INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku z przebudową sieci elektroenergetycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2008 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku z przebudową sieci elektroenergetycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będzie ponosiła koszty związane z przebudową istniejącej sieci elektroenergetycznej będącej własnością „E.”, a zlokalizowanej na gruntach Spółki, na których zostanie podjęta eksploatacja złoża.

Przebudowa ma polegać na zastąpieniu dotychczasowych elementów sieci elektroenergetycznej elementami, które są analogiczne do likwidowanych, posiadają te same parametry techniczne, zachowują dotychczasowe właściwości użytkowe. Sieć będzie umiejscowiona na gruntach będących własnością kilku użytkowników.

Odcinek sieci elektroenergetycznej aktualnie istniejący zostanie przez Wnioskodawcę zlikwidowany, a uzyskane materiały z demontażu przekazane „E.”.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

Czy poniesione wydatki należy potraktować zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej jako „koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”, czy też zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy jako „przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych”...

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów. Wydobycie kopalin ze złoża na gruntach, przez które aktualnie przebiega sieć elektroenergetyczna, pozwala uzyskać przychody ze sprzedaży produktów. Poza czynnikami ekonomicznymi do racjonalnego i kompleksowego wykorzystania złóż kopalin zobowiązuje Prawo geologiczne i górnicze. Wydatki na przebudowę sieci elektroenergetycznej nie mogą stanowić w Spółce środka trwałego, jak i inwestycji w obcym środku trwałym. Sieć elektroenergetyczna jest i będzie własnością „E.”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) – dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z wykładani gramatycznej użytego przez ustawodawcę zwrotu „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia do celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesiony wydatek ma wpływ lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie przychodu.

Powyższa norma prawna ma charakter klauzuli generalnej. Kwalifikacja danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów będzie więc uzależniona od ścisłego określenia warunków „realizujących” tę klauzulę generalną. Do warunków tych zaliczamy poniesienie wydatku oraz odpowiednie – celowe działanie podatnika, skierowane na osiągnięcie przychodu lub też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zarówno w literaturze, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się konieczność istnienia związku między wydatkiem a przychodem. Związek ten można ujmować w kategoriach realizacji przesłanki celowego działania podatnika, skierowanego na osiągnięcie przychodów lub też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W myśl natomiast art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”.

Przez inwestycje w obcych środkach trwałych należy rozumieć ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji bądź polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Pomimo tego, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Będą to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.

Z istoty sprawy wynika, iż Wnioskodawca żadnej z ww. umów nie zawrze więc wydatki związane z nakładami na przebudowę wskazanej sieci elektroenergetycznej nie będą stanowiły inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie będą rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

W kontekście powyższego, wydatki poniesione na przebudowę sieci elektroenergetycznej będą mogły stanowić koszt podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.