INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 28 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy należności za wykonanie oprogramowania komputerowego podlegać będą opodatkowaniu podatkiem u źródła w wysokości 10 % - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy należności za wykonanie oprogramowania komputerowego podlegać będą opodatkowaniu podatkiem u źródła w wysokości 10 %.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz spółka z siedzibą na Litwie (nie mająca na terenie Polski przedstawicielstwa ani zakładu) zawarły jako konsorcjum firm z Ministerstwem Republiki Litwy umowę o wykonanie i utrzymanie oprogramowania celnego (zamówienie publiczne). Umowa konsorcjum zawarta pomiędzy wnioskodawcą i spółką litewską, jako posiadającymi równe prawa partnerami, ustanawia wnioskodawcę liderem konsorcjum uprawnionym do reprezentowania i podpisywania w imieniu obu firm. W związku z powyższym, zgodnie z powszechną w takich przypadkach praktyką, umowa zawarta z Ministerstwem Republiki Litewskiej przewiduje, iż faktury za wykonane zarówno przez wnioskodawcę jak i przez spółkę litewską prace będzie wystawiać dla Ministerstwa lider konsorcjum, czyli wnioskodawca.

Należna spółce litewskiej kwota będzie ujmowana w fakturze dla Ministerstwa Republiki Litewskiej w wysokości określonej w fakturze wystawionej przez tę Spółkę dla wnioskodawcy po dokonaniu przez Ministerstwo odbioru wykonanych prac. Należności wnioskodawcy oraz spółki litewskiej z tytułu wykonania umowy objęte fakturą wystawioną przez wnioskodawcę będą wpłacane przez Ministerstwo Republiki Litewskiej na rachunek bankowy lidera konsorcjum. Odpowiednią część otrzymanej kwoty należną spółce litewskiej wnioskodawca będzie przekazywać niezwłocznie tej spółce przelewem bankowym.Umowa zawarta pomiędzy wnioskodawcą i spółką litewską szczegółowo określa jakie prace w zakresie wykonania oprogramowania oraz usług jego utrzymania mają wykonać poszczególni konsorcjanci oraz określić należne im za te prace wynagrodzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej powyżej przekazanie przez wnioskodawcę spółce litewskiej należności za wykonane przez nią na rzecz Ministerstwa Republiki Litwy oprogramowanie i usługi będzie wymagało na podstawie art. 3 ust. 2 i 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), w związku z art. 12 ust. 2 i 5 umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277) - potrącenia przez wnioskodawcę podatku dochodowego w wysokości 10% wypłacanej kwoty...

Spółka litewska przedstawiła wnioskodawcy stanowisko, z którego wynika, że ponieważ wykonuje usługi na terytorium Republiki Litwy i na rzecz podmiotu litewskiego, nie można przyjąć, iż osiąga dochody na terytorium Polski uzasadniające potrącenie w Polsce podatku dochodowego.

Zdaniem wnioskodawcy w świetle art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie można w tej sytuacji uznać, iż spółka litewska osiąga dochody na terytorium Polski. Wnioskodawca uważa tak wbrew dosłownemu brzmieniu art. 12 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania; wnioskodawca wypłaca spółce litewskiej należności z tytułu umowy zawartej z Ministerstwem Republiki Litewskiej, ale tylko jako pośrednik uprawniony do tej czynności ze względów organizacyjnych.Spółka litewska wykonuje bowiem produkty i świadczy usługi bezpośrednio na rzecz Ministerstwa Republiki Litwy, a nie na rzecz Spółki, i za te usługi płaci to Ministerstwo. W tym przypadku dosłowna interpretacja zapisu umownego nie powinna przeważać nad celem umowy, jakim jest zapobieżenie uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodów; z uwagi na zawartą przez oba podmioty umowę o realizację zamówienia publicznego i rzeczywistego jej płatnika oraz fakt, że wynagrodzenie z tytułu przekazania należności na rachunek spółki litewskiej nastąpi drogą bankową, cel cyt. umowy zostanie bowiem osiągnięty bez potrącania podatku przez wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.