INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2008r. (data wpływu 20 czerwca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2008r. (data wpływu 28 sierpnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót konserwacyjnych-kominiarskich sklasyfikowanych w PKWiU 74.7.15-00.00 w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót konserwacyjnych-kominiarskich sklasyfikowanych w PKWiU 74.7.15-00.00 w obiektach budownictwa mieszkaniowego.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2008r. (data wpływu 28 sierpnia 2008r.), będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 czerwca 2008r. znak: IBPP2/443-583/08/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi Zakład Kominiarski, wykonuje usługi na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowych, spółek mieszkaniowych oraz odbiorców indywidualnych. Obecnie tj. od dnia 1 stycznia 2008r. interpretacja a także stosowanie przepisów podatkowych nasunęły wiele wątpliwości oraz spowodowały problemy praktyczne w stosunkach z kontrahentami - odbiorcami usług Wnioskodawcy tj. roboty konserwacyjne w budynkach wielomieszkaniowych (blokach mieszkalnych).Redakcja obydwu przepisów jest raczej nietypowa, ponieważ w ich literalnym brzmieniu - w odniesieniu do robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa mieszkaniowego należy zastosować dwie podstawy prawne: do wartości robót odpowiadającej definicji budownictwa społecznego - przepisy ustawy, zaś do pozostałej części - przepis rozporządzenia, z wyłączeniem lokali użytkowych. Przy czym przepis ustawy nie posługuje się w swojej treści nazewnictwem "roboty konserwacyjne" natomiast rozporządzenie wyraźnie wymienia ten typ usług. Stosowanie tych przepisów w tym roku podatkowym nie jest łatwe z uwagi na różne, odmienne interpretacje samych wydawnictw podatkowych, które mają, spore wątpliwości m.in. do samego faktu co należy rozumieć w przepisie podatkowym przez „obiekt budownictwa mieszkaniowego” jako całości PKOB 11 czy jednak wyłączać z całości tych budynków udziałem procentowym udział powierzchni lokali użytkowych w stosunku do całej powierzchni obiektu i wtedy stosować do powierzchni lokali mieszkalnych 7% VAT a do pozostałej powierzchni lokali użytkowych 22% VAT". Firmy szkoleniowe w 1-szym kwartale tego roku stały na stanowisku tak jak moje zdanie poprzednie, że należy dzielić powierzchnie bloków mieszkalnych na udziały procentowe i takimi współczynnikami się kierować przy wystawianiu faktur i tak też czyniono. Obecnie po ukazaniu się wątpliwości interpretacyjnych Wydawnictwa Podatkowego GOFIN zmieniono zdanie i zalecono wręcz stosowanie do usług kominiarskich - robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego PKOB 11 w całości obiektu podatek 7% VAT, pomimo iż w tych budynkach na parterze są usytuowane lokale użytkowe.

Dla niektórych odbiorców (Spółek lub Spółdzielni Mieszkaniowych) usług konserwacyjnych-kominiarskich Wnioskodawca stosuje nadal fakturowanie zgodnie ze współczynnikami powierzchni lokali użytkowych i lokali mieszkalnych w danym obiekcie budownictwa mieszkaniowego PKOB 11, z tym że wielkość powierzchni oraz udziały procentowe były obliczone i przekazane Wnioskodawcy przez odbiorców jego usług. Natomiast dla odbiorców, którzy żądają od Wnioskodawcy stosowania stawki 7% do całego obiektu budownictwa mieszkaniowego PKOB 11 w którym na parterze z reguły są usytuowane lokale użytkowe tj. sklepy, lokale usługowe itp. rozpoczął on naliczanie stawki 7% do całego obiektu. Jedynym wyjątkiem od zasady na który się zgadzają niektórzy odbiorcy to fakt wyłączenia robót prowadzonych wewnątrz lokali użytkowych w obiekcie budownictwa mieszkaniowego według odrębnego zlecenia lub umowy z najemcą danego lokalu.

W uzupełnieniu z dnia 25 sierpnia 2008r. Wnioskodawca poinformował, że symbol budynków, w których wykonywane są usługi to PKOB 11 grupa 112. Ponadto zakres świadczonych usług to: roboty konserwacyjne czyli usługi kominiarskie polegające na okresowej konserwacji przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą stanu technicznego ww. przewodów, zgodnie z klasyfikacją dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi (pismo w załączeniu). Roboty wykonywane przez Wnioskodawcę sklasyfikowane zostały w PKWiU 74.70.15.-00.00 – usługi czyszczenia pieców i kominów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowanie stawki 7% podatku VAT dla wykonanych czynności tj. roboty konserwacyjne-kominiarskie PKWiU 74.70.15-00.00 w obiekcie budownictwa mieszkaniowego PKOB 11 jako całości budynku jest prawidłowe, jeśli w tymże obiekcie znajdują się również lokale użytkowe np. sklepy...

