INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25.05.2008 r. (data wpływu 30.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kapitałów pieniężnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kapitałów pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 01.07.2002 r. Wnioskodawca założył dwie lokaty terminowe - jedną na 3 miesiące, a drugą na 6 miesięcy. Umowa była poczytywana za zawartą na taki sam kolejny okres umowny, jeśli lokata nie była podjęta w następnym dniu roboczym po upływie okresu trwania umowy. Stan ten trwał nieprzerwanie do czasu ich likwidacji, tj. do 13.11.2007 r. Umowy te zawarte były ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową w Z, która to pobrała tzw. „podatek Belki”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ww. sytuacji słusznie został pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z kapitałów pieniężnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pobranie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z kapitałów pieniężnych Wnioskodawca uważa za niewłaściwe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym – art. 9 ust. 2 ustawy.

Art. 10 powołanej ustawy zawiera katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednym ze źródeł przychodów są, zgodnie z ust. 1 pkt 7 powołanego przepisu, kapitały pieniężne.

Pojęcie przychodu definiuje art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2), kasa może prowadzić m.in. rachunki terminowych lokat oszczędnościowych. Środki zgromadzone na tych rachunkach mogą być oprocentowane, a wysokość oprocentowania, sposób i termin wypłat odsetek zależą od postanowień umowy zawartej pomiędzy kasą a daną osobą fizyczną.

Przepis art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

W art. 52a ust. 1 pkt 2 ustawy ustawodawca przewidział zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, jeżeli są wypłacane albo stawiane do dyspozycji podatnika od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma zastosowania do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem – wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na podstawie tych umów zmienionych, przedłużonych lub odnowionych począwszy od dnia 1 grudnia 2001r. (art. 52a ust. 2).

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 52a ust. 5 ustawy, nie ma również zastosowania do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem, w przypadku, gdy umowa ta:

1. została rozwiązana przed upływem okresu, na który została zawarta, bez względu na przyczynę tego rozwiązania,
2. przewiduje możliwość wypłaty całości lub części kapitału, w tym z tytułu skapitalizowanych odsetek, zgromadzonego przez podatnika w trakcie trwania umowy, a podatnik z tej możliwości skorzystał.
   
   

W przypadku, o którym mowa w art. 52a ust. 5 ustawy, podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia rachunku podatnika albo do gromadzenia środków pieniężnych podatnika w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania pobiera podatek, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy, w dniu rozwiązania umowy albo wypłaty całości lub części kapitału, o którym mowa w ust. 5 pkt 2.

Przepisy art. 42 ustawy stosuje się odpowiednio, z tym, że podatek pobiera się od sumy dochodów (przychodów) uzyskanych począwszy od dnia 1 marca 2002 r. (art. 52a ust. 6).

Ustawą z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) skreślony został pkt 5 ust. 1 w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zwalniający z podatku dochodowego odsetki i dyskonta od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i od obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych, z wyjątkiem rachunków bankowych utrzymywanych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Znosząc od dnia 1 marca 2002 r. powyższe zwolnienia podatkowe ustawodawca, kierując się zasadą ochrony praw nabytych, dodał art. 52a ustawy, w którym określił, że dochody uzyskane z umów zawartych przed dniem 1 grudnia 2001 r. bądź zgromadzone zgodnie z określonymi zasadami, pozostają w dalszym ciągu zwolnione od podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż lokaty terminowe Wnioskodawca założył w dniu 1 lipca 2002 r., tym samym brak jest podstaw prawnych do skorzystania przez Pana ze zwolnienia od opodatkowania przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na powyższych lokatach, a Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo Kredytowa stosownie do postanowień art. art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązana była do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Zryczałtowany 19% podatek pobiera się bez pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania.

Reasumując należy stwierdzić, iż zajęte przez Wnioskodawcę stanowisko w kwestii opodatkowania dochodów z kapitałów pieniężnych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.