INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu maszyny od podmiotu koreańskiego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu maszyny od podmiotu koreańskiego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną jako podatnik VAT UE. Spółka zakupiła maszynę od koreańskiego kontrahenta, niezarejestrowanego w żadnym kraju UE na potrzeby podatku VAT.

Umowa sprzedaży dotyczyła maszyny znajdującej się na terytorium UE (w Holandii). Maszyna ta stanowiła własność firmy prawa holenderskiego. Prawo do rozporządzania tą maszyną przez kontrahenta koreańskiego nastąpiło na podstawie odrębnej umowy pomiędzy tą firmą a firmą holenderską lub udziałowcem tej firmy. Dokumentów w tym zakresie Zainteresowany nie posiada, gdyż nie był stroną tej czynności. Otrzymał natomiast:

• fakturę sprzedaży towaru („COMMERCIAL INVOICE”) wystawioną przez kontrahenta koreańskiego,
• fakturę pro forma („PROFORMA INVOICE”) wystawioną przez udziałowca firmy holenderskiej w celu określenia wartości celnej maszyny,
• CMR wystawiony na dostawę maszyny od firmy w Holandii dla Wnioskodawcy,
• fakturę za usługi transportowe wystawioną przez firmę polską.

Z uzupełnienia wniosku przez Zainteresowanego wynika, iż transport przedmiotowej maszyny dokonany był przez podmiot polski na jego zlecenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup od koreańskiego kontrahenta maszyny, która została dostarczona do Polski z terytorium Holandii od spółki prawa holenderskiego, będzie traktowany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
      a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika;
      b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W przedstawionym stanie faktycznym, maszyna była wysyłana z terytorium państwa członkowskiego na terytorium Polski. Nabywcą jest firma polska będąca podatnikiem podatku od towarów i usług. Firmą, od której maszyna jest bezpośrednio dostarczana na terytorium Polski jest firma prawa holenderskiego, która jest podatnikiem holenderskiego podatku od wartości dodanej.

W powyższym stanie rzeczy, zakup od koreańskiego kontrahenta maszyny, która została dostarczona do Polski z terytorium Holandii od spółki prawa holenderskiego będzie traktowany jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Punkt 5 tego artykułu stanowi, iż przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty.

W przypadku, gdy zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, nabyty przez nią od kontrahenta koreańskiego towar transportowany jest z terytorium Holandii (państwa członkowskiego – art. 2 pkt 2 ustawy), nie dochodzi do importu towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
      a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
      b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

– jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu – art. 9 ust. 3 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, stwierdzić należy, iż ze względu na brak wskazanych w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy cech po stronie zbywcy towaru opisanej we wniosku transakcji (firma koreańska nie zarejestrowana jako podatnik VAT na terytorium Wspólnoty), nie stanowi ona dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz własnego stanowiska wynika, iż Wnioskodawca nabył od koreańskiego kontrahenta towar w postaci maszyny. Kontrahent, który odsprzedał towar Zainteresowanemu, nabył go wcześniej od firmy prawa holenderskiego. Zakupiony towar jest transportowany bezpośrednio od firmy prawa holenderskiego (terytorium Holandii) do ostatecznego nabywcy (terytorium kraju). Zleceniodawcą (organizatorem) transportu jest Zainteresowany.

Podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny wskazuje, że mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową. Transakcja taka polega na tym, że kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru, przy czym towar ten jest wydawany bezpośrednio przez pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw, bezpośrednio ostatniemu podmiotowi. W przypadku transakcji łańcuchowej przyjmuje się, że każdy z jej uczestników dokonał własnej, odrębnej dostawy.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Do dostaw łańcuchowych stosuje się szczególną regułę, dotyczącą określenia ich miejsca świadczenia.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towaru konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru, w której uczestniczą kolejno trzy podmioty: firma prawa holenderskiego, koreański kontrahent oraz ostateczny odbiorca towaru – Wnioskodawca. Przy czym bezpośredni transport towaru z Holandii do kraju (do ostatecznego nabywcy) organizowany jest przez Zainteresowanego.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż dostawę maszyny dokonaną przez kontrahenta koreańskiego na rzecz Wnioskodawcy, należy opodatkować w państwie, gdzie rozpoczyna się transport towaru – w Holandii.

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia dostawy towarów.

W związku z powyższym, opisana w stanie faktycznym transakcja nie stanowi dla Wnioskodawcy importu towarów, ani też wewątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.