INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana G., przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 28 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania wydatków poniesionych na rzecz kontrahenta zagranicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania wydatków poniesionych na rzecz kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 4 września 2006 roku wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej, w zakresie usług informatycznych. Usługi powyższe polegają na pozycjonowaniu linku do strony internetowej klienta w Wyszukiwarce. W związku z wykonywanymi usługami współpraca Spółki opiera się na stosunkach gospodarczych z operatorem przeglądarki. Klient opłaca kampanię reklamową na podstawie wystawianych przez Spółkę faktur, a za pozycjonowanie linku klienta Spółka reguluje należność wobec Operatora. Siedziba Operatora znajduje się poza granicami kraju, jednak korzysta on z banku mającego siedzibę na terenie RP (faktury wystawiane przez Operatora opłacane są przelewami bankowymi na konto banku z siedzibą w Warszawie). Operator wystawia Spółce faktury, które może wydrukować z konta na stronie internetowej tego Operatora. Adres wskazany na fakturze jest adresem siedziby Operatora, znajdującej się poza granicami kraju. Każdą otrzymaną fakturę Spółka ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie jej wystawienia. Ponadto każda faktura wystawiona przez operatora dołączona jest do polecenia przelewu za ww. fakturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższy sposób dokumentowania wydatków na rzecz Operatora jest wystarczający, w związku z zaliczeniem ich do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z przepisami rozporządzenia o prowadzeniu księgi przychodów i rozchodów dokumentami potwierdzającymi poniesienie kosztu mogą być faktury oraz inne dokumenty zawierające niezbędne informacje (§ 13 pkt 5 ww. rozporządzenia). Powyższe czynności udokumentowane są fakturami (wystawionymi zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie kontrahenta) oraz przelewami, które zawierają m.in. dane stron transakcji. W związku z powyższym wnioskodawca uważa, iż taki sposób dokumentowania wydatków jest wystarczający.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Natomiast w myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą” z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Odrębnymi przepisami dot. faktur są przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
    
    

Każda transakcja gospodarcza musi być udokumentowana zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w Polsce i zawartymi w powołanym rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.Co do zasady, dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest faktura VAT, dlatego też jeżeli faktury wystawiane przez zagranicznego kontrahenta spełniają ww. warunki (czyli są fakturami VAT w rozumieniu ww. przepisów) to stanowią dowody księgowe, będące podstawą do zaewidencjonowania określonych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dopiero w sytuacji, gdy z przyczyn niezależnych od podatnika uzyskanie faktury nie jest możliwe, podstawą wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być inne dokumenty wymienione w cyt. powyżej § 12 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia. Przepis ten odwołuje się do innych dowodów wymienionych w § 13 i 14 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto niektóre wydatki, ściśle określone w § 14 rozporządzenia mogą być udokumentowane na podstawie tzw. dowodów wewnętrznych. Zaznaczyć przy tym należy, iż cytowane wyżej przepisy rozporządzenia zawierają zamknięty katalog dokumentów, stanowiących podstawę do ujęcia wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.W związku z powyższym, w sytuacji gdy dokumenty otrzymane od kontrahenta zagranicznego nie są fakturami VAT, ale spełnią warunki pozwalające uznać je za inne dowody księgowe, to również mogą stanowić podstawę wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.Nadmienić przy tym należy, iż w myśl regulacji § 12 ust. 4 cytowanego rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. - dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli dowód księgowy wystawiony jest w walucie obcej, podatnik zobowiązany jest przeliczyć walutę obcą na złote, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, iż jeżeli otrzymywane przez wnioskodawcę faktury potwierdzające poniesiony wydatek na rzecz operatora zagranicznego spełniają warunki zawarte w § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, są wystarczającym dokumentem, na podstawie którego można dokonać wpisu do prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów a w konsekwencji i zaliczeniu wynikającego z nich wydatku do kosztów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.