INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 07.05.2008 r. (data wpływu 20.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu myśliwego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu myśliwego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Koło Łowieckie posiadające osobowość prawną na posiedzeniu Walnego Zgromadzenia Członków Koła uchwaliło wysokość opłaty za kilogram odstąpionej (zgodnie z ustawą Prawo łowieckie z dnia 13 października 1995 r. – Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 372 i Nr 113, poz. 984 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 880; Nr 172, poz. 1802, Nr 173, poz. 1808) tuszy dzika myśliwemu, na sezon łowiecki 2007/2008 w wysokości 3 zł/kg. Cena w okolicznych skupach dziczyzny ustalana jest przez ich właścicieli w zależności od popytu na rynku krajowym jak i zagranicznym. W pewnych okresach wynosiła 2 zł i mniej za kilogram, w innych dochodziła do 6 zł za kg.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy myśliwy, który odkupił od Koła Łowieckiego tuszę dzika w cenie 3 zł/kg, a w tym czasie cena na skupie prowadzonym przez inny podmiot gospodarczy przykładowo wynosiła 4 zł jest zobowiązany do wykazania dochodu w wysokości 1 zł za kilogram (różnica między cenami różnych podmiotów) i odprowadzenia podatku dochodowego... Jeżeli tak, to co się dzieje z podatkiem kiedy cena na skupie spadnie poniżej 3 zł...
2. Czy Koło Łowieckie ma obowiązek monitorowania cen skupu dziczyzny u innych podmiotów gospodarczych prowadzących taką działalność i ustalać ceną taką, jak one...
3. Czy Walne Zgromadzenia Koło Łowieckie jako właściciel tuszy ma prawo ustalić wartość taką, jaka go satysfakcjonuje...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że Koło Łowieckie ma prawo ustalić własne ceny.

Jeżeli Wnioskodawca kupuje chleb, czy masło w innym sklepie bo jest tańsze, to nie ma obowiązku wykazywać, że uzyskał z tego powodu zysk i odprowadzać podatek.

Odpowiedź na pytanie 1 w kwestii dotyczącej ustalenia przychodu myśliwego stanowi przedmiot niniejszej interpretacji.

Natomiast odpowiedź na pytanie 2 oraz 3 odnośnie monitorowania cen skupu dziczyzny u innych podmiotów gospodarczych oraz ustalenia przez Koło Łowieckie ceny za kilogram tuszy dzika - nie zostało rozpatrzone, ponieważ nie należy to do kompetencji tutejszego organu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów. Do katalogu tego zalicza, oprócz różnych źródeł „inne źródła” (pkt 9), uważając iż przychodami z tych źródeł są nieodpłatne świadczenia inne niż należące do przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

Art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń i innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców.
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępniania.

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszona przez podatnika.

O tym, czy kupno tusz dzika po cenach preferencyjnych stanowi dla nabywcy przychód decyduje okoliczność, czy takie świadczenie może otrzymać wyłącznie myśliwy należący do Koła Łowieckiego czy także inna osoba nie związana z Kołem.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcie nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenie gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (por. wyrok NSA z dn. 10.05.2006 r. sygn. akt II FSK 313/06).

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Koło Łowieckie na posiedzeniu Walnego Zgromadzenia Członków uchwaliło wysokość opłaty za kilogram odstąpionej tuszy dzika, na sezon łowiecki 2007/2008 w wysokości 3 zł za kilogram, natomiast w tym czasie cena na skupie prowadzonym przez inny podmiot gospodarczy była wyższa i wynosiła przykładowo 4 zł/kg. Nawiązując do powyższej definicji świadczenia nieodpłatnego należy wskazać, iż Wnioskodawca nie uzyskał korzyści kosztem Koła Łowieckiego bowiem wysokość ceny za kilogram odstąpionej tuszy dzika została uchwalona zgodnie z ustawą Prawo Łowieckie na sezon łowiecki 2007/2008. Bez znaczenia w niniejszym przypadku jest fakt, iż w skupach dziczyzny cena ustalana przez ich właścicieli jest wyższa. A zatem Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego. Wykup tuszy dzika nie jest zatem świadczeniem nieodpłatnym.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę brak jest podstaw do zakwalifikowania wartości tuszy dzika udostępnionej do wykupu przez Koło Łowieckie myśliwemu jako przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zasady wykupu tuszy dzika po cenie preferencyjnej są stosowane według jednolitych reguł wobec wszystkich myśliwych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.