INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 czerwca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 18 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępniania pracownikom kawy, herbaty i innych produktów w miejscu pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępniania pracownikom kawy, herbaty i innych produktów w miejscu pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka ponosi koszty związane z zakupem wody, kawy, herbaty i innych napojów (soki, mleko). Kupuje ponadto śmietankę do kawy, cukier, ciasteczka itp. Wszystkie zakupione produkty Spółka nieodpłatnie udostępnia w wyznaczonym i ogólnodostępnym miejscu w siedzibie firmy. Pracownicy korzystają z zakupionych towarów w godzinach swojej pracy na zasadzie dobrowolności.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym u pracowników powstaje nieodpłatne świadczenie z umowy o pracę w związku z zapewnieniem przez Spółkę nieodpłatnie produktów (napojów, słodyczy, itp.)...

Zdaniem wnioskodawcy, zapewnienie wody, kawy, herbaty, soków czy słodyczy pracownikom Spółki nie oznacza, że u danego pracownika dochodzi do powstania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też Spółka uważa, że po stronie pracowników nie powstaje przychód. Pracownicy korzystają z zapewnionych im produktów na zasadzie dobrowolności. Pracownicy mają możliwość korzystania z produktów wyłącznie w czasie wykonywania obowiązków służbowych. Zapewnienie pracownikom kawy, herbaty czy innych napojów lub ciastek przyczynia się do zwiększenia efektywności i wydajności pracy. Pracownicy mają możliwość skorzystania z kawy czy herbaty w miejscu pracy, nie muszą w czasie przerwy w pracy wychodzić poza teren zakładu pracy. Udostępnianie pracownikom napojów czy słodyczy jest powszechnie spotykaną praktyką. Przyczynia się do wzrostu zadowolenia pracowników z pracy i wpływa na lepszą atmosferę w pracy. Tym samym Spółka nie powinna powiększać przychodów pracownika z tytułu umowy o pracę. Doliczanie do przychodów pracownika kwot z tytułu zapewnienia mu napojów czy drobnych słodyczy byłoby niemożliwe. Spółka nie prowadzi bowiem ewidencji, z której wynikałoby ile kaw czy herbat wypił pracownik, ile zjadł ciasteczek itp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl treści art. 12 ust. 1 powołanej powyżej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Tak więc do nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć można między innymi zakupione od zewnętrznego podmiotu: wodę, kawę, herbatę, mleko, cukier. Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14 – 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym art. 11 ust. 2 pkt 2 powołanej powyżej ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu.

Jednakże, przychód ze stosunku pracy nie powstanie, jeśli nie ma możliwości przypisania poszczególnym pracownikom określonej wielkości świadczenia na nich przypadającego.Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje bowiem możliwości doliczenia do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę przypadających na pracownika, a jedynie wartości świadczeń faktycznie przez niego otrzymanych.

Jak wynika z treści przedstawionego stanu faktycznego, zakupione przez pracodawcę towary (woda, kawa, herbata, mleko, cukier, ciastka itp.) będą udostępnione w wyznaczonym ogólnodostępnym dla wszystkich pracowników miejscu w siedzibie firmy. W takiej sytuacji po stronie pracownika nie powstanie przychód, gdyż nie ma możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika.

Tym samym pracodawca nie ma obowiązku potrącać od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.