INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A.Ż., przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 20 czerwca 2008r.) uzupełnionym w dniu 15 września 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wypłaconej zaległej renty wyrównawczej przyznanej na podstawie ugody zawartej z pracodawcą w związku z wypadkiem przy pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wypłaconej zaległej renty wyrównawczej przyznanej na podstawie ugody zawartej z pracodawcą w związku z wypadkiem przy pracy.
Wniosek został uzupełniony w dniu 15 września 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1991r. wnioskodawcy przyznano okresową rentę inwalidzką III grupy w związku z wypadkiem przy pracy. Do sierpnia 2006r. były zakład pracy wypłacał co miesiąc rentę wyrównawczą (przyznaną na podstawie ugody zawartej 03 kwietnia 1996r.).
Od wypłaconej kwoty zakład nie potrącał podatku. Od września 2006r. syndyk wstrzymał wypłatę renty, a w marcu 2008r. wypłacona została cała suma za okres wrzesień 2006r. – luty 2009r. i został od niej potrącony podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacona renta wyrównawcza przyznana na podstawie ugody zawartej z pracodawcą w związku z wypadkiem przy pracy jest zwolniona z podatku dochodowego...

Zdaniem wnioskodawcy, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na postawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Poza tym otrzymana renta wyrównawcza jest następstwem wypadku przy pracy a jej wypłata dokonywana jest przez zakład pracy w związku z zawartą w tej sprawie ugodą. W uzupełnieniu do wniosku wnioskodawca ponowił prośbę o udzielenie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3c ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Podstawę prawną do dochodzenia renty wyrównawczej stanowi przepis art. 444 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).Z treści tego przepisu wynika, że jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawcy, na podstawie zawartej w dniu 03 kwietnia 1996r. ugody, zakład pracy do sierpnia 2006r. wypłacał rentę wyrównawczą. Renta ta przyznana została w związku z wypadkiem przy pracy. W marcu 2008r. wypłacono całą kwotę renty od września 2006r. Od kwoty tej były zakład pracy pobrał zaliczkę na podatek dochodowy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że renty wyrównawcze mają charakter odszkodowawczy, w związku z czym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje przy tym czy renta wyrównawcza wypłacona zostaje na podstawie wyroku sądowego czy porozumienia między stronami (ugody). Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy nie zawiera bowiem żadnego ograniczenia w tym zakresie.
Ze zwolnienia powyższego korzysta zatem i wypłacona w marcu 2008r. z ww. tytułu cała kwota renty wyrównawczej co oznacza, że były zakład pracy nie powinien był potrącić zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podatkowy nadmienia, że interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. W niniejszej sprawie termin ten został zachowany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.