INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w części dotyczącej obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego - jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej braku obowiązku odprowadzenia podatku od dochodu z tytułu likwidacji działalności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2008 roku został złożony ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2008 roku – data nadania 16 lipca 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego i odprowadzenia podatku od dochodu z likwidacji działalności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba fizyczna ma zamiar przekształcić swe przedsiębiorstwo w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością poprzez założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i objęcie kapitału zakładowego w tej spółce i wniesienie aportu w całości dotychczasowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 lipca 2008 roku (data nadania 16 lipca 2008 r.) podano, iż wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej w postaci aportu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością planowane jest przed likwidacją przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy u osoby fizycznej, która zamierza aportem wnieść swoje przedsiębiorstwo do nowo utworzonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaną skutki podatkowe jednoznaczne z likwidacją i zamknięciem działalności, a co za tym idzie, czy istnieje konieczność dokonania remanentu likwidacyjnego...

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z przekształceniem firmy osoby fizycznej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przedsiębiorstwo nie jest zobowiązane do sporządzenia remanentu likwidacyjnego (spisu z natury), gdyż nie likwiduje swej działalności gospodarczej, a jedynie zmienia jej formę prawną. Nie istnieje również konieczność uiszczenia 10% podatku od wartości tegoż remanentu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się:

• w części dotyczącej obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego za nieprawidłowe,
• w części dotyczącej braku obowiązku odprowadzenia podatku od dochodu z tytułu likwidacji działalności za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił – w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowopowstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną spółkę handlową albo kapitałową spółkę handlową.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym podała Pani, iż planowane jest wniesienie aportu w postaci całego przedsiębiorstwa osoby fizycznej w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego do nowo powstałej jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, iż w wyniku wniesienia aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością całego przedsiębiorstwa osoby fizycznej, w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo prowadzone samodzielnie przez osobę fizyczną traci swój byt. W opisanej we wniosku sytuacji nastąpi więc likwidacja firmy jednoosobowej.

W związku z powyższym ciąży na Pani obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego na dzień likwidacji firmy jednoosobowej.

Obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego wynika pośrednio z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dla ustalenia dochodu z likwidacji konieczna jest znajomość wartości pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykorzystywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi. Wartość ta może być ustalona jedynie w oparciu o sporządzony remanent.

Omawiany obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego wprost wynika natomiast z odrębnych przepisów. Przepis art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694), stanowi o obowiązku sporządzenia remanentu przed podmioty prowadzące księgi rachunkowe na dzień zakończenia działalności jednostki oraz na dzień poprzedzający postawienie jej w stan likwidacji lub upadłości.

Z kolei przepis § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), precyzuje obowiązek sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, m.in. w razie likwidacji działalności. O zamiarze sporządzenia spisu z natury w innym terminie niż na dzień 1 stycznia, 31 grudnia oraz na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej podatnicy są zobowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie co najmniej siedmiu dni przed datą sporządzenia tego spisu.

Ponadto należy zauważyć, iż wyłączenie wynikające z powołanego uprzednio art. 24 ust. 3 ww. ustawy, ma zastosowanie do ustalenia dochodu na dzień likwidacji, nie zwalnia jednak z obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego.

Zatem w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, mając na uwadze przedstawione uprzednio przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wniesienie przedsiębiorstwa do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie spowoduje obowiązku zapłacenia podatku, o którym mowa w art. 44 ust. 4 ww. ustawy. W sprawie znajdzie bowiem zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 24 ust. 3 pkt 3, z którego wynika, że nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli osoba fizyczna wniosła w formie aportu do spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem. Wyłączenie z obowiązku ustalenia dochodu nie jest jednak równoznaczne ze zwolnieniem z obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego, a zatem na dzień likwidacji należy sporządzić remanent likwidacyjny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.