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z kontrowersyjną interpretacją podatkową oraz występującymi w niej wątpliwościami Wydawnictwa Podatkowego GOFIN dotyczącymi opisanej sytuacji oraz wskazanych przepisów we wniosku, stawkę 7% podatku od towarów i usług należy stosować do czynności kominiarskich – „robót konserwacyjnych” wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego PKOB 11, traktując obiekt jako całość bez wyłączenia z metrażu ogółem, metrażu który zajmują lokale użytkowe.Ma to swoje uzasadnienie w tym, że nowe przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2008r. miały stanowić kontynuację dotychczasowych zwolnień z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2007r., bynajmniej taka była intencja ustawodawcy. Stosowanie obecnie bardziej restrykcyjnych przepisów, zaostrzających kryteria stosowania stawki 7% co do istoty przepisu nie znajduje tu uzasadnienia, co nie zmienia faktu, iż samo brzmienie obecnego przepisu nie jest tak jednoznaczne jakby się mogło wydawać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 – ust. 3 art. 8.

W myśl art. 41 ust. 1 wyżej cyt. ustawy stawka podatku wynosi 22%, przy czym ustawodawca od tej reguły ustanowił pewne wyjątki. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się również do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej – art. 41 ust. 12c.

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W myśl art. 2 pkt 12 przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.Dla zastosowania obniżonej 7% stawki podatku od towarów i usług znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu budowlanego do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, którego dotyczą te prace.Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: robót budowlanych, remontu, czy robót konserwacyjnych, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. W myśl zaś art. 3 pkt 8 tej ustawy remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Przez „konserwację” natomiast, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836) należy rozumieć wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku. Natomiast przez konserwację według „Słownika języka polskiego” pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka wydanego przez PWN rozumie się „utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem, zniszczeniem i zepsuciem”.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje czynności tj. roboty konserwacyjne-kominiarskie (polegające na okresowej konserwacji przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą stanu technicznego ww. przewodów) sklasyfikowane w PKWiU 74.70.15 – Usługi czyszczenia pieców i kominów, w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych w PKOB 11 w grupie 112, w których znajdują się lokale mieszkaniowe i lokale użytkowe.W myśl § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008r. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę w budownictwie mieszkaniowym sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 11 w grupie 112 będą korzystały z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT na podstawie § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie wskazanych wyżej robót konserwacyjnych-kominiarskich. Jeżeli bowiem przedmiotem umowy będą odnoszące się do budynku mieszkalnego (o PKOB 11) jako całości, roboty konserwacyjne-kominiarskie na częściach wspólnych, których nie da się przypisać wyłącznie do lokali użytkowych i infrastruktury towarzyszącej, zastosowanie ma 7% stawka podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż roboty konserwacyjne-kominiarskie dotyczyć będą poszczególnych części budynku tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 22% stawka podatku.

Reasumując jeżeli przedmiotem umowy będą, roboty konserwacyjne-kominiarskie odnoszące się do budynku mieszkalnego (o PKOB 11) jako całości, zastosowanie ma 7% stawka podatku od towarów i usług (na podstawie ww. przepisów § 5 ust. 1a). Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż usługi konserwacyjne-kominiarskie dotyczyć będą poszczególnych części budynku tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej znajdzie zastosowanie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 22% stawka podatku.Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do czynności kominiarskich – „robót konserwacyjnych” (polegających na okresowej konserwacji przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą stanu technicznego ww. przewodów), wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego PKOB 11 w grupie 112, traktując obiekt jako całość, bez wyłączenia z metrażu ogółem, metrażu który zajmują lokale użytkowe, ma zastosowanie 7% stawka podatku od towarów i usług należy uznać za prawidłowe. Nadmienia się, iż usługi kominiarskie polegające wyłącznie na okresowej kontroli stanu technicznego przewodów kominowych czy wydawaniu opinii o stanie przewodów kominowych, nie mieszczą się w definicji „remonty i roboty budowlano-montażowe oraz konserwacyjne” i do tego rodzaju usług należy zastosować stawkę podstawową, tj. 22%, niezależnie od tego, w jakich obiektach są wykonywane.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania tych usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usługi, świadczonej przez Wnioskodawcę, według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.