INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja mebli na wymiar. W najbliższym czasie w ramach tej działalności zamierza również rozpocząć wykonywanie usług polegających na zabudowie wnęk w budynkach mieszkalnych (z zastrzeżeniem, iż usługi te będą wykonywane wyłącznie w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej do 300 m² i lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej do 150 m²). Zabudowa ta nazywana jest „szafą wnękową” lub „zabudową wnęki” i będzie montowana na stałe bez możliwości jej przenoszenia w inne miejsce. Montaż „szafy wnękowej” będzie następował na podstawie umowy cywilno-prawnej, której przedmiotem jest praca remontowo-budowlana wykonana w oparciu o własne materiały dostawcy, polegająca na wykonaniu trwałej zabudowy. Faktura dokumentująca wykonanie wyżej opisanej transakcji będzie zawierała jedną pozycję obejmującą całość robót wraz z wykorzystanymi materiałami, np.: „Wykonanie prac budowlanych trwałej zabudowy – szafa wnękowa”. Faktury będą uzupełnione o właściwy ze względu na rodzaj budynku, w którym następuje montaż, symbol PKOB. W przypadku budynków mieszkalnych stosowane będą następujące symbole:

PKOB 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne,

PKOB 112 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, i podstawę prawną z ustawy o VAT, tj. art. 41 ust. 12.

Prace w zakresie montażu trwałej zabudowy wnęki lub przestrzeni wnękowej, o których mowa powyżej, zgodnie z PKWiU mieszczą się w następujących grupowaniach:

PKWiU 45.42.13-00.00 – roboty instalacyjne pozostałych niemetalowych elementów stalarki budowlanej,

PKWiU 45.42.12-00.00 – roboty instalacyjne pozostałych metalowych elementów stolarki budowlanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze powyższy stan faktyczny, w oparciu o normę prawną określoną w art. 41 ust. 12, 12a i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), prace w zakresie montażu „szaf wnękowych” i „zabudowy wnęki” winny być opodatkowane obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o normę prawną określona w art. 41 ust. 12, 12a, 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), prace w zakresie montażu „szaf wnękowych” i „zabudowy wnęki”, powinny być opodatkowane obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje wydane przez urzędy skarbowe, np.:

• pismo Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, nr III-2-443-69/04 z dnia 6 września 2004 r.,
• pismo Izby Skarbowej w Rzeszowie, nr IS.II/1-0050/274/04 z dnia 3 grudnia 2004 r.,
• pismo Urzędu Skarbowego w Brzegu, nr PP-II-443/84/07/IW z dnia 31 lipca 2007 r.
  
  

Zainteresowany wyraża nadzieję, że odpowiedź na jego pytanie będzie uwzględniała dyspozycję art. 121 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22% (…). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Mocą § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7%, również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264

• wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy (budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11), lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Z kolei w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Należy zauważyć, że w treści wskazanego przepisu § 1 rozporządzenia, ustawodawca użył pojęć: roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne nie dokonując ich zdefiniowania, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7-8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś przez remont – wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Konserwacja natomiast, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836) – oznacza wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku. Z kolei, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego P (Wydawnictwo Naukowe P, W 2005 r., str. 355), konserwacja oznacza utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się, zniszczeniem lub zepsuciem.

Z powyższego wynika, że zabudowa wnęk z montażem szaf wnękowych na stałe nie mieści się w zakresie wymienionych pojęć.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z robotami budowlanymi, ww. czynności nie można też zaliczyć do remontów bądź robót konserwacyjnych. Obniżona 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie wyłącznie do robót budowlano -montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym, a nie do wszystkich czynności wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Reasumując należy stwierdzić, iż wykonanie zabudowy wnęk z montażem szaf wnękowych na stałe nie zostało wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do ustawy jako czynność podlegająca opodatkowaniu według stawki obniżonej. Zatem, dla tej usługi ma zastosowanie stawka podstawowa, określona w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.