INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30.04.2008 r. (data wpływu 19.05.2008 r.) oraz piśmie z dnia 07.08.2008 r. (data nadania 08.08.2008 r., data wpływu 11.08.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-824/07-2/SP z dnia 31.07.2008 r. (data nadania 31.07.2008 r., data doręczenia 04.08.2008 r.) i piśmie z dnia 28.08.2008 r. (data nadania 29.08.2008 r., data wpływu 01.09.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-824/08-4/SP z dnia 20.08.2008 r. (data nadania 21.08.2008 r., data doręczenia 25.08.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą dwóch synów B w wieku 12 lat i J w wieku 10 lat. Wnioskodawczyni uzyskuje dochody ze stosunku pracy, nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast dzieci uzyskują dochody z tytułu alimentów (od 1998 r. po 150 zł, od 2004 r. po 300 zł, od czerwca 2008 r. po 500 zł). Cztery lata temu Wnioskodawczyni wystąpiła o rozwód. W dniu 28.05.2007 r. zapadł prawomocny wyrok o rozwód z winy byłego męża, który wniósł apelację, co do wysokości alimentów oraz co do jego winy. Apelacja została oddalona a wyrok z Sądu Okręgowego podtrzymany.

Sąd orzekł, iż dzieci mają zamieszkiwać z matką. Ojciec nie zajmuje się dziećmi (interesują go wtedy, gdy ma z tego jakąś korzyść). Od 1998 r. ojciec płaci na synów alimenty. W 2004 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o podwyższenie tych alimentów.

W lipcu 2007 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt w banku i spłaciła byłego męża oraz M. Z. P.

W 2007 r. były mąż Wnioskodawczyni (ojciec dzieci) był zameldowany w jej domu. W domu tym były jedynie jego rzeczy, natomiast on przychodził do domu bardzo rzadko, aby wymienić ubranie. Faktycznie mieszkał ze swoja przyjaciółką. Pracował w Straży Pożarnej w systemie 24/48 lub na basenie, bądź też remontował swoje nowe mieszkanie. Nie miał czasu na wychowywanie czy przebywanie z dziećmi.

Z informacji, jakie Wnioskodawczyni uzyskała przed odliczeniem ulgi prorodzinnej oraz z broszury informacyjnej do załącznika PIT/O ulga z tytułu wychowywania dzieci (art. 27f ustawy) wynika, iż w przypadku rodziców w stosunku, do których orzeczony został rozwód albo separacja odliczenie przysługuje jednemu z rodziców, u którego dzieci faktycznie zamieszkują.

Wnioskodawczyni otrzymała od byłego męża zawiadomienie, iż dokonał odliczenia jednej ulgi.

Pismem z dnia 31.07.2008 r. Nr IPPB2/415-824/08-2/SP oraz pismem z dnia 20.08.2008 r. Nr IPPB2/415-824/08-4/SP wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni prawidłowo odliczyła ulgę prorodzinna za 2007 r. dla dwóch synów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje jej odliczenie z tytułu wychowywania dzieci, gdyż to ona faktycznie wychowuje dzieci, więc prawidłowo dokonała odliczenia tej ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

1. dzieci małoletnich;
2. dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny;
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach – Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku.
   
   

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy (tj. za 2007 r. dwukrotności kwoty 572 zł 54 gr).

Z dalszych postanowień tego przepisu wynika, iż odliczenie kwoty, o której wyżej mowa, dotyczy łącznie obojga rodziców. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1.

Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców (w stosunku do których sąd orzekł rozwód lub separację), odliczenie przysługuje każdemu z nich. W tym przypadku kwota odliczenia stanowi iloczyn liczby miesięcy pobytu dzieci u rodzica i 1/12 kwoty wynikającej z pomnożenia liczby wychowywanych dzieci i kwoty 1.145 zł 08 gr (art. 27f ust. 4 ww. ustawy).

Zatem, jak już wyżej przytoczono, uprawnienie rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, do skorzystania z omawianej ulgi warunkuje łączne spełnienie obu przesłanek, tj.: faktyczne zamieszkiwanie dzieci u jednego z rodziców oraz wychowanie tych dzieci w roku podatkowym, którego dotyczy rozliczenie podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy uznać, iż spełnia Pani warunki umożliwiające skorzystanie z ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci. Jest Pani matką samotnie wychowującą dwóch małoletnich synów. W maju 2007 r. został orzeczony prawomocny rozwód. Przez cały 2007 rok dzieci zamieszkiwały z Panią. Natomiast ojciec dzieci w 2007 r. nie mieszkał z dziećmi, nie przykłada się do ich wychowywania, jego rola polega tylko na płaceniu alimentów.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni prawidłowo dokonała odliczenia ulgi prorodzinnej za 2007 rok na dwoje dzieci.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Panią do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.