INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie użycia frakcji glicerynowej do celów opałowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie użycia frakcji glicerynowej do celów opałowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza uruchomić przetwarzanie, sprzedaż frakcji glicerynowej będącej produktem ubocznym transestryfikacji tłuszczów roślinnych lub zwierzęcych, powstającą podczas produkcji estrów metylowych, a następnie użytą do celów opałowych przy produkcji innych wyrobów niż estry.

Z informacji zawartej w uzupełnieniu do złożonego wniosku wynika, że inne wyroby o których mowa we wniosku, to tkaniny z udziałem bawełny o symbolu PKWiU 17.20.20 oraz ciepło pozostałe na potrzeby własne uzyskane z biomasy o symbolu PKWiU 40.30.10-09.00.

Frakcja glicerynowa wyprodukowana jest z biomasy (oleju rzepakowego) i służyć będzie jako biomasa na cele opałowe.

Ponadto Spółka wyjaśnia, iż posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy frakcja glicerynowa będąca produktem ubocznym transestryfikacji tłuszczów roślinnych lub zwierzęcych, powstająca podczas produkcji estrów metylowych, a następnie użyta do celów opałowych przy produkcji innych wyrobów niż te estry, nie jest wyrobem akcyzowym zharmonizowanym i nie podlega obciążeniu akcyzą...

Zdaniem Wnioskodawcy, paliwa opałowe z odnawialnych źródeł energii oraz biodegradowalne ze względu na potrzebę ochrony środowiska, w oparciu o obowiązujące akty prawne nie są wyrobem akcyzowym zharmonizowanym i nie podlegają obciążeniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.) zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 2 ustawy, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.

Stosownie zaś do postanowień art. 62 ust. 1 pkt. 1 i pkt 2 oraz ust. 2 ustawy, do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby wymienione w poz. 1-12 załącznika nr 2 do ustawy jak i pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3%.

Powyższy przepis, będący przepisem szczególnym w stosunku do przepisu ogólnego, jakim jest cytowany art. 2 pkt 2 ustawy, rozszerza zatem podstawowy katalog wyrobów akcyzowych zharmonizowanych o inne wyroby zaliczone do grupy olejów opałowych, o ile są one wykorzystywane do celów opałowych.

Zapis artykułu 62 ustawy o podatku akcyzowym ma swe źródła w uregulowaniach Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną. Dyrektywa energetyczna w art. 2 ust. 1 wymienia listę produktów, które należy uznać za produkty energetyczne:

• objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe,
• objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715,
• objętych kodami CN 2901 i 2902,
• objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe,
• objętych kodem CN 3403,
• objętych kodem CN 3811,
• objętych kodem CN 3817,
• objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.

Ponadto w myśl art. 2 ust. 3 Dyrektywy energetycznej, w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego.

Z powyższego wynika, iż art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym ma odniesienie w art. 2 ust. 3 Dyrektywy energetycznej i stwierdza, iż w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystania jako paliwo do ogrzewania, produktu energetycznego innego niż wymieniony w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, produkt ten podlega podatkowi akcyzowemu zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż frakcja glicerynowa będąca przedmiotem zapytania wykorzystywana do celów opałowych przy produkcji innych wyrobów mieści się w definicji olejów opałowych, w rozumieniu art. 62 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 2 ust. 1 i ust. 3 Dyrektywy energetycznej.

W związku z tym przedmiotowy wyrób jest niewątpliwie wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, bowiem przepis art. 62 ust. 2 ustawy, jednoznacznie rozszerza katalog olejów opałowych do każdego towaru służącego do celów opałowych, nie ograniczając ich tylko i wyłącznie do wyrobów wymienionych w załączniku 1 i załączniku 2 do ww. ustawy.

Odnosząc się natomiast do twierdzenia Wnioskodawcy, w myśl którego ww. frakcja glicerynowa nie podlega obciążeniu akcyzą, gdyż pochodzi z odnawialnych źródeł energii i jest biodegradowalna wyjaśnić należy, iż w świetle uregulowania art. 23 ust. 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii.

Przedmiotem wniosku nie jest jednak energia elektryczna lecz wyrób akcyzowy zharmonizowany w postaci oleju opałowego.

W tym przypadku należy odnieść się do właściwych przepisów regulujących zwolnienie olejów opałowych od podatku akcyzowego tj. do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 ze. zm.)

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się od akcyzy paliwa silnikowe, oleje opałowe lub gaz wykorzystywane na terenach należących do zakładów, w których są one produkowane, pod warunkiem że zużycie to odbywa się w ramach procesów służących produkcji tych wyrobów.

Wnioskodawca wskazał jednak, iż wyrób będący przedmiotem wniosku będzie wykorzystywany do produkcji innych wyrobów, tj. tkanin z udziałem bawełny o symbolu PKWiU 17.20.20 oraz do wytwarzania ciepła na potrzeby własne klasyfikowanego do PKWiU 40.30.10-09.00, tj. ciepło pozostałe, odzyskiwane przy spalaniu odpadów, powstałe podczas procesów chemicznych itp.

Biorąc pod uwagę zakres uregulowania cyt. powyżej przepisu § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, stwierdzić należy, że frakcja glicerynowa, tj. olej opałowy będąca produktem ubocznym transestryfikacji tłuszczów roślinnych lub zwierzęcych, powstająca podczas produkcji estrów metylowych, a następnie użyta do celów opałowych przy produkcji innych wyrobów niż te estry nie będzie zwolniona od podatku akcyzowego. Jedynym bowiem przeznaczeniem jakie mieści się w zakresie tego zwolnienia jest zużycie oleju opałowego w ramach procesów służących do jego produkcji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.