INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów Spółki z tytułu sprzedaży elementów zdemontowanego majątku trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów Spółki z tytułu sprzedaży elementów zdemontowanego majątku trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stosownie do postanowień Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1261/2007 z dnia 9 października 2007 r., zmieniającego Rozporządzenie Rady (WE) Nr 320/2006, ustanawiających tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie, producenci cukru, którzy zrzekną się kwot produkcyjnych będą mieli prawo do otrzymania pomocy restrukturyzacyjnej. Pomoc ta finansowana będzie z Tymczasowego Funduszu restrukturyzacji w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) i wypłacana będzie przez Agencję Rynku Rolnego (zgodnie z art. 212 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 roku o finansach publicznych).

W dniu 22 stycznia 2008 r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pomocy restrukturyzacyjnej. Wniosek ten obejmuje zrzeczenie się przez Wnioskodawcę kwoty produkcyjnej cukru w ilości 91 200,96 ton oraz zobowiązanie do dokonania całkowitego demontażu jednej z fabryk w zamian za otrzymanie pomocy restrukturyzacyjnej w wysokości 78 660 828 euro, z tego:

1. 57 000 600 euro na podstawie art. 3 ust. 5 lit. a) Rozporządzenia Rady (WE) Nr 320/2006,
2. 21 660 228 euro na podstawie art. 3 ust. 7 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 320/2006 (dodatkowa pomoc dla plantatorów).

W marcu 2008 r. Agencja Rynku Rolnego poinformowała Spółkę, iż jej wniosek został rozpatrzony pozytywnie, co oznacza, że formalnie pomoc restrukturyzacyjna została przyznana.

Ponieważ środki pochodzące z Unii Europejskiej (w tym również z EFRG) przeznaczone na finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej stanowią dochód budżetu państwa i wypłacane będą przez agencję rządową, Wnioskodawca będzie kwalifikować otrzymane środki z ww. tytułu jako przychód wolny od podatku dochodowego od osób prawnych (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy).

W planie finansowym, stanowiącym załącznik do wniosku o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej, Spółka szczegółowo określiła przewidywane koszty związane z planem restrukturyzacji. Koszty te będą ponoszone począwszy od bieżącego roku gospodarczego (2007/2008) i stanowią zarówno elementy gotówkowe (m.in. wypłaty dla plantatorów, odprawy pieniężne dla zwalnianych pracowników, koszty ustanowienia zabezpieczeń wymaganych przez system wypłat, koszty przeprowadzenia demontażu środków trwałych), jak i elementy obniżające wartość posiadanych przez Spółkę aktywów (zmniejszenie ekonomicznej wartości użytkowanych środków trwałych poprzez dokonanie odpisów aktualizujących wartość majątku).

Podstawowym celem planu restrukturyzacyjnego jest doprowadzenie do zwiększenia konkurencyjności Spółki, jako producenta cukru, na rynku międzynarodowym. Rzeczywistą pomoc finansową, w postaci środków pieniężnych pochodzących z EFRG, wnioskodawca otrzyma w dwóch ratach, płatnych w znacznej części po realizacji przedmiotowego planu:

1. I rata, w wysokości 40% należnej pomocy, w czerwcu 2009 r.,
2. II rata, w wysokości 60%, w lutym 2010 r.

Wydatki dotyczące planu, jakie sukcesywnie będzie ponosić Spółka, do czasu wpływu środków pomocowych, będą finansowane z bieżących środków Spółki. Ponadto, dodatkowymi przewidywanymi przychodami Spółki, będącymi następstwem realizacji planu restrukturyzacyjnego, będą przychody ze sprzedaży elementów pochodzących z demontażu majątku trwałego (m.in. sprzedaż złomu, materiałów z rozbiórki).

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

Czy przychody ze sprzedaży elementów zdemontowanego majątku trwałego będą kwalifikowane do przychodów podatkowych według ogólnych przepisów prawa podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu sprzedaży materiałów/elementów zdemontowanego majątku trwałego będą zaliczane do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.