W odpowiedzi na wezwanie Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu 4 września 2008 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 14 sierpnia 2008 r. nr ILPP3/443-49/08-4/TW, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia, co następuje.

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, stwierdzono podstawę do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie:

1. oznaczenia Wnioskodawcy – zmienia się „XX” na „YY”,
2. oceny stanowiska Wnioskodawcy – zmienia się „jest prawidłowe” na „ jest nieprawidłowe”.

W pozostałym zakresie wydana w dniu 14 sierpnia 2008 r. interpretacja indywidualna nr ILPP3/443-49/08-4/TW, pozostaje bez zmian.

Uzasadnienie:

W dniu 4 września 2008 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło pismo Pełnomocnika reprezentującego Spółkę z o.o. YY z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data nadania 1 września 2008 r.).

W piśmie tym, skierowanym do Ministra Finansów działającego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Pełnomocnik wzywa Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2008 r. nr ILPP3/443-49/08-4/TW.

Strona nie zgadza się z rozstrzygnięciem zawartym w ww. interpretacji, w której stwierdzono, że wskazane we wniosku pojazdy kempingowe (5 osobowe campery) są wyrobami akcyzowymi, a jako samochody osobowe podlegają zarówno w przypadku importu jak i sprzedaży w kraju podatkowi akcyzowemu.

Dotychczasowy przebieg sprawy:

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek firmy YY Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie importu i sprzedaży pojazdów kempingowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) w zakresie doprecyzowania przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca importuje pojazdy kempingowe (tzw. campery) w celu sprzedaży swoim klientom.

Samochody kempingowe, których dotyczy wniosek są klasyfikowane do:

• PKWiU 34.10.23-53.00 dla przedziału 1500-2500 cm#179;,
• PKWiU 34.10.23-55.00 dla przedziału powyżej 2500 cm#179;,
• CN 8703 32 dla przedziału 1500-2500 cm#179;,
• CN 8703 33 dla przedziału 2500 cm#179;.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy import oraz sprzedaż pojazdów kempingowych podlega podatkowi akcyzowemu...

Zdaniem Wnioskodawcy, import oraz sprzedaż pojazdów kempingowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Pojazdy kempingowe – według tabeli nr 3 zawartej w załączniku nr 4 dołączonym do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach z dnia 27 września 2003 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1878 ze zm.) stanowią bowiem „pojazdy specjalne” i jako takie są też rejestrowane.

Według załącznika nr 1 do ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), wyrobami akcyzowymi są zaś jedynie samochody osobowe, do których pojazdy specjalne w tym również pojazdy kempingowe, nie należą.

W opinii Zainteresowanego, według wyjaśnienia zawartego w załączniku do ustawy o podatku akcyzowym, samochodami osobowymi są bowiem pojazdy przeznaczone zasadniczo do przewozu osób.

Samochodami osobowymi nie są w związku z tym pojazdy kempingowe, które są pojazdami przeznaczonymi do celów specjalnych, tj. do czasowego zamieszkiwania w nich. Wynika to z załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep z dnia 24 października 2005 r. (Dz. U. Nr 238, poz. 2010 ze zm.), w którym w części A w punkcie 5.1 zawarta jest następująca definicja samochodu specjalnego: „przeznaczonego do czasowego zamieszkiwania w nich osób, wyposażone co najmniej w:

1. stolik i miejsca siedzące przy nim,
2. miejsca do spania, które mogą powstawać z miejsc siedzących,
3. urządzenia kuchenne,
4. szafki.”

W związku z powyższym, pojazd kempingowy jako pojazd specjalny przeznaczony do czasowego zamieszkiwania w nim nie podlega podatkowi akcyzowemu.

W wydanej w dniu 14 sierpnia 2008 r. interpretacji nr ILPP3/443-49/08-4/TW stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Z uzasadnienia prawnego zawartego w spornej interpretacji indywidualnej wynika natomiast, iż stanowisko Zainteresowanego jest nieprawidłowe.

Interpretacja została skutecznie doręczona w dniu 18 sierpnia 2008 r.

W wydanej interpretacji wskazano na treść art. 2 pkt 1, art. 3 ust. 1 i ust. 2, art. 80 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) zwanej dalej ustawą, oraz na uregulowania art. 2 pkt 33 i pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm.).

W uzasadnieniu prawnym stwierdzono, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Przytoczono treść art. 80 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zauważono, iż oznacza to, że akcyzie podlegają wyłącznie samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Wyjaśniono, iż zgodnie z przepisem art. 80 ust. 4 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dane dotyczące samochodów osobowych, w tym dopuszczalną ładowność, dla celów poboru akcyzy, uwzględniając rozwiązania stosowane w odrębnych przepisach podatkowych i konieczność zapewnienia prawidłowego poboru akcyzy.

