INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.04.2008r. (data wpływu 22.04.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości posługiwania się numerem VAT-UE - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości posługiwania się numerem VAT-UE. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie w dniu 20.06.2008r. (wezwanie znak IPPP1/443-775/08-2/GD z dnia 29.05.2008r., doręczone w dniu 12.06.2008r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest przedstawicielem w Polsce szwedzkich, francuskich i niemieckich producentów maszyn i opakowań dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. Kontrahenci Spółki (firmy, które reprezentuje) sprzedają swoje maszyny, części do maszyn, materiały eksploatacyjne i opakowania bezpośrednio do polskich odbiorców. Spółka świadczy usługi dla reprezentowanych firm przy dostawie maszyn, części do maszyn, materiałów eksploatacyjnych i opakowań. Zapłatę za te usługi, które są związane bezpośrednio z dostawą towarów, Spółka otrzymuje w formie prowizji, wyrażonej procentowo od wartości sprzedaży (dostawy). Nabywcy usługi (czyli zagraniczni kontrahenci) podali Spółce numery pod którymi są zidentyfikowani na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państw członkowskich UE, innych niż Polska (swoje numery VAT UE). Transakcje te są udokumentowane polskimi fakturami VAT, wystawionymi przez Spółkę na kontrahentów zagranicznych. Transakcje te są wykazywane w poz. 21 w deklaracji VAT-7. Czasami Spółka świadczy na rzecz kontrahentów zagranicznych usługi na terenie kraju, np. pomoc przy udziale na targach i wystawach.

Spółka wystąpiła i uzyskała NIP UE (VAT UE). W dniu 26.03.2008r. Spółka otrzymała wezwanie z Urzędu Skarbowego nr XXXX w sprawie złożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w celu wykreślenia z rejestru podatników VAT-UE. Poza wyżej opisaną działalnością, Spółka nie prowadzi żadnej innej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Prowadząc działalność w zakresie przedstawionym powyżej, którym numerem NIP musi posługiwać się Spółka w kontaktach z kontrahentami zagranicznymi, który numer musi być umieszczany na fakturach czy polski NIP, czy numer NIP UE (VAT UE)...

Zdaniem wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego, Spółka powinna posługiwać się numerem NIP UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W art. 97 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ustawodawca określił krąg podmiotów, które mają obowiązek dokonać rejestracji dla celów uczestnictwa w handlu wewnątrzwspólnotowym.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 przedmiotowej ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 (zgodnie z art. 97 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług) stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

W myśl art. 97 ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, podlegających obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywając usługi, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowani na potrzeby podatku na terytorium kraju, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Reasumując zgodnie z powołanymi wyżej przepisami obowiązkowi rejestracyjnemu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych podlegają:

• osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawne, osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, podlegające obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni – planujące dokonywanie wewątrzwspólnotowych dostaw lub wewnątrzwspólnotowych nabyć (art. 97 ust. 1 ww. ustawy);
• rolnicy ryczałtowi, podatnicy, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, osoby prawne, które nie są podatnikami jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł (art. 97 ust. 2 ww. ustawy);
• podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, pod warunkiem złożenia przez te podmioty naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania tych transakcji (art. 97 ust. 2 ww. ustawy).
• podatnicy, o których mowa art. 15 ustawy, podlegający obowiązkowi rejestracji jako podatnicy VAT czynni, nabywający usługi: wewnątrzwspólnotowego transportu towarów i wybrane usługi pomocnicze, usługi wyceny ruchomego majątku rzeczowego, usługi na ruchomym majątku rzeczowym - ale tyko w sytuacji gdy chcą podać świadczącemu powyższe usługi polski numer identyfikacji podatkowej (co spowoduje, że miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie Polska, art. 97 ust.3 ustawy ).

W myśl art. 97 ust. 4 naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE, z zastrzeżeniem ust. 5. Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE (art.97 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL. Podatnicy, o których mowa w art. 97 ust. 3 zgodnie z art. 97 ust. 11, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, którzy uzyskali potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL.

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn zm.) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11. W myśl § 9 ust. 10 przedmiotowego rozporządzenia w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Przepisu § 9 ust. 10 nie stosuje się:

1. w przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 2 - w zakresie numeru identyfikacji podatkowej podatnika dokonującego dostawy;
2. w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy - w zakresie numeru, pod którym jest zidentyfikowany nabywca dla potrzeb podatku od wartości dodanej (§ 9 ust. 11 ww. rozporządzenia).

W myśl art. 97 ust. 15 ww. ustawy w przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 1-3, nie złoży za 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podmiot z rejestru jako podatnika VAT UE i powiadamia go o powyższym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest przedstawicielem w Polsce szwedzkich, francuskich i niemieckich producentów maszyn i opakowań dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. Kontrahenci Spółki (firmy, które reprezentuje) sprzedają swoje maszyny, części do maszyn , materiały eksploatacyjne i opakowania bezpośrednio do polskich odbiorców. Spółka świadczy usługi dla reprezentowanych firm przy dostawie maszyn, części do maszyn, materiałów eksploatacyjnych i opakowań. Usługi świadczone przez Spółkę, są związane bezpośrednio z dostawą towarów. Czasami Spółka świadczy na rzecz ww. kontrahentów zagranicznych usługi na terenie kraju, np. pomoc przy udziale na targach i wystawach.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że nie wykonuje ona żadnych z wymienionych w art. 97 ust. 1-3 ustawy czynności. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej stosowanym do rozliczeń wewnątrzwspólnotowych w rozliczeniach ze swoimi kontrahentami, o których mowa wyżej. Nie ma też obowiązku umieszczania na fakturach dokumentujących transakcje z ww. kontrahentami przedmiotowego numeru identyfikacji podatkowej.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.