INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 11.04.2008 r. (data wpływu 17.04.2008 r.) oraz piśmie z dnia 21.07.2008 r. (data nadania 22.07.2008 r., data wpływu 25.07.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-675/08-2/IŚ z dnia 10.07.2008 r. (data nadania 11.07.2008 r., data doręczenia 24.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania diet wypłacanych kierowcom autobusów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania diet wypłacanych kierowcom autobusów.

Z uwagi na niewystarczającą opłatę skarbową i nieprzedstawienie własnego stanowiska w sprawie, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 10.07.2008 r. Nr IPPB2/415-675/08-2/IŚ wezwał Przedsiębiorstwo do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie.

Wniosek uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Przedsiębiorstwo K w S Spółka z o.o. zatrudnia kierowców, którzy wykonują pracę w ustalonym rozkładzie jazdy. Kierowcy pracują na określonych liniach, m.in. na linii nr 9 i nr 11 ( na linii nr 9 pomiędzy godz. 8:00 a godz. 18:20 oraz linii nr 11 pomiędzy godz. 7:30 a godz. 20:40) dwukrotnie przejeżdżając przez Łowicz, tj. siedzibę zakładu pracy.

Przedsiębiorstwo nie zalicza obsługi tych linii do podróży służbowych, ponieważ jest to podstawowe zadanie pracownika wynikające z umowy o pracę.

Komisja Oddziałowa „S” Nr 1.... P Ł wystąpiła z pismem z dnia 04.03.2008 r. o wyjaśnienie przyczyny nie wypłacania diet przez Przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo udzieliło odpowiedzi w piśmie z dnia 10.03.2008 r., w którym zajęło stanowisko:

„Kierowca autobusu w stałej komunikacji osobowej obsługujący określone linie przewidziane w rozkładach jazdy nie jest w podróży służbowej a więc nie ma prawa do zwrotu należności (w tym diet) związanych z podróżą służbową.

Komisja Oddziałowa Nr 1... zwróciła się z pismem o wyjaśnienie sprawy do PI.. PI. rozpoczęła w Przedsiębiorstwie kontrolę.

W przypadku zalecenia wypłacania diet kierowcom pozostają do zgłoszone niżej wątpliwości.

Do wniosku dołączono:

• kserokopię umowy o pracę,
• kserokopię pisma z dnia 04.03.2008 r.
• kserokopię pisma z dnia 10.03.2008 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy interpretacja Przedsiębiorstwa zawarta w piśmie z dnia 10.03.2008 r. jest słuszna...
2. Czy wypłacane diety kierowcom z tytułu podróży służbowej należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
3. Czy wypłacane diety należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Odpowiedź na pytanie 3) stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek w zakresie pytania 2) zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Odnośnie pytania 1) wskazać należy, iż zagadnienia z zakresu prawa pracy należą do kompetencji Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3) Przedsiębiorstwo nie wypłaca diet z tytułu podróży służbowych przy obsłudze linii nr 9 i nr 11, ponieważ kierowcy obsługujacy ww. linie dwukrotnie przejeżdżają przez Ł, tj. siedzibę zakładu pracy. Natomiast organizacja związkowa jest odmiennego zdania, które przedstawiła w piśmie z dnia 04.03.2008 r. Jeżeli diety te będą wypłacane - to do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Diety te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w katalogu zwolnień przedmiotowych znalazły się diety oraz inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych przepisach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 14, poz.176 z 2000 r.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Powyższe zwolnienie od podatku obejmuje zatem diety i inne świadczenia otrzymane przez pracownika za czas podróży służbowej, do wysokości określonej w odrębnych przepisach. Podstawowym warunkiem skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest więc odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Zgodnie z definicją pojęcia „podróż służbowa" zawartą w art. 775 Kodeksu pracy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Ze względu na fakt, iż zagadnienia z zakresu prawa pracy należą do kompetencji Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Finansów zwróciło się do tego organu z prośbą o opinię czy w przypadku pracowników-kierowców, można mówić o podróży służbowej w sytuacji, gdy z charakteru i samej istoty tego rodzaju pracy wykonywanie obowiązków służbowych odbywa się na pewnym obszarze, poza siedzibą pracodawcy.

W odpowiedzi z dnia 29 września 2006 r., Nr DPR-4280-24-BW/06 (L.dz. 4102-716), Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zajęło następujące stanowisko: „W świetle przepisów prawa pracy określenie w umowie o pracę m.in. miejsca wykonywania pracy pozostaje w gestii stron stosunku pracy. Nie ma przeszkód prawnych, aby w umowie o pracę zawartej z kierowcą, określono jako miejsce wykonywania pracy siedzibę firmy. W takim przypadku, jeśli umowa o pracę nie przewiduje dodatkowych warunków, służbowy wyjazd kierowcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy będzie podróżą służbową; dotyczy to np. kierowców zatrudnionych w urzędach."

Jeśli zatem, w przedstawionym przez Przedsiębiorstwo stanie faktycznym mamy do czynienia z podróżą służbową pracownika-kierowcy, to diety i inne należności otrzymane za czas tej podróży, będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wyjaśnia się, iż dokumenty załączone przez Przedsiębiorstwo do wniosku nie podlegały analizie w toku wydawania niniejszej interpretacji.

Wskazać należy, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów - nie przeprowadza postępowania dowodowego w toku wydawania interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny takich dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.