Brak takiego rozporządzenia sprawia, iż na gruncie przepisów o podatku akcyzowym kwestia ta nie została jednoznacznie rozstrzygnięta. Przepisy akcyzowe posługują się bowiem pojęciem samochodu osobowego nie wskazując równocześnie jak należy pojęcie to interpretować.

Stwierdzono zatem, iż w celu jego zdefiniowania, należy posłużyć się definicją zawartą we właściwych w tym zakresie przepisach prawa.

Wskazano na treść art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którą samochód osobowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy, pojazd samochodowy, to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zauważono więc, iż w świetle przytoczonej definicji samochodów osobowych, przedmiotowe campery są samochodami osobowymi.

Końcowo – uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe – stwierdzono, że wskazane we wniosku pojazdy kempingowe (5 osobowe campery) są wyrobami akcyzowymi, a jako samochody osobowe podlegają zarówno w przypadku importu jak i sprzedaży w kraju podatkowi akcyzowemu.

W dniu 4 września 2008 r. (data stempla pocztowego 1 września 2008 r.) do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 16 września 2008 r. (doręcznym 22 września 2008 r.) nr ILPP3/443/W-12/08-2/TW wezwano Zainteresowanego działającego za pośrednictwem Pełnomocnika do wyjaśnienia rozbieżności w nazwie Wnioskodawcy.

Z informacji zawartej w uzupełnieniu do złożonego wezwania do usunięcia prawa wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowany we wszystkich rejestrach pod YY Sp. z o.o.

Treść zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa:

Strona nie zgadza się z wydaną interpretacją stwierdzając, że naruszenie prawa w spornej interpretacji indywidualnej, polega na naruszeniu § 7 rozporządzenia z dnia 27 września 2003 r. Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968), poprzez nieuwzględnienie przez tut. Organ klasyfikacji pojazdów (klasyfikacji pojazdu kempingowego) wskazanej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

Pełnomocnik Wnioskodawcy zarzuca również spornej interpretacji naruszenie art. 2 pkt 1 z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), poprzez zaliczenie samochodu kempingowego do kategorii wyrobów akcyzowych, tj. uznanie, iż samochód kempingowy podlega definicji samochodu osobowego w rozumieniu załącznika nr 1 (poz. 59) do ustawy o podatku akcyzowym.

Odpowiedź na zarzuty:

Tut. Organ po ponownym przeanalizowaniu niniejszej sprawy postanowił zmienić wydaną w dniu 14 sierpnia 2008 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr ILPP3/443-49/08-4/TW w zakresie oznaczenia Wnioskodawcy oraz oceny stanowiska.

W pozostałym zakresie przedmiotowa interpretacja indywidualna pozostaje bez zmian.

Wyjaśnić należy, iż we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. wskazano w poz. 50 formularza ORD-IN, iż Wnioskodawcą jest Spółka z o.o. XX.

Do wniosku dołączono pełnomocnictwo, z którego wynika, iż zarząd ZZ Sp. z o.o. udzielił pełnomocnictwa radcy prawnemu do występowania w imieniu YY Sp. z o.o.

Ze złożonego wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynika natomiast, iż Stroną niniejszego postępowania jest firma o nazwie YY Sp. z o.o.

W odpowiedzi na pismo z dnia 16 września 2008 r. nr ILPP3/443/W-12/08-2/TW Pełnomocnik wyjaśniła, iż Wnioskodawca jest zarejestrowany we wszystkich rejestrach pod nazwą YY Sp. z o.o.

Biorąc powyższe pod uwagę zasadnym jest zmienić oznaczenie Wnioskodawcy z błędnego „XX Sp. z o.o.” na prawidłowe „YY Sp. z o.o.”

Z kolei odnośnie zmiany oceny stanowiska Wnioskodawcy wyjaśnić należy, iż sporna interpretacja indywidualna zawiera stwierdzenie, iż jest ono prawidłowe, natomiast z uzasadnienia interpretacji wynika, że stanowisko Zainteresowanego jest nieprawidłowe.

Istotnym jest również fakt, iż w dniu 4 września 2008 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data nadania 1 września 2008 r.), w którym Strona twierdzi, iż: cyt. „interpretacją indywidualną z dnia 14 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał, iż stanowisko YY Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. jest nieprawidłowe.”

