INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko K…, przedstawione we wniosku z dnia 21.05.2008 r. (data wpływu 26.05.2008 r.), uzupełnionego pismem z dnia 15.07.2008 r. (data wpływu 18.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania studiów podyplomowych pracownikowi, który nie jest skierowany na te studia przez zakład pracy - jest nieprawidłowe,
• w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania kursu kwalifikacyjnego oraz kursu językowego pracownikowi, który nie jest skierowany na te kursy przez zakład pracy - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dofinansowania studiów podyplomowych oraz kursu kwalifikacyjnego i kursu językowego pracownikowi, który nie jest skierowany na dokształcanie przez zakład pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik Wnioskodawcy w roku szkolnym 2008/2009 podjął studia podyplomowe, jest uczestnikiem kursu kwalifikacyjnego, ponadto uczestniczy w kursie językowym. Wszyscy organizatorzy wymienionych form doskonalenia posiadają akredytację przyznaną na podstawie art. 68b ustawy o systemie oświaty. Pracownik Wnioskodawcy na żadną z wymienionych form uczestnictwa nie otrzymał skierowania z zakładu pracy. Wszystkie formy dokształcania odbywają się poza godzinami pracy nauczyciela. Nauczyciel zwrócił się z podaniem do dyrektora placówki o dofinansowanie wyżej wymienionych pozaszkolnych form doskonalenia z funduszu przeznaczonego na doskonalenie zawodowe nauczycieli, na podstawie którego otrzymał określoną kwotę dofinansowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nauczyciel powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od dofinansowania wszystkich wymienionych form doskonalenia zawodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy nauczyciel powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych zarówno od kwoty dofinansowania studiów podyplomowych, jak i kursu kwalifikacyjnego oraz kursu językowego.

Kwota uzyskanego dofinansowania stanowi przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca jako płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek na zasadach określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Głównym kryterium jest tu brak skierowania przez zakład pracy na podstawie § 11 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. Pracownikowi przysługuje jedynie urlop bezpłatny i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, natomiast nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia tego świadczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych, w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

Nie dotyczy to jednak otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest bowiem wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

W stosunku do nauczycieli za odrębne przepisy, o których mowa wyżej uznać należy regulacje zawarte w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie sposobu podziału środków na wspieranie doskonalenia zawodowego nauczycieli pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, form doskonalenia zawodowego dofinansowywanych ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły, wojewodów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania tych środków (Dz. U. z 2002 r. Nr 46, poz. 430).

Na podstawie art. 70a ust. 1 powołanej ustawy, w budżetach organów prowadzących szkoły wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli w wysokości 1% planowanych środków przeznaczonych na wynagrodzenie osobowe nauczycieli.

Szczegółowe zasady i tryb dystrybucji, wydzielonych w myśl powyższego przepisu, środków na dofinansowanie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli reguluje powołane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r.

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia ze środków na doskonalenie zawodowe nauczycieli, przyznanych na podstawie art. 70a ust. 1 powyższej ustawy, dofinansowuje się w części lub w całości:

• opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli,

• opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli skierowanych przez dyrektora szkoły lub placówki,

• koszty przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli, którzy na podstawie skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki uczestniczą w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniają lub podnoszą kwalifikacje.
  
  

W myśl § 7 przywołanego rozporządzenia organ prowadzący szkoły, w porozumieniu z dyrektorami szkół i placówek, ustala corocznie maksymalną kwotę dofinansowania opłat za kształcenie nauczycieli oraz specjalności i formy kształcenia, na które dofinansowanie jest przyznawane.

W świetle ww. przepisów wartość świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego nauczycieli, o których mowa powyżej jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Omawiany bowiem przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy zwalnia wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie zawężając zwolnienia do określonych branż czy zawodów. W związku z tym przytoczony przepis zwolnienia dotyczy również nauczycieli, co oznacza, iż z tytułu podnoszenia kwalifikacji nauczycieli - dofinansowanie całości bądź części czesnego, jeżeli finansowane jest ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości 1% planowanych środków przyznanych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli na podstawie art. 70a ust. 1 Karty Nauczyciela korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w świetle ustawy podatkowej .

Należy również zauważyć, że w przypadku dofinansowania w części lub w całości opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe, za studia licencjackie, magisterskie i podyplomowe bez znaczenia pozostaje fakt braku skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki.

Skierowanie takie jest wymagane przy dofinansowaniu opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli, a także przy dofinansowaniu kosztów przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli uczestniczących w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniających lub podnoszących kwalifikacje.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pracownik Wnioskodawcy w roku szkolnym 2008/2009 podjął studia podyplomowe, jest uczestnikiem kursu kwalifikacyjnego, ponadto uczestniczy w kursie językowym. Wszyscy organizatorzy wymienionych form doskonalenia posiadają akredytację przyznaną na podstawie art. 68b ustawy o systemie oświaty. Pracownik Wnioskodawcy na żadną z wymienionych form uczestnictwa nie otrzymał skierowania z zakładu pracy. Wszystkie formy dokształcania odbywają się poza godzinami pracy nauczyciela. Nauczyciel zwrócił się z podaniem do dyrektora placówki o dofinansowanie wyżej wymienionych pozaszkolnych form doskonalenia z funduszu przeznaczonego na doskonalenie zawodowe nauczycieli, na podstawie którego otrzymał określoną kwotę dofinansowania.

W świetle powyższego należy uznać, iż o ile występuje związek zdobywanej wiedzy z zakresem obowiązków przydzielonych pracownikowi lub też z charakterem (profilem) prowadzonej przez pracodawcę działalności, kwota otrzymana przez pracownika w związku z częściowym dofinansowaniem przez Wnioskodawcę jako pracodawcę kosztów związanych z nauką pracownika na studiach podyplomowych w szkole wyższej, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dofinansowania studiów podyplomowych pracownikowi, który nie jest skierowany na te studia przez zakład pracy, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Natomiast dofinansowanie dokształcania i doskonalenia odbywanego w formach pozaszkolnych bez skierowania pracodawcy stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym Wnioskodawca jako płatnik, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązany jest od kwoty wypłaconego dofinansowania kursu kwalifikacyjnego oraz kursu językowego obliczyć i pobrać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy w wysokości określonej w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dofinansowania kursu kwalifikacyjnego oraz kursu językowego pracownikowi, który nie jest skierowany na te kursy przez zakład pracy, stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.