INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana R., przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008r. (data wpływu 12 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi z tytułu zakupu kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie z prawa do skorzystania z ulgi z tytułu zakupu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Obowiązek zainstalowania kas fiskalnych w firmie Wnioskodawcy powstał od 1 lipca 2005r., w dniu 30 czerwca 2005r. zgłosił do Urzędu Skarbowego trzy kasy.

Pierwsza kasa została zafiskalizowana 1 lipca 2005r. wykonano raport zerowy dobowy, drugi raport dobowy jest z 3 lipca 2005r.

Druga kasa została zafiskalizowana dnia 30 lipca 2005r. wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport wykonano w dniu 1 sierpnia 2005r.,

Trzecia kasa została zafiskalizowana 31 sierpnia 2005r. wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport jest z 15 listopada 2005r..

Wszystkie kasy zakupiono za gotówkę.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca ma prawo do zwrotu połowy wartości netto z każdej kasy...
Wartość zwrotu nie przekracza 2500,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot w wysokości 50% zakupionych kas jest należny, ponieważ kasy zostały zgłoszone w liczbie trzech w prawidłowych terminach. Raporty są ze sprzedaży faktycznie prowadzonej. Kasy zostały zafiskalizowane w prawidłowych terminach. Ostatnia kasa jest zainstalowana na stoisku mięsnym, które w momencie fiskalizacji było w remoncie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów u usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast, stosownie do art. 111 ust. 4 ww. ustawy podatnicy, którzy rozpoczynają ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 2.500 zł.

W przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika – art. 111 ust. 5 ustawy o VAT.

Przepisem art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych został upoważniony do określenia w drodze rozporządzenia sposobu, warunków i trybu odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, oraz przypadków, warunków i trybu zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz innych przypadków naruszenia warunków związanych z jej odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących oraz przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas.

W oparciu o powyższą delegację ustawową Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 23 grudnia 2004r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. Nr 273, poz. 2706 ze zm.) - Wnioskodawca pyta o stan faktyczny zaistniały w 2005r., zatem interpretację należy oprzeć o obowiązujący w tym okresie stan prawny.

I tak w myśl § 6 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym do 26 grudnia 2005r.) w terminach wynikających z § 2 pkt 1 i 2, § 3 ust. 2 i 4-7 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia. Rozpoczęcie ewidencjonowania, na zasadach określonych w ust. 1, przedłuża odpowiednio okres zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach.

Zgodnie z przepisem § 7 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia odliczenie, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwane dalej "odliczeniem", może być dokonane w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie, lub za miesiące następujące po tym miesiącu. W przypadku podatników, rozliczających się za okresy kwartalne zgodnie z art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, odliczenie może być dokonane w rozliczeniu za kwartał, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie, lub w rozliczeniu za następne kwartały. Podstawą do odliczenia jest posiadanie przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą. Kwota dokonanego w danym okresie rozliczeniowym odliczenia, z tytułu nabycia kas rejestrujących, nie może być wyższa od kwoty różnicy między podatkiem należnym a podatkiem naliczonym, o których mowa w art. 86 ustawy. W przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest większa lub równa kwocie podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym, podatnik może otrzymać zwrot nierozliczonej wcześniej kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, z tym że w danym okresie rozliczeniowym kwota zwrotu nie może przekroczyć równowartości:

1. 25% kwoty przysługującej podatnikowi do odliczenia przed jego pierwszym dokonaniem - jeżeli podatnik składa deklaracje za okresy miesięczne, lub
   
2. 50% kwoty określonej w pkt 1 - jeżeli podatnik składa deklaracje za okresy kwartalne.
   
   

Dokonanie odliczenia, jak wskazuje § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania. W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania jedną kasę, zgłoszenie może być dokonane na formularzu zawiadomienia o miejscu instalacji kasy zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, o ile zawiadomienie to zostało złożone przed powstaniem obowiązku ewidencjonowania.

W myśl § 8 ust. 2 wymienionego rozporządzenia odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących ich terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników.

Jeśli natomiast podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku od towarów i usług lub zwolnione od tego podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy, i który:

1. rozpoczął ewidencjonowanie nie później niż w obowiązującym go terminie,
   
2. dokonał zgłoszenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania,
   
3. złożył zawiadomienie o miejscu instalacji kasy wymagane na podstawie przepisów dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników

- może otrzymać zwrot kwot, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy.

Powyższe wynika z przepisu § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia, natomiast ust. 2 i 3 tego paragrafu stanowi, że zwrot kwot, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, jest dokonywany na wniosek podatnika składany do naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Wniosek powinien zawierać: imię i nazwisko lub nazwę firmy, dane adresowe oraz numer identyfikacji podatkowej, a w przypadku podatników świadczących usługi przewozów osób i ładunków taksówkami osobowymi i bagażowymi - dodatkowo informację o numerze licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką oraz numerze rejestracyjnym i bocznym taksówki, w której zainstalowano kasę.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć:

1. dane określające imię i nazwisko lub nazwę podmiotu świadczącego usługi serwisowe, który dokonał fiskalizacji kasy;
   
2. oryginał faktury potwierdzającej zakup kasy wraz z dowodem zapłaty całej należności za kasę;
   
3. informacje o numerze rachunku bankowego, na który należy dokonać zwrotu;
   
4. fotokopię świadectwa przeprowadzonej legalizacji ostatecznej taksometru współpracującego z kasą o przeznaczeniu specjalnym służącą do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu tych usług, w tym również zintegrowanego w jednej obudowie z kasą - w przypadku podatników świadczących usługi przewozu osób i ładunków taksówkami osobowymi i bagażowymi.
   
   

Zgodnie z § 9 ust. 3 cytowanego rozporządzenia przepis § 8 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że obowiązek zainstalowania kas fiskalnych w firmie Wnioskodawcy powstał od 1 lipca 2005r. W dniu 30 czerwca 2005r. Wnioskodawca zgłosił do Urzędu Skarbowego trzy kasy. Następnie dokonano fiskalizacji poszczególnych kas rejestrujących:

• pierwsza kasa została zafiskalizowana 1 lipca 2005r. wykonano raport zerowy dobowy, drugi raport dobowy jest z 3 lipca 2005r.,
  
• druga kasa została zafiskalizowana dnia 30 lipca 2005r. wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport wykonano w dniu 1 sierpnia 2005r.,
  
• trzecia kasa została zafiskalizowana 31 sierpnia 2005r. wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport jest z 15 listopada 2005r.
  
  

Wszystkie kasy zakupiono za gotówkę.

Z wniosku wynika również, że raporty są ze sprzedaży faktycznie prowadzonej, a ostatnia kasa jest zainstalowana na stoisku mięsnym, które w momencie fiskalizacji było w remoncie.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz wskazane regulacje prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy po spełnieniu ww. warunków przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, z tytułu nabycia kas rejestrujących, w stosunku do liczby kas, która została pisemnie zgłoszona do Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, czyli trzech zakupionych kas.

Jak wynika ze stanu faktycznego obowiązek zainstalowania kas fiskalnych w firmie Wnioskodawcy powstał od dnia 1 lipca 2005r. W dniu 30 czerwca 2005r. Wnioskodawca zgłosił do Urzędu Skarbowego trzy kasy. Zatem warunek dotyczący odpowiedniego zgłoszenia kas rejestrujących, wynikający z przepisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 wskazanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, został spełniony.

Następnie Wnioskodawca, zgodnie z ww. przepisami § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zobowiązany był rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnik był obowiązany zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia. Rozpoczęcie ewidencjonowania, na ww. zasadach określonych, przedłuża odpowiednio okres zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach.

Powyższy warunek Wnioskodawca wypełnił następująco, mianowicie w dniu 1 lipca 2005r. została zafiskalizowana pierwsza kasa rejestrująca i wykonano raport zerowy dobowy. Tutejszy organ podatkowy przyjął zatem, że w dniu 1 lipca 2005r. Wnioskodawca już od pierwszej sprzedaży w tym dniu wykazał gotowość do prawidłowego ewidencjonowania obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzacych działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jednakże sprzedaż taka nie wystąpiła, dlatego raport dobowy jest „zerowy”.

Interpretacja nie dotyczy sytuacji, w której Wnioskodawca dokonałby w dniu 1 lipca 2005r. sprzedaży na rzecz ww. podmiotów poza kasą rejestrującą przed jej ufiskalnieniem w tym dniu.

Wnioskodawca zgłosił do organu podatkowego łącznie trzy kasy rejestrujące, zatem 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby tych kas to 1 kasa, więc Wnioskodawca był zobowiązany od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia – w przedmiotowej sprawie to 1 kasa od dnia 1 sierpnia 2005r. i 1 kasa od dnia 1 września 2005r.

Wnioskodawca wypełnił ten obowiązek następująco, mianowicie w dniu 30 lipca 2005r. została zafiskalizowana druga kasa rejestrująca i wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport wykonano w dniu 1 sierpnia 2005r. Zatem należy uznać, że od pierwszej sprzedaży w dniu 1 sierpnia 2005r. cała sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w tym punkcie sprzedaży była ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej, chyba że taka sprzedaż w ogóle w tym dniu nie wystąpiła.

W kwestii trzeciej kasy rejestrującej należy zauważyć, że została ona zafiskalizowana dnia 31 sierpnia 2005r. i wykonano pierwszodobowy raport zerowy, drugi raport jest z dnia 15 listopada 2005r. Ponadto Wnioskodawca podał, że kasa ta jest zainstalowana na stoisku mięsnym, które w momencie fiskalizacji było w remoncie. Należy zatem stwierdzić, że w ustawowym terminie tj. w dniu 1 września 2005r. kasa była gotowa do rejestrowania w trybie fiskalnym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Wykonanie drugiego raportu fiskalnego dopiero w dniu 15 listopada 2005r. nie ma wpływu na prawo do skorzystania z ulgi z tytułu zakupu kasy, o ile w tym punkcie sprzedaży w związku z remontem stoiska mięsnego, nie wystąpiła żadna sprzedaż na rzecz ww. podmiotów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu zakupu każdej z kas rejestrujących. Odliczyć od podatku można, zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 2.500 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto podaje się, że jeśli Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT odliczenia dokonuje w deklaracjach miesięcznych lub kwartalnych zgodnie z zasadami wskazanymi w powołanym wyżej § 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. W przypadku natomiast, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy, w myśl art. 111 ust. 5 ustawy o VAT, dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w terminie do 25. dnia od daty złożenia odpowiedniego wniosku przez podatnika (zgodnie z zasadami wynikającymi z § 9 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Należy jednocześnie pamiętać, że wszystkie zainstalowane kasy rejestrujące muszą spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, co wynika z § 8 ust. 2 wskazanego rozporządzenia.

Zaznacza się również, że w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.