INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 2 lipca 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym dotyczącym przegranego przetargu (koszty postępowania, obsługa prawna) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym dotyczącym przegranego przetargu (koszty postępowania, obsługa prawna).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów w ramach zawartych kontraktów. Między innymi kontrakty te są zawierane jeżeli spółka wygra przetarg. Przetargi te są organizowane przez zamawiającego również w ramach ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 223, poz. 1655). Jeden z takich przetargów wnioskodawca przegrał, jednakże w jego przekonaniu procedura przetargowa była przeprowadzona z uchybieniem przepisów powołanej ustawy. W związku z powyższym złożył odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych. Izba ta po rozpatrzeniu odwołania oddaliła je, obciążając wnioskodawcę kosztami postępowania. Spółka poniosła też wydatki na rzecz kancelarii prawnej, która sporządzała protest i odwołanie. Inna kancelaria reprezentowała Spółkę w postępowaniu przed Krajową Izbą Odwoławczą, za co również Spółka została obciążona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione w związku z oddaleniem odwołania, w tym koszty postępowania przed Krajową Izbą Odwoławczą, koszty kancelarii prawnej sporządzającej protest i odwołanie oraz koszty kancelarii prawnej reprezentującej Spółkę przed Krajową Izbą Odwoławczą, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, opisane wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wspomnianej ustawy. Wydatki o których mowa wcześniej nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lecz w celu zachowania źródła przychodów. Spory sądowe oraz arbitrażowe są normalnym elementem naszej rzeczywistości gospodarczej i nie ma powodu aby koszty z nimi związane nie zmniejszały podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ponadto wydatki o tym charakterze nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 23 ustawy, a co za tym idzie jedynym kryterium do oceny tych wydatków jest treść art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy podkreślić, że z definicji zawartej w powołanym art. 22 ust. 1 ustawy wynika jednoznacznie, iż nie musi wystąpić bezpośredni związek pomiędzy kosztem a uzyskaniem konkretnego przychodu, ponieważ w przepisie tym mówi się o koszcie poniesionym w celu osiągnięcia przychodów podatnika (jako przedsiębiorcy), a nie o konkretnym koszcie związanym z konkretnym przychodem. Zatem koszty opisane w pytaniu poniesione zostały w interesie przedsiębiorstwa, które to przedsiębiorstwo poprzez prowadzoną działalność przynosi przychody będące przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, będą kosztami uzyskania przychodów. W kwestii kosztów obsługi prawnej i doradztwa podatkowego, jako kosztów podatkowych, wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 marca 2003r., sygn. akt III SA 1505/01. Sąd stwierdził, iż skoro obsługa prawna była związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, to jej koszty są kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wyrok ten został wydany w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zbieżna z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co pozwala implementować to orzeczenie na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zatem kosztami uzyskania przychodu będą wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki poniesione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, nie wymienione w art. 23 ww. ustawy.
Ustawodawca nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, a nie niezbędności i rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnych przychodów.
Kosztami będą, więc zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem. Koszty funkcjonowania podatnika, jakkolwiek poniesione w celu uzyskania przychodu, nie są bezpośrednim czynnikiem uzyskania konkretnego przychodu.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż poniesione przez Spółkę wydatki są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.W przypadku Spółki wygranie przetargów jest podstawą do zawarcia umów z kontrahentami na dostawy towarów, a więc zabezpieczenia źródła przychodów poprzez dalsze wykonywanie działalności. Nasuwająca się obawa, iż przegrany przetarg, który mógł zabezpieczyć źródło przychodu (kontynuacja działalności), był przeprowadzony z uchybieniem przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, spowodowała, iż wnioskodawca złożył odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych. Następujący po sobie ciąg kolejnych zdarzeń sprawił, iż poniósł on z tego tytułu wydatki w postaci kosztów postępowania oraz kosztów obsługi i reprezentacji przez kancelarie prawne.
Zatem można stwierdzić, iż charakter opisanych we wniosku wydatków uwarunkowany był prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki te zostały poniesione dla ochrony interesów Spółki i niewątpliwie wiążą się z całokształtem jej działalności warunkując możliwość dalszego funkcjonowania i osiągania przychodów.

Równocześnie należy zauważyć, iż przedmiotowe wydatki nie zostały wymienione w katalogu kosztów i wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów - zawartych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wskazane przez wnioskodawcę wydatki jako związane z całokształtem jego działalności, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednakże zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania, że poniesienie określonych wydatków ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla Spółki, co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego2, 44-101 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.