INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.) uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008 roku został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Od dnia 1 września 2007 r. rozpoczęła Pani prowadzenie działalności w zakresie sprzedaży usług–solarium (PKWIU 93.04.10.-usług związanych z poprawą kondycji fizycznej), przy czym do 30 września 2007 r. korzystała Pani ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących. Z uwagi na zmianę obowiązujących przepisów, od dnia 1 października 2007 r. ewidencję obrotów i kwot podatku należnego prowadzi Pani przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Nie dokonała Pani odliczenia ulgi z tytułu zakupu kasy. Obroty osiągnięte w okresie 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. wyniosły netto 3.347 zł, zaś w okresie 1 stycznia 2008 r. do 30 kwietnia 2008 r. wyniosły netto 4.558 zł. Obecnie zmierza Pani uruchomić dodatkowy punkt sprzedaży usług - solarium.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako podatnik wykonujący sprzedaż w/w usług ma Pani możliwość zwolnienia z ewidencjonowania obrotów na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej ze względu na osiągnięte obroty w obecnie prowadzonym punkcie, jak i w przypadku uruchomienia nowego punktu sprzedaży w zakresie usług solarium (PKWiU 93.04.10)...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących można skorzystać pod warunkiem, że obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej nie przekroczy 40.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

I tak, rozporządzeniem z dnia 25 czerwca 2007 roku w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804), Minister Finansów określił terminy rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz warunki zwolnienia niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z tego obowiązku, które obowiązywały do dnia 31 grudnia 2007 roku.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarto w § 2 i § 3 tego rozporządzenia.

Na podstawie § 2 pkt 2 powołanego rozporządzenia, do dnia 30 września 2007 r. zwolnione były czynności objęte do 30 czerwca 2007 roku zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 roku w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 ze zmianami), a niewymienione w załączniku do rozporządzenia z dnia 25 czerwca 2007 roku w sprawie kas rejestrujących.

W poz. 36 tego załącznika mieściły się usługi związane z poprawą kondycji fizycznej PKWiU 93.04.10 (m.in. solarium).

Natomiast w myśl przