INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipiec 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 10 październik 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 10 październik 2008 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w roku 2003 wraz z bratem otrzymała darowiznę od rodziców w postaci dwóch nieruchomości gruntowych niezabudowanych oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym i nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. W przyszłości, tj. po upływie 5 lat Zainteresowana zamierza sprzedać ww. nieruchomości. Aktualnie jest dwóch nabywców zainteresowanych kupnem części przedmiotowych nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem podatku VAT. Nieruchomości gruntowe niezabudowane są gruntami rolnymi. Budynki gospodarcze oraz budynek mieszkalny stanowią towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Budynki zostały wybudowane przed II Wojną Światową. Budynek mieszkalny ze względu na swój wiek był wielokrotnie zamieszkiwany. Nieruchomości nie były przez Zainteresowaną wykorzystywane w działalności gospodarczej, a jedynie do celów rolnych na potrzeby własne. Przedmiotowe nieruchomości nie są przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osoby fizyczne uzyskujące przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości mogą nie opodatkowywać podatkiem od towarów i usług przychodów uzyskanych z tej sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości zabudowanej jak i nieruchomości gruntowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Biorąc pod uwagę definicję podatnika, która została zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wykonywane w ramach tzw. obrotu profesjonalnego. Jeżeli nieruchomość została nabyta nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych, w przypadku Zainteresowanej w drodze darowizny, co wiązało się z brakiem odliczenia podatku naliczonego, to czynność ta, wyłącza nieruchomość z zakresu ustawy o VAT. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę objęta jest zwolnieniem z opodatkowania. Ze zwolnienia korzystają więc grunty rolne, leśne oraz inne grunty nieprzeznaczone pod zabudowę, a o charakterze tych gruntów decydować będzie plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru. W ocenie Wnioskodawczyni przedmiotowe nieruchomości otrzymane w formie darowizny stanowią jej majątek osobisty. Dokonując sprzedaży ww. nieruchomości dwóm nabywcom po części, Zainteresowana uważa, że nie dokona czynności w celu gospodarczym lub komercyjnym, która miałaby polegać na dążeniu do osiągnięcia stałego zysku z tytułu samej sprzedaży nieruchomości. Jeżeli dojdzie do sprzedaży, będzie to wyprzedaż własnego majątku. Tym samym sprzedaż nieruchomości zabudowanej i nieruchomości niezabudowanej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu ww. podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (…), a także świadczenie usług rolniczych. Natomiast stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza dokonać dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych oraz zabudowanych budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi, należących do majątku prywatnego, otrzymanego wcześniej w formie darowizny. Nieruchomości te nie były przez Zainteresowaną wykorzystywane w działalności gospodarczej, a jedynie do celów rolnych na potrzeby własne. Przedmiotowe nieruchomości nie są przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy.

Zatem, nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży nieruchomości Zainteresowana działa w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że nieruchomości zostały nabyte w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzą z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawczyni sprzedając nieruchomości będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, jeśli przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej wykonywanej przez rolnika ryczałtowego), należy stwierdzić, że ich sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.