mógł zaliczyć wynagrodzenie pobrane przez Spółkę Doradczą do kosztów uzyskania przychodu...
3. Czy wystawiona faktura przez Spółkę Doradczą w języku niemieckim, następnie przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego na język polski zawierająca nr PESEL i NIP wnioskodawcy stanowić będzie dowód na poniesienie kosztów związanych z działalnością Spółki Doradczej...
4. Czy wydatki poniesione na nabycie udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które następnie zostały zbyte stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1.
Wynagrodzenie należne Spółce Doradczej, która poprzez swoje działania doprowadziła bezpośrednio do zawarcia umowy sprzedaży udziałów, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W judykaturze i doktrynie przyjmuje się, iż dla zakwalifikowania danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu niezbędne jest spełnienie trzech przesłanek:
a) dany wydatek nie został wymieniony w treści art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to zawiera zamknięty katalog wydatków nie podlegających zaliczeniu jako koszt uzyskania przychodów,
b) wydatek powinien być rzeczywiście poniesiony,
c) wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku zachodzą wszystkie przesłanki stanowiące o prawnej możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.Wynagrodzenie za usługi doradcze, w wyniku których nastąpiło zawarcie umowy sprzedaży udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, nie znajdują się w zamkniętym katalogu wydatków i nakładów, nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Ze względu na szczególny charakter tego przepisu jego interpretacja rozszerzająca jest niedopuszczalna.
Drugą z przesłanek stanowi rzeczywiste poniesienie przez podatnika określonego wydatku. W przedmiotowej sprawie mieliśmy do czynienia z faktycznym poniesieniem wydatków przez wnioskodawcę. W wyniku zawarcia stosownej umowy i wystawienia przez Spółkę Doradczą faktury za świadczone usługi, wnioskodawca dokonał zapłaty wynagrodzenia.Ostatnią przesłankę stanowi celowość dokonanego wydatku lub nakładu. W orzecznictwie i doktrynie zarysowały się dwa stanowiska na temat celowości poniesionych wydatków. Według pierwszego z nich związek pomiędzy przychodem a kosztem musi mieć charakter bezpośredni, tzn. że poniesiony wydatek w danych okolicznościach miał lub mógł mieć wpływ na wysokość faktycznie osiągniętego przychodu (wyrok NSA z dnia 30 czerwca 1997 r. sygn. akt I SA/Ka 195/96, wyrok NSA z dnia 18 lutego 1999 r. sygn. I SA/Kr 1448/97, oraz wyrok NSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2004 r. sygn. akt FSK 113/2004).
Według drugiego stanowiska, celowość kosztów uzyskania przychodu należyrozumieć szeroko. Należy więc mieć na uwadze nie tylko osiągnięty konkretnyprzychód, wystarczy samo dążenie do osiągnięcia tego przychodu (wyrokNSA z dnia 17 czerwca 2003 r. sygn. akt I Sa/Łd 214/2002). Przy takim założeniu kosztamiuzyskania przychodu oczywiście mogą także być wydatki racjonalnie poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak by przynosiło onoprzychody także w przyszłości (wyrok NSA z dnia 5 maja 1999 r. sygn. akt I SA/Lu 235/98, wyrok NSA z dnia 12 maja 1999 r. I SA/Wr 482/97 oraz wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2000 r. sygn. akt SA/Rz 1596/97).W przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki uznania za kosztuzyskania przychodu wynagrodzenia wypłaconego Spółce Doradczej przyzastosowaniu zarówno wąskiego jak i szerokiego pojmowania kosztów uzyskaniaprzychodów.
Nie ulega wątpliwości, że poniesiony wydatek miał bezpośredni wpływ na już uzyskany przychód, nie jest to więc wydatek, który ma spowodować uzyskanie przychodu dopiero w przyszłości. Ponadto pomiędzy uzyskanym przychodem, jego wysokością a poniesionym wydatkiem istnieje związek przyczynowy. Brak zaangażowania Spółki Doradczej ze względu na specyfikę branży do której należy Spółka, której wnioskodawca sprzedał swe udziały, niewielka ilość podmiotów występujących na tym rynku spowodowałaby brak możliwości zbycia udziałów lub sprzedaż ich po niższej cenie co wpłynęłoby negatywnie na wysokość należnego podatku dochodowego.

Ad. 2 i 3.
Dla wykazania wysokości kosztów uzyskania przychodu związanych z wynagrodzeniem wypłaconym Spółce Doradczej, wystarczy posiadanie przez wnioskodawcę faktury w języku niemieckim, przetłumaczonej przez tłumacza przysięgłego na język polski, zawierającą nr PESEL i NIP wnioskodawcy.Ustawa o podatku od osób fizycznych jak również przepisy innych ustaw podatkowych nie zawierają regulacji dotyczącej formy dowodu poniesienia kosztów uzyskania przychodów, którym jest wynagrodzenie za świadczenie usług doradczych. Pomocne jednak może się okazać brzmienie art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej. Stanowi on bowiem, iż jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy a nie jest sprzeczne z prawem. Absurdalne byłoby nakładanie na podatnika obowiązku udowodnienia określonego faktu, tylko dowodami w określonej formie, jeśli i tak w późniejszym postępowaniu mógłby udowodnić daną okoliczność poprzez każdy dowód, który nie jest sprzeczny z prawem, tak jak to ma miejsce w powyższej sytuacji.

Ad. 4.
Wydatki związane z nabyciem udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które następnie zostały zbyte stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 38 kosztem uzyskania przychodów nie jest wydatek na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. W przedmiotowej sprawie dokonano odpłatnego zbycia udziałów w spółce posiadającej osobowość prawną, co zostało potwierdzone postawionym pytaniem o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia należnego Spółce Doradczej, które to uzależnione jest od wysokości uzyskanej ceny sprzedaży. Wobec powyższego wszelkie wydatki poniesione na nabycie lub objęcie udziałów stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast w świetle postanowień art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż wydatki poniesione na nabycie udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia tychże udziałów.Do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać również zaliczone wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę Doradczą usługi doradztwa w procesie sprzedaży ww. udziałów, jeżeli zostały poniesione zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto stwierdzić należy, iż dokumentem, na podstawie którego ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów może być faktura wystawiona przez Spółkę Doradczą przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego na język polski.Należy jednak mieć na uwadze, iż w przypadku usług doradczych oraz innych usług niematerialnych podatnik winien również dysponować innymi dowodami potwierdzającymi, że usługi te zostały faktycznie wykonane.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.