INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 02 lipca 2008 r. (data wpływu 07.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest:

• prawidłowe w zakresie pytania 1,
• nieprawidłowe w zakresie pytania 2.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie gospodarowania zasobami mieszkaniowymi, z której dochody zwolnione są z podatku dochodowego od osób prawnych oraz inną działalność nie korzystającą z tego zwolnienia. Zwolnienie dochodów z działalności dotyczącej zasobów mieszkaniowych wynika z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem dochody jednostek prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Spółka zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej wyżej ustawy prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z obowiązującymi przepisami w sposób zapewniający odrębne określenie przychodów, kosztów oraz dochodów lub straty oddzielnie dla działalności gospodarowania zasobami mieszkaniowymi i oddzielnie dla innej działalności gospodarczej.

W 2007 roku Spółka prowadząc ewidencję księgową wg powyższych zasad uzyskała z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi stratę podatkową, natomiast z innej działalności gospodarczej dochód do opodatkowania. Po zakończeniu roku podatkowego 2007, Spółka złożyła we właściwym miejscowo Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu/straty wg wzoru CIT-8. W pozycji 27, 30 oraz 31, 34 wykazała odpowiednio wartość przychodów i kosztów ich uzyskania z całokształtu działalności. W pozycji 35 i 38 wykazano dochód uzyskany z innej działalności niż gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi (dochody opodatkowane), natomiast w pozycji 40 wykazała stratę uzyskaną z działalności wynikającej z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi. Wysokość uzyskanej straty wykazano również w poz. 8 załącznika CIT-8/0. W dalszej części formularza zeznania CIT-8 w pozycji 44 wykazano podstawę opodatkowania w wysokości dochodu (pozycja 38) uzyskanego z innej działalności gospodarczej. Reasumując, Spółka w złożonym zeznaniu nie dokonała pomniejszenia (kompensaty) dochodu z innej działalności gospodarczej ze stratą z działalności dotyczącej gospodarowania zasobami mieszkaniowymi, w formularzu zeznania CIT-8 w pozycji dochód wolny od podatku wykazała stratę czego z kolei nie przewiduje konstrukcja formularza.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka postąpiła prawidłowo nie pomniejszając dochodu do opodatkowania z innej działalności gospodarczej o stratę z działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi...
2. Czy przy sporządzaniu zeznania CIT-8 prawidłowo wypełniono pozycje zgodnie ze sposobem przedstawionym w opisie stanu faktycznego, a w szczególności pozycję 40 dotyczącą dochodów wolnych od podatku, w której ujęto uzyskaną stratę z działalności dotyczącej gospodarowania zasobami mieszkaniowymi...

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak podstaw prawnych do łączenia straty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi z podlegającemu opodatkowaniu dochodem z pozostałej działalności gospodarczej. Zgodnie z ww. ustawą przy ustalaniu podstawy opodatkowania prowadząc działalność w zakresie gospodarowania zasobami mieszkaniowymi oraz inna należy uwzględnić wszystkie przychody oraz poniesione w celu ich uzyskania koszty. Ustawodawca tym samym nie zwolnił, nie wyłączył te metody konstruowania dochodu do opodatkowania, przychodów z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi, wtedy zakwalifikowałby je do przychodów zwolnionych. Zwolnienie dotyczy jedynie dochodów uzyskiwanych z tej działalności, jest to wyraźnie zawarte w treści art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo, aby te dochody skorzystały ze zwolnienia muszą być przekazane na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. W związku z tym nie można w sytuacji uzyskania straty z tej działalności odliczyć jej od dochodu z innej opodatkowanej działalności gospodarczej. W przypadku natomiast sporządzania zeznania CIT-8 - zdaniem Spółki - prawidłowo wypełniono poszczególne pozycje zeznania pomimo, iż konstrukcja tego formularza nie przewiduje wykazania straty z działalności, której dochody zwolnione są z opodatkowania. Zamiarem Spółki było wykazanie jednak w złożonym zeznaniu przychodów i kosztów z całokształtu działalności, dochodu podlegającemu opodatkowaniu z działalności innej niż gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi oraz straty z działalności gospodarowania zasobami mieszkaniowymi.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. 1 uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1 (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Tym samym wszystkie środki, jakie wpływają na rachunek podatnika stanowią, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jej przychód. Natomiast kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Z powyższego wynika, że w deklaracjach podatkowych podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są zobowiązani do wykazania wszelkich przychodów oraz kosztów ich uzyskania z całokształtu działalności. Jeżeli na działalności, z której dochody są wolne od podatku, zostanie poniesiona strata to stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zastosować zasadę, że przy ustalaniu dochodu (straty) nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania tych przychodów, ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku.

Reasumując, poniesiona strata na działalności, z której dochody są wolne od podatku nie może obniżać dochodów z opodatkowanej działalności. W takim przypadku podatnicy są zobowiązani wykazać z działalności stratę ze źródła przychodów, z którego dochody są wolne od podatku, stanowiącą nadwyżkę kosztów podatkowych nad przychodami z tej działalności. W ten sposób zostanie wykazany dochód na opodatkowanej działalności.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. 2 uznaje się za nieprawidłowe.

W odniesieniu do pytania dotyczącego prawidłowości wypełnienia deklaracji podatkowej CIT-8, należy stwierdzić, że w przypadku wystąpienia straty z działalności zwolnionej z opodatkowania w poz. 40 deklaracji CIT-8 (wersja 21) powinna figurować cyfra „0” – strata ta powinna być wykazana w poz. 37 deklaracji CIT-8: „Strata w związku z postanowieniami art. 7 ust. 3-4a ustawy oraz strata ze źródeł przychodów wykazanych w poz. 29, podlegająca za granicą odliczeniu od dochodu do opodatkowania”. Przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób wypełnienia deklaracji CIT-8 w pozycji 27, 30, 31, 34, 35 i 44 należy uznać za prawidłowy. Z uwagi jednak na błędnie wypełnioną pozycję 40 i nie wypełnienie poz. 37, poz. 38 winna ulec zmianie. Jeżeli zatem w poz. 36 wpisano „0”, to do kwoty z poz. 35 należy dodać kwotę z poz. 37.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.