INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana …, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu 25 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży części budynku mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży części budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym w dniu 17 maja 2006 r. (repertorium A numer (…)) Wnioskodawca wraz z żoną nabyli od Gminy działkę zabudowaną budynkami gospodarczymi.

Nabycie nastąpiło z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony. Działka w planie przestrzennego zagospodarowania oznaczona jest jako teren mieszkaniowo-usługowy, położona w strefie „A” ścisłej ochrony konserwatorskiej. Nieruchomość została zakupiona w celu wykorzystania jej na własne cele mieszkaniowe z wyodrębnieniem części na cele usługowe dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Gmina wystawiła fakturę VAT w dniu 17 maja 2006 r. i zastosowała w niej dla budynku stawkę VAT „ZW” i dla gruntu również stawkę VAT „ZW”, ze wskazaniem dla obu przedmiotów art. 43 ust. 2 pkt 1.

Budynek podlegał remontowi i modernizacji oraz rozbudowie. W tym celu Zainteresowany wraz z żoną wzieli w banku kredyt. Możliwości jego spłaty przerosły oczekiwania małżonków, co zmusiło ich do zaplanowania sprzedaży części powierzchni mieszkaniowej.

Na wykonanie robót w budynku otrzymali stosowne pozwolenie budowlane na budynek mieszkalno-usługowy. Aktualnie są już po odbiorze budynku.

Na obecnym etapie, Wnioskodawca wraz z żoną nie wiedzą czy sprzedaż nastąpi na rzecz jednego, czy kilku nabywców ale na pewno będzie miała charakter okazjonalny (sporadyczny). Ponadto, Wnioskodawca poinformował, że prowadzi drobną sprzedaż art. przemysłowych, wypożyczalnię kaset video, DVD i usługi na rzecz rolnictwa w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca wraz z małżonką będą musieli odprowadzić podatek VAT należny od sprzedaży części mieszkalnej przedmiotowego budynku...

Wnioskodawca uważa, że on i małżonka nie będą mieli obowiązku obliczenia podatku VAT należnego od sprzedaży części mieszkalnej na cele mieszkaniowe, ponieważ transakcja odbywać się będzie z ich majątku wspólnego, osobistego, poza działalnością gospodarczą. Będzie miała charakter okazjonalny (sporadyczny) dlatego nie wypełnia treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Generalnie, działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy stanowi profesjonalny obrót, realizowany w sposób ciągły i zorganizowany. Z działalnością gospodarczą mamy do czynienia także wtedy, gdy określone czynności wykonywane są sporadycznie lub nawet jednorazowo, ale tylko wówczas gdy okoliczności dostawy towaru lub świadczenia usługi wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

• dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.
  
  

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w 2006 r. wraz z małżonką nabyli, z ich majątku wspólnego, działkę zabudowaną budynkami gospodarczymi. Nieruchomość ta została zakupiona w celu wykorzystania jej na własne cele mieszkaniowe z wyodrębnieniem części na cele usługowe dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Budynek podlegał remontowi i modernizacji oraz rozbudowie, w związku z czym Wnioskodawca wraz z małżonką wzieli w banku kredyt, którego obecnie nie są w stanie spłacić, co zmusiło ich do zaplanowania sprzedaży części mieszkaniowej budynku. Sprzedaż ta będzie miała charakter okazjonalny (sporadyczny).

W takim przypadku, należy zauważyć, że jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, a towary te nie były nabywane w celu ich dalszej odsprzedaży – to czynności takie nie są uznawane za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, w przedmiotowej sytuacji jeśli, planowana (okazjonalna) czynność sprzedaży dotyczyć będzie części mieszkalnej budynku, niemającej związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – nie zostanie spełniona definicja działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca, w zakresie tej sprzedaży nie będzie posiadał statusu podatnika – tym samym czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.