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż ww. błąd ma charakter pomyłki, bowiem z uzasadnienia prawnego zawartego w przedmiotowej interpretacji jasno wynika, iż stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

Należało zatem zmienić wydaną w dniu 14 sierpnia 2008 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr ILPP3/443-49/08-4/TW również w zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy uznając, iż jest ono nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku pojazdy kempingowe (5 osobowe campery) są wyrobami akcyzowymi, a jako samochody osobowe podlegają zarówno w przypadku importu jak i sprzedaży w kraju podatkowi akcyzowemu.

Zgodnie bowiem z uregulowaniem art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), zwanej dalej ustawą, do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy na terytorium kraju stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Natomiast do celów poboru akcyzy i obowiązku oznaczania znakami akcyzy w imporcie oraz w dostawie i nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN).

Oznacza to, że m.in. w celu poboru podatku akcyzowego stosuje się klasyfikacje PKWiU i CN.

Skoro zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy, to jeśli samochody kempingowe zostały wymienione w ww. statystykach, będą wyrobami akcyzowymi.

Pod pozycją 59 w ww. załączniku nr 1 do ustawy, zamieszczone zostały samochody osobowe o symbolu PKWiU 34.10.2 i kodzie CN 8703, tj. pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.

Zarzut Strony dotyczący naruszenia prawa polegającego na zaliczeniu w spornej interpretacji indywidualnej samochodu kempingowego do kategorii wyrobów akcyzowych uznać należy za nietrafny. Zainteresowany wskazał bowiem, iż przedmiotem wniosku są samochody kempingowe klasyfikowane do:

• PKWiU 34.10.23-53.00 dla przedziału 1500-2500 cm#179;,
• PKWiU 34.10.23-55.00 dla przedziału powyżej 2500 cm#179;,
• CN 8703 32 dla przedziału 1500-2500 cm#179;,
• CN 8703 33 dla przedziału 2500 cm#179;.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, samochody klasyfikowane do wskazanych przez Zainteresowanego kodów PKWiU i CN bez wątpienia uznać należy za wyroby akcyzowe, gdyż mieszczą się w kategorii PKWiU 34.10.2 i pozycji CN 8703, tj. pojazdów wskazanych w pozycji 59 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym.

Tym niemniej drugim warunkiem wynikającym z uregulowań art. 80 ust. 1 ustawy, który musi zostać spełniony żeby nabyty lub importowany pojazd został opodatkowany podatkiem akcyzowym jest posiadanie przymiotu samochodu osobowego.

W myśl bowiem art. 80 ust. 1 ustawy, akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.), ustalił stawkę na samochody osobowe sprzedawane w kraju klasyfikowane do grupowania PKWiU 34.10.2 – poz. 27 załącznika nr 1 do rozporządzenia – oraz w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego i importu na niektóre wyroby z grupowania CN 8703 – poz. 21 załącznika nr 2 do ww. rozporządzenia.

Zgodnie z brzmieniem ww. pozycji 21 niektóre wyroby sklasyfikowane w pozycji 8703 CN (ex 8703) określone jako pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi o pojemności silnika powyżej 2.000 cm3 opodatkowane są stawką podatku akcyzowego w wysokości odpowiednio 13,6% natomiast pozostałe stawką 3,1%.

Jak wynika zatem z powyższego, opodatkowane podatkiem akcyzowym są wszystkie wyroby mieszczące się w PKWiU 34.10.2, gdyż są to samochody osobowe oraz z pozycji 8703, gdzie ex zamieszczony przy kodzie CN oznacza, że stawka akcyzy jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3.

Akcyzie podlegają zatem wyłącznie samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 80 ust. 4 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dane dotyczące samochodów osobowych, w tym dopuszczalną ładowność, dla celów poboru akcyzy, uwzględniając rozwiązania stosowane w odrębnych przepisach podatkowych i konieczność zapewnienia prawidłowego poboru akcyzy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym są pojazdy klasyfikowane do PKWiU 34.10.2 i pozycji CN 8703, które zaliczają się do samochodów osobowych.

Wnioskodawca wskazał, iż campery sklasyfikowane zostały w grupowaniach PKWiU 34.10.23-53.00 i PKWiU 34.10.23-55.00

Tym samym w świetle klasyfikacji wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) są to samochody osobowe. Kwestia ta nie budzi wątpliwości, gdyż jednoznacznie wynika z przedmiotowej klasyfikacji.

Nie każdy wyrób, który mieści się jednak w pozycji 8703 będzie opodatkowany podatkiem akcyzowym.

Opierając się na uregulowania cyt. powyżej art. 80 ust. 1 ustawy stwierdzić trzeba, iż prawodawca objął opodatkowaniem wyłącznie samochody osobowe.

Stąd też w przypadku camperów, będą one podlegały akcyzie, gdy spełniony zostanie wymóg sformułowany przez ww. przepis rangi ustawowej znajdujący swoje odzwierciedlenie w treści powołanych wyżej zapisów rozporządzenia o charakterze normotwórczym, tzn. gdy dany pojazd spełnia również kryterium zakwalifikowania go do samochodów osobowych.

W tej kwestii Strona uważa, iż pojazdy kempingowe, które są pojazdami przeznaczonymi do celów specjalnych, tj. do czasowego zamieszkiwania w nich. Wynika to z załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych i przyczep z dnia 24 października 2005 r. (Dz. U. Nr 238, poz. 2010 ze zm.). Jednocześnie samochody te służą do przewozu 5 osób.

Należy zatem rozstrzygnąć czy przedmiotowe pojazdy są samochodami osobowymi.

W związku z tym, że Minister Finansów nie skorzystał z delegacji ustawowej wynikającej z art. 80 ust. 4 ustawy, do określenia danych dotyczących samochodów osobowych, należy posłużyć się definicją zawartą we właściwych w tym zakresie przepisach prawa.

Jednocześnie należy pamiętać, iż zakres odwołania się do przedmiotowych przepisów dotyczy wyłącznie kwestii zdefiniowania pojęcia „samochód osobowy”, a nie pozostałych uregulowań zawartych w tych przepisach.

Podkreślić bowiem trzeba, iż w art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy, wskazano wprost, że do celów poboru stosuje się klasyfikacje PKWiU oraz CN, które zawsze są decydujące w zakresie kwalifikowania towarów do grupy wyrobów akcyzowych.

Wobec powyższego zauważyć należy, iż zgodnie z treścią art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm.), samochód osobowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy, pojazd samochodowy, to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z ww. definicją decydujące znaczenie do kwalifikowania danego pojazdu do samochodów osobowych ma to, czy jest to pojazd przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Sięganie w tym przypadku do szczegółowych uregulowań związanych z prawem o ruchu drogowym jest zbędne, jak i niezasadne, gdyż przedmiotowa definicja ma charakter wyczerpujący, tj. nie zawiera żadnych odesłań do innych przepisów, a nadto jest precyzyjna i jasna w swoim brzmieniu.

Zarzut polegający na naruszeniu § 7 rozporządzenia z dnia 27 września 2003 r. Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968), poprzez nieuwzględnienie klasyfikacji pojazdów (klasyfikacji pojazdu kempingowego) wskazanej w załączniku nr 4 do rozporządzenia, uznać należy za bezzasadny.

Jak wyżej wskazano tut. Organ oparł się wyłącznie na definicji pojęcia samochodu osobowego zawartej we właściwych przepisach.

Należy ponadto podkreślić, że szczegółowe uregulowania przepisów wykonawczych do ustawy prawo o ruchu drogowym, nie są częścią porządku prawnego, który podlega interpretacji w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Jak wyżej wykazano opieranie się na przedmiotowych uregulowaniach jest niezasadne, gdyż zakres opodatkowania wyznaczają przepisy ustawy o podatku akcyzowym, a nie przepisy prawa o ruchu drogowym i rozporządzeń wykonawczych.

W tej kwestii WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 11 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 903/05 stwierdził, iż: cyt. „(…) przy określeniu wymiaru podatku akcyzowego od sprowadzonego przez skarżącego samochodu kempingowego marki Fiat Ducato nie będą miały zastosowania regulacje dotyczące prawa o ruchu drogowym, a także czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach – zawarte w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. Szczegółowe bowiem kwestie dotyczące określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym uregulowane zostały w ustawie z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.)”.

Należy również zauważyć, iż choć WSA w Gdańsku oparł się na odmiennych niż sporna interpretacja argumentach to uznał, że: cyt. „(…) przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym – mającym niewątpliwie miejsce w rozpatrywanym przypadku – na podstawie art. 3 ust. 2 cyt. ustawy do celów poboru akcyzy stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN). Kod 8703 tej klasyfikacji obejmuje również samochody mieszkalne tzw. kempingowe, pojazdy do przewozu osób specjalnie wyposażone do zamieszkiwania, a tym samym samochody kempingowe, podobnie jak samochody osobowe podlegają obowiązkowi uiszczenia podatku akcyzowego.”

Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie z dnia 14 sierpnia 2008 r. nr ILPP3/443-49/08-4/TW z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenie niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na interpretację z dnia 14 sierpnia 2008 r. nr ILPP3/443-49/08-4/TW będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.