INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2008r. (data wpływu 2 czerwca 2008r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2008r. (data wpływu 11 sierpnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania dostawy samochodów na rzecz kontrahenta w sytuacji, gdy wykonaniu tej dostawy są one dostarczane do odbiorcy na terenie Polski, jako sprzedaży samochodów na terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2008r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2008r. (data wpływu 11 sierpnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania dostawy samochodów na rzecz kontrahenta w sytuacji, gdy wykonaniu tej dostawy są one dostarczane do odbiorcy na terenie Polski, jako sprzedaży samochodów na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wytwórcą i dostawcą samochodów osobowych dla kontrahenta w Polsce i za granicą. Spółka jest podmiotem prawa polskiego, zarejestrowanym dla potrzeb podatku VAT w Polsce. W związku z nowym projektem realizowanym w ramach współpracy z kontrahentem w Polsce, Wnioskodawca będzie przeprowadzać następujące transakcje.

Spółka będzie produkować samochody osobowe w swojej fabryce na zamówienie kontrahenta, spółki prawa niemieckiego, zarejestrowanej na potrzeby podatku VAT w Polsce oraz wielu innych krajach UE. Poszczególne etapy powyższej transakcji będą wyglądać następująco:

1. Wnioskodawca wytwarza samochody osobowe w swojej fabryce na zamówienie kontrahenta. Już w momencie złożenia zamówienia wiadomo jest zawsze, na jaki rynek (dla którego finalnego odbiorcy) samochód jest przeznaczony.
2. Po wyprodukowaniu samochody są poddawane wstępnej kontroli pojazdów, po zakończeniu której są one dostarczane kontrahentowi w tzw. Stacji G, gdzie prawo do nich zostaje przeniesione na rzecz kontrahenta. Następnie samochody, po przesunięciu na plac przyfabryczny są przez kontrahenta dostarczane finalnym odbiorcom.
3. Podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu samochodów ze Stacji G do finalnego odbiorcy jest kontrahent. W ramach tego transportu samochody są odstawiane ze Stacji G na plac przyfabryczny udostępniony w tym celu przez Wnioskodawcę (użytkowany zarówno przez kontrahenta jak i przez Wnioskodawcę), z którego dalej - po skumulowaniu odpowiedniej ich liczby warunkowanej wykorzystywanymi środkami transportu - są po 3-5 dniach wiezione do finalnych odbiorców. Wnioskodawca zwraca kontrahentowi koszty związane z przemieszczeniem samochodów ze stacji G na plac przyfabryczny.
4. Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży po wydaniu samochodu na Stacji G. Równocześnie kontrahent wystawia własne faktury sprzedaży samochodów nabytych od Wnioskodawcy na rzecz finalnych nabywców (spółek sprzedażowych kontrahenta w kraju przeznaczenia towarów lub w braku takich spółek - bezpośrednio na dealera w tym kraju).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowym będzie traktowanie na gruncie przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym, w szczególności art. 80 ustawy, dostawy samochodów dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta w sytuacji, gdy w wykonaniu tej dostawy są one dostarczane odbiorcy na terenie Polski, jako sprzedaży samochodów na terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla prawidłowego ustalenia konsekwencji podatkowych na gruncie podatku akcyzowego dostaw towarów, które będą dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta, konieczne jest uwzględnienie wszystkich istotnych elementów stanu faktycznego, a w szczególności ich ekonomicznego sensu. Jak wskazano na wstępie, dostawa ta stanowić będzie pierwsze ogniwo transakcji łańcuchowej sprzedaży samochodów do finalnych odbiorców z grupy kontrahenta. Samochody, które mają być przedmiotem dostawy dokonywanej przez Wnioskodawcę do kontrahenta, produkowane będą przez Spółkę na konkretne zamówienie finalnego odbiorcy, a zatem już w momencie przystąpienia do ich produkcji wiadomo będzie, do jakiego kraju docelowego zostaną one dostarczone (odpowiednie elementy wyposażenia, szczegóły techniczne samochodu będą bowiem zawsze dostosowywane do wymogów konkretnego kraju, do jakiego docelowo ma trafić dany samochód). W związku z tym, już na tym etapie wiadomo będzie, czy dostarczane do kontrahenta samochody zostaną, w wykonaniu tej dostawy przetransportowane do innego kraju UE, kraju spoza UE, lub do ich finalnego nabywcy w Polsce. Pomimo, iż fizycznie transport samochodów z placu przyfabrycznego (bezpośrednio po przesunięciu ze Stacji G na terenie fabryki Wnioskodawcy do ich finalnych nabywców) organizowany będzie - na mocy ustaleń pomiędzy stronami - przez kontrahenta, nie ulega wątpliwości, że transport ten powinien być postrzegany jako nierozerwalnie związany z dokonywanymi przez Spółkę do kontrahenta dostawami. A zatem transakcję pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem należy postrzegać jako dostawę towarów, które w zależności od kraju ich przeznaczenia, przesyłane są z placu przyfabrycznego (po przesunięciu ze Stacji G na terenie fabryki) do innego kraju UE, do kraju spoza UE lub do ich nabywcy w Polsce.

Przywołując stosowne przepisy w zakresie podatku akcyzowego należy zauważyć, że zgodnie z regulacjami ustawy o podatku akcyzowym, samochody są zaliczane do wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, do których mają zastosowanie szczególne regulacje, zawarte w art. 80-82 tej ustawy. Zgodnie z art. 80 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym podatnikami akcyzy od samochodów są:

• podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed pierwszą jego rejestracją na terytorium kraju,
• importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy w sytuacji, gdy produkowane przez Spółkę samochody osobowe będące przedmiotem dostawy do kontrahenta dostarczane będą do finalnych odbiorców na terenie kraju (nie będą przemieszczane poza Polskę), to sprzedaż tych niezarejestrowanych samochodów osobowych na terenie kraju podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a Wnioskodawca stosownie do art. 80 ust. 2 będzie podatnikiem akcyzy z tytułu sprzedaży samochodów osobowych niezarejestrowanych na terytorium kraju. Spółka będzie więc zobowiązana uiszczać akcyzę od wydanych kontrahentowi na terenie kraju samochodów osobowych, a na fakturze dokumentującej ta taka dostawę będzie wykazywana kwota akcyzy od samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z treścią ust. 2 art. 80 ww. ustawy podatnikami akcyzy są:

• podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed jego pierwszą rejestracją na terytorium kraju;
• importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.
  
  

Stosownie natomiast do art. 80 ust. 3 pkt. 1 ww. ustawy w przypadku sprzedaży samochodów osobowych obowiązek podatkowy w akcyzie powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania wyrobu.W myśl art. 82 ust. 1 i 2 ww. ustawy sprzedający jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej odsprzedaży samochodu osobowego. W przypadku wystawienia przez podatnika faktury, w której została wykazana kwota akcyzy, jest on obowiązany zapłacić akcyzę także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona z podatku.Zgodnie z przepisami § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a.

Z przytoczonych wyżej przepisów art. 80 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wynika, iż obowiązek podatkowy w akcyzie powiązany jest z wydaniem samochodu osobowego w wykonaniu umowy sprzedaży. Pojęcie sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym jest znacznie szersze niż w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, co wynika wprost z treści art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ww. ustawy o podatku akcyzowym. Jednakże na potrzeby akcyzy sprzedaż występuje w przypadku zawarcia umowy sprzedaży, o której mowa w art. 535 Kodeksu cywilnego.W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.Miejsce i moment wydania rzeczy określa umowa sprzedaży, a w braku jej postanowień w tym zakresie – przepisy prawa cywilnego, przy czym moment wydania rzeczy należy uznać za tożsamy z chwilą jej otrzymania przez nabywcę. Przepis art. 155 § 2 Kodeksu cywilnego statuuje zasadę, że do przeniesienia własności rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku potrzebne jest obok odpowiedniej umowy także przeniesienie posiadania rzeczy. Przeniesienie posiadania może w tym wypadku nastąpić w którymkolwiek ze sposobów przewidzianych w art. 348 do 351 Kodeksu cywilnego. Jeżeli kontrahenci przenieśli posiadanie sprzedanej rzeczy w jeden z tych sposobów, a zarazem kupujący uzyskał możność faktycznego z niej korzystania, nastąpiło wydanie rzeczy. Korelatem obowiązku wydania rzeczy przez sprzedawcę jest jej odbiór przez kupującego, który może polegać bądź na objęciu rzeczy w bezpośrednie władztwo, bądź tylko na obejrzeniu i zbadaniu rzeczy przy jednoczesnym wyrażeniu zgody na pozostawienie jej we władaniu sprzedawcy w oparciu o ustalony przez strony czynności stosunek prawny.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego prawo do rozporządzania wyprodukowanych przez Wnioskodawcę samochodów zostaje przeniesione na kontrahenta Wnioskodawcy w tzw. Stacji G., gdzie równocześnie po wydaniu samochodu zostaje przez Wnioskodawcę wystawiona faktura sprzedaży samochodów. Samochody dostarczone kontrahentowi w Stacji G. zostają następnie przesunięte na plac przyfabryczny, skąd po skumulowaniu odpowiedniej ich liczby dostarczane są finalnym odbiorcom w kraju. Transport samochodów do finalnych odbiorców organizowany jest przez nabywcę samochodów czyli kontrahenta Wnioskodawcy. W tym stanie rzeczy, przy uwzględnieniu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, uprawniona jest ocena, że Wnioskodawca wydając kontrahentowi na Stacji G. samochody osobowe i wystawiając z tego tyt. fakturę, dokonuje sprzedaży samochodów osobowych przed ich pierwszą rejestracją na terytorium kraju. W tym bowiem momencie nastąpi przeniesienie na kupującego własności samochodów oraz ich wydanie a kupujący uzyskuje możność faktycznego korzystania z tych samochodów ponieważ po wydaniu samochodów na Stacji G. kontrahent (kupujący) wystawia własne faktury dokumentujące sprzedaż przedmiotowych samochodów.W sprawie będącej przedmiotem interpretacji w przypadku sprzedaży na terytorium kraju samochodów osobowych przed ich pierwsza rejestracją nabywcy samochodów, który nabędzie prawo do rozporządzania tymi samochodami jak właściciel, Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży samochodów przed pierwsza rejestracją, na podstawie art. 80 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 80 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania.

Dodatkowo należy również zauważyć, iż przepisy o podatku akcyzowym nie zawierają regulacji odnoszących się do transakcji łańcuchowych wobec czego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania samochodów za eksport oraz za wewnątrzwspólnotową dostawę zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Bia