INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu 9 czerwca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług remontowo-budowlanych w budynkach mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług remontowo-budowlanych w budynkach mieszkalnych.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu materiałami budowlanymi oraz produkcji masy betonowej. Planowane jest rozszerzenie działalności o świadczenie usług tj. montaż stolarki budowlanej. Planowana usługa będzie charakteryzowała się następującymi parametrami.

1. Usługa montażu polegała będzie na zakładaniu stolarki okiennej (wykonanej z PCV lub drewna), drzwi i ościeżnic na zamówienie kontrahenta Spółki.
2. Stolarka okienna i drzwiowa będzie montowana w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) – domach jednorodzinnych oraz budynkach wielorodzinnych, spełniających warunki społecznego programu mieszkaniowego, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.
3. Spółka nie zatrudnia ekipy montażowej i zamierza świadczyć ww. usługi wynajmując w tym celu firmy zewnętrzne.
4. Spółka nie jest producentem stolarki budowlanej będącej przedmiotem usługi montażu. Montowana w ramach usługi remontowo-budowlanej stolarka budowlana będzie kupowana od producenta.
5. Wartość usługi montażu będzie zawierała koszt materiałów budowlanych (okien, drzwi, ościeżnice) wykorzystanych do celów świadczonej usługi budowlano-montażowej oraz koszt montażu tj. wartość netto faktury firmy zewnętrznej wykonującej montaż.
6. Umowa zawarta pomiędzy kontrahentem Spółki – zleceniodawcą usługi a Spółką będzie zawierała informacje precyzujące rodzaj i wymiary stolarki budowlanej (okiennej, drzwiowej), zakres prac montażowych i łączną wartość usługi. Umowa określać będzie całkowitą wartość usługi i nie przewiduje osobnego rozliczenia stolarki budowlanej oraz robocizny.

Spółka prowadzi handel materiałami budowlanymi, w tym stolarką budowlaną. Dostawę stolarki budowlanej traktuje jako dostawę towaru i opodatkowuje stawką podstawową.

W ocenie Spółki przedstawiona sytuacja w punktach 1-6 stanowi usługę sklasyfikowaną w PKWiU pod symbolem 45.42 – „Roboty związane z montażem stolarki budowlanej”, a dokładniej 45.42.11-00.00 „Roboty związane z montażem futryn drzwiowych i ram okiennych”. Zakładanie stolarki budowlanej (PKWiU 45.42) wpisane jest do przedmiotu działalności Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana usługa remontowo-budowlana winna być opodatkowana stawka 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji właściwe będzie zastosowanie dla przedmiotowej usługi stawki w wysokości 7%. Spółka, cytując treść przepisów art. 41 ust. 2, 12, 12a i 12b, art. 176 ustawy o podatku od towarów usług oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wnioskuje, iż świadczenie usług montażu stolarki budowlanej w opisany sposób mieści się w zapisach art. 41 ustawy oraz powołanym rozporządzeniu. Ponadto w zakresie działalności Spółki znajdują się usługi w zakresie zakładania stolarki budowlanej (PKWiU 45.42).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 – art. 8 ust. 3.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12a) cyt. przepisu obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b) ww. ustawy nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c) ustawy).

Ponadto zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a) cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, w odniesieniu do robót budowlano-montażowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego stawka podatku wynosi 7%.

Jak wynika z treści wniosku Spółka zamierza świadczyć usługi remontowo-budowlane polegające na montażu stolarki budowlanej (PKWiU 45.42.11-00.00) w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych w PKOB 11. Usługi świadczone będą na podstawie umów zawieranych z klientami, których przedmiotem będzie usługa remontowo-budowlana. Umowa będzie zawierała ponadto informacje precyzujące rodzaj i wymiary stolarki budowlanej, zakres prac montażowych i łączną wartość usługi (nie przewiduje osobnego rozliczania stolarki budowlanej i robocizny).

Jeżeli zatem przedmiotem sprzedaży będzie usługa budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Reasumując, jeżeli usługa budowlano-montażowa wykonywana będzie w obiekcie budownictwa, mieszkaniowego (zdefiniowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 12 ww. ustawy), a Spółka wykonuje tę usługę z użyciem własnych materiałów, co wynika z zawartej ze zleceniodawcą umowy, to do całej wartości usługi należy zastosować stawkę właściwą ze względu na rodzaj robót, w analizowanej sytuacji 7%. Bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca przy realizacji usługi nie jest producentem stolarki budowlanej, gdyż zasadnicze znaczenie dla kwestii opodatkowania obniżoną 7% stawką ma charakter obiektu, w którym jest świadczona usługa (PKOB 11).

Gdyby jednak podejmowana była osobna robota budowlano-montażowa (na podstawie odrębnej umowy), wykonywana w lokalu użytkowym, to do takiej roboty powinna mieć zastosowanie stawka podstawowa w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.