INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 20 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości stanowiącej własność wspólnoty gruntowej stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości stanowiącej własność wspólnoty gruntowej stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnota gruntowo leśna działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Kilka lat temu Wspólnota oddała w dzierżawę niezabudowaną nieruchomość (na 99 lat), stanowiącą własność Wspólnoty. Obecnie na tej nieruchomości dzierżawca wybudował obiekt rekreacyjno - szkoleniowy. Wspólnota zamierza sprzedać w/w nieruchomość będącą jej własnością na rzecz dzierżawcy. Umowa dzierżawy przewiduje, że w razie jej rozwiązania przysługuje roszczenie zwrotu nakładów na tej nieruchomości.Wspólnota o której mowa, liczy 240 osób uprawnionych do udziału we wspólnocie. Pełny udział wynosi 24/4752. Zgodnie z art. 14 cyt. ustawy ”osoby uprawnione do udziału we Wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad Wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty”. Spółka ta w myśl art. 15 tejże ustawy – jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Orientacyjna cena zbywanej nieruchomości ok. 360.000 zł. Zbywana nieruchomość nie jest majątkiem spółki ale Wspólnoty. Spółka tylko zarządza wspólnotą.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości stanowiącej własność wspólnoty gruntowej stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki przychód uzyskany przez nią z odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej jej własność, nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Wspólnota gruntowa utworzona została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. W przedmiotowej sprawie wspólnotą gruntową są lasy, grunty leśne, pastwiska i inne grunty a osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powołały spółkę w celu zarządzania oraz prawidłowego gospodarowania nimi.Zgodnie z art. 15 przywołanej ustawy spółka ta posiada osobowość prawną i działa na podstawie statutu. W związku z powyższym, spółka ta jak wszystkie osoby prawne, zobowiązana jest stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Jednakże zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.Ustawa o lasach z dnia 28 września 1991 r. zawiera w art. 6 ust. 1 pkt 1 definicję legalną określenia "gospodarka leśna". Zgodnie z nią gospodarka leśna to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna i żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu.Jak wynika ze statutu spółki przedmiotem jej działalności jest sprawowanie zarządu nad wspólnotą i jej racjonalne zagospodarowanie. Ponieważ w skład wspólnoty wchodzą grunty leśne to nie ulega wątpliwości, że zarządzanie i gospodarowanie nimi jest elementem gospodarki leśnej, która nie wyłącza możliwości ich zbywania. Statut spółki zaś warunkuje jedynie, aby gospodarowanie wspólnotą, a więc również zbywanie jej, było racjonalne.

W związku z powyższym należy uznać, że przychód ze zbycia gruntu leśnego, wchodzącego w skład wspólnoty gruntowej, które to zbycie realizowane jest w ramach prowadzenia racjonalnej gospodarki leśnej, nie podlega przepisom przywołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Jednocześnie Spółka powołuje wyrok o nr I SA/Ke 274/06.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 1963 r. Nr 28, poz.169 ze zm.) każda wspólnota musi działać na zasadach i w trybie określonym tą ustawą. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty. Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Ze wskazanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wynika, że ustawa o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych przyznała Spółce osobowość prawną co skutkuje tym, że Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Na podstawie treści art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.Gospodarka leśna, w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 ze zm.) oznacza działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu. Sprzedaż na rzecz dzierżawcy nieruchomości na której dzierżawca wybudował obiekt rekreacyjno – szkoleniowy stanowiącej własność wspólnoty gruntowej nie jest zatem gospodarką leśną w myśl definicji określonej w ww. ustawie o lasach.Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przychodem osoby prawnej w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychody uzyskiwane przez spółkę z tytułu sprzedaży niezabudowanej nieruchomości nie stanowią gospodarki leśnej a zatem wpływają na opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.