INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.06.2008 r. (data wpływu 23.06.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie daty wpływu dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy jest –prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.06.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie daty wpływu dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje eksportu towarów w rozumieniu art. 2 ust 8a ustawy o podatku od towarów i usług. Odprawy celne dokonywane są za pośrednictwem firm spedycyjnych. Spółka nie jest zarejestrowana w systemie ECS i nie posiada klucza bezpiecznej transmisji danych. Dokumenty celne potwierdzające dokonanie wywozu poza terytorium Wspólnoty zgodnie z Rozporządzeniem komisji (WE) Nr 1875/2006 z 18-12-2006 Spółka otrzymuje od spedytora w wersji elektronicznej tj. drogą mailową w formacie pliku xml lub pdf bądź pocztą w postaci wydruku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy ma miejsce data wpływu dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust 6, czy w momencie otrzymania przez spedytora komunikatu I .... od urzędu celnego wywozu, czy z datą otrzymania przez Spółkę od spedytora wydruku pocztą lub e-maila z załączonym dokumentem I …....

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 6 następuje w momencie otrzymania przez nią informacji od spedytora, czyli w dniu otrzymania wydruku pocztą lub e—maila z załączonym IE 599. Art 41 ust. 6 uzależnia zastosowanie stawki 0% od otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz poza terytorium Wspólnoty przez podatnika. Podatnikiem jest Spółka, natomiast firma spedytorska jest jedynie pełnomocnikiem i fakt otrzymania przez nią dokumentu od urzędu celnego wywozu nie ma znaczenia dla zastosowania wspomnianego artykułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz. Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje eksportu towarów stosownie do art., 2 pkt 8 lit. a ustawy, zaś odprawy celne dokonywane są za pośrednictwem firm spedycyjnych. Spółka nie jest zarejestrowana w systemie ECS i nie posiada klucza bezpiecznej transmisji danych. Dokumenty te Spółka otrzymuje od spedytora w wersji elektronicznej tj. drogą mailową w formacie pliku xml lub pdf bądź pocztą w postaci wydruku.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 253, poz. 1 ze zm.).

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE. L. Nr 360, poz. 64 ze zm.) organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Z dniem 31 sierpnia 2007r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ang. E C S, ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej. System ECS pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. W przypadku gdy procedura wywozu obsługiwana jest przez system ECS, zgodnie z art. 796e ww. rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2454/93, wprowadzonego w życie przepisem art. 1 pkt 57 cyt. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r., urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” – komunikat IE-599. Podpisany i przesłany w systemie ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych. Komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Podmiotem, którego władze celne informują o dokonaniu wywozu jest zgłaszający.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż otrzymanie dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy następuje w momencie, kiedy Spółka jest w posiadaniu stosownych dokumentów potwierdzających wywóz towarów, a nie spedytor, za pośrednictwem którego dokonuje odprawy celnej.

Jednakże należy zaznaczyć, iż Spółka powinna być w posiadaniu dokumentów potwierdzających daną czynność, które to dokumenty winny mieć rangę dowodu. Niewątpliwie musi więc w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktyczną przez nią dowodzoną. Wiąże się to z faktem, iż bezpieczeństwo rozliczeń podatku od towarów i usług nie pozwala na wprowadzenie do obrotu kopii dokumentów. Zatem w przypadku, gdy niemożliwe jest otrzymanie dokumentu przewozowego, za dokument potwierdzający dokonanie dostawy należy dopuścić potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię tego dokumentu. Pod pojęciem dokumentu należy bowiem rozumieć pismo spisane w celu stwierdzenia określonej okoliczności, świadectwa prawdziwości jakiegoś faktu. Natomiast zastąpienie dokumentu papierowego elektronicznym dopuszczalne jest tylko w sytuacji, gdy jego treść zagwarantowana jest bezpiecznym podpisem elektronicznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.