Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1020b/12/WM
z 17 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2012 r. (data wpływu 17 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca i jego żona prowadzą szkołę niepubliczną - liceum ogólnokształcące na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. jedno. Dz.U. z 2004 r. nr 256 poz. 2572 ze zm.). Prowadzenie szkół niepublicznych na podstawie szczególnych przepisów jest prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że osobą prowadzącą działalność gospodarczą jest On sam, natomiast żona jest osobą współpracującą, pomimo że pełni funkcję dyrektora szkoły. Jedynym źródłem finansowania szkoły jest dotacja celowa otrzymywana ze starostwa powiatowego na podstawie wskazanej powyżej ustawy o systemie oświaty. Dotacja ta stanowi przychód do opodatkowania zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który rozliczany jest na zasadach ogólnych, czyli w księdze przychodów i rozchodów. Kosztami uzyskania przychodów są wydatki (na podstawie faktur) na utrzymanie szkoły takie jak: wynajem pomieszczeń, zakup pomocy naukowych, książek, środków czystości itp. oraz wynagrodzenia wraz ze składkami ZUS nauczycieli zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia.

W szkole zatrudniona jest na umowę o pracę córka, która prowadzi wspólne gospodarstwo z rodzicami, tak więc w świetle przepisów o ubezpieczeniu społecznym jest osobą współpracującą. Z omawianej dotacji płacone są za nią składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i fundusz pracy.

W związku z powyższym zadano pytania, oznaczone numerami 3 i 4.

Czy Wnioskodawca jako płatnik powinien pomniejszyć podstawę obliczenia podatku i obniżyć podatek o zapłacone za pracownika (córkę) składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i fundusz pracy?

Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia dla zatrudnionego na umowę o pracę dziecka PIT-11 (dziecko jest osobą współpracującą)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone przez Wnioskodawcę za pracownika (córkę) składki, nie pomniejszają w deklaracji PIT-11 odpowiednio podstawy opodatkowania oraz naliczonego podatku pracownika, gdyż pracownik nie ponosi z tego tytułu kosztów.

Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia na rzecz pracownika (córki) PIT-11 i rozliczenia jej jak pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Osoba współpracująca przy prowadzeniu działalności gospodarczej podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców. Jeżeli osoba współpracująca posiada inny tytuł do ubezpieczeń społecznych, np. jest równocześnie pracownikiem i uzyskuje oskładkowany przychód w przeliczeniu na okres miesiąca w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia, to wówczas z tytułu współpracy podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu (ubezpieczenia społeczne są dobrowolne). Składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność oblicza, odprowadza i finansuje z własnych środków osoba prowadząca pozarolniczą działalność (art. 16 ust. 5a ustawy z dnia 13 października 1998 r. i art. 85 ust. 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4). W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w ramach działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu szkoły niepublicznej, Wnioskodawca zatrudnia swoją córkę, która prowadzi wspólne gospodarstwo z rodzicami, więc w świetle przepisów o ubezpieczeniu społecznym jest osobą współpracującą. Z otrzymanej dotacji celowej na prowadzenie szkoły, Wnioskodawca opłaca za córkę składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i fundusz pracy.

W myśl art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31, płatnik oblicza stosownie do zapisów w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, iż zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Natomiast, stosownie do treści art. 32 ust. 2 ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

W świetle zaś art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3;
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5. ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

Jednocześnie na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika (art. 32 ust. 3b ustawy).

Z treści cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w zakresie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłat z tytułu umowy o pracę wynika, iż – co do zasady - płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od dochodu uzyskanego przez pracownika, po pomniejszeniu przychodów pracownika o koszty uzyskania przychodu oraz odliczeniu od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne, gdy składki te zostały potrącone z wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika. Również zaliczka na podatek pomniejszana jest o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdy zostały one pobrane w danym miesiącu przez zakład pracy z wynagrodzenia pracownika. Jednakże nie dotyczy to składek odprowadzanych od wynagrodzeń osób współpracujących (w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Mając bowiem na względzie okoliczność, iż zgodnie z treścią wskazanego powyżej przepisu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne osób współpracujących w całości finansuje osoba prowadząca działalność gospodarczą, a więc nie są one potrącane z wynagrodzenia osoby współpracującej, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie można ich uwzględniać przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłacanych tej osobie.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż od wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu osobie współpracującej, Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek obliczać i pobierać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Wnioskodawca jako płatnik, przychód uzyskany przez osobę współpracującą – córkę, winien pomniejszać tylko o koszty uzyskania przychodu tj. bez pomniejszania dochodu o składki na ubezpieczenie społeczne, gdyż są one sfinansowane w całości przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, a nie przez pracownika. Podobnie zaliczka na podatek nie może być pomniejszona o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż tak samo, składki te są w całości sfinansowane przez Wnioskodawcę. Tak obliczoną zaliczkę, należy zmniejszyć o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (PIT-11).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa wyjaśnić należy, że Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzenia i przekazania podatnikowi (córce) oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11).

Jednocześnie prawidłowo Wnioskodawca zauważył, że nie ma podstaw prawnych do zamieszczania w PIT-11 informacji o składkach na ubezpieczenie społeczne oraz o składkach na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej (córki), ponieważ jak już wskazano powyżej w całości sfinansował je Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie są one potrącane z wynagrodzenia córki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.