INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2003 zlikwidowała Pani działalność gospodarczą prowadzoną w zakresie handlu art. przemysłowymi i spożywczymi, dopełniając wszelkich formalności łącznie z odczytem kasy fiskalnej i likwidacją firmy w Urzędzie Gminy. Z tytułu prowadzonej działalności była Pani podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od 2 stycznia 2006 r. ponownie rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej, dokonując nowego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego art. przemysłowymi i spożywczymi. Zarejestrowała się Pani jako podatnik podatku od towarów i usług. W związku z przekroczeniem obrotu w wysokości 20.000 zł zaczęła Pani ewidencjonować sprzedaż na kasie fiskalnej i dokonała odliczenia w wysokości 50% wartości netto zakupionej kasy. Z dniem 31 grudnia 2007 r. zlikwidowała Pani prowadzoną działalność dokonując w związku z tym wszelkich formalności oraz zwrotu odliczonej ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy miała Pani obowiązek zakupić kasę i rejestrować na niej sprzedaż od początku prowadzenia nowej działalności tj. od dnia 2 stycznia 2006 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpoczynając działalność gospodarczą, w pierwszym roku, obowiązywał obrót 20.000 zł zgodnie z § 3a ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących. Przed dniem rozpoczęcia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik jest zobowiązany do zawiadomienia urzędu skarbowego o zainstalowaniu kasy, co daje prawo do odliczenia 50% ulgi na zakup kasy (§ 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia). W Pani ocenie, w zaistniałej sytuacji nie dotyczy § 3a ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, ponieważ działalność rozpoczęta w dniu 2 stycznia 2006 r. była nową działalnością, z nowym wpisem do ewidencji działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Realizując uprawnienia zawarte w art. 111 ust. 7 ustawy Minister Finansów dnia 23 grudnia 2004 r. wydał rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 273, poz. 2706 ze zmianami), w którym m.in. określał zwolnienia niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisem § 3a ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, z obowiązku ewidencjonowania w okresie od 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 marca 2006 r. zwolnieni byli podatnicy, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania (…). Natomiast w myśl przepisu § 3a ust. 4 tego rozporządzenia, z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2006 r. zwolnieni byli również podatnicy rozpoczynający sprzedaż w pierwszym kwartale 2006 r.

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię czy może Pani być w świetle przepisów prawa uznana za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest Pani z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Stosownie do treści art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do postanowień w/w ust. 2 „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...), również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy”.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność) i nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 – z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3), są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadził ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do 2003 r., w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej działalności gospodarczej.

W styczniu 2006 r. Wnioskodawca ponownie podjął prowadzenie działalności gospodarczej dokonując zgłoszenia rejestracyjnego w tym zakresie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca, w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej, był podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej. Uwzględniając powyższe tutejszy organ stwierdza, że w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca był zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od momentu dokonania pierwszej sprzedaży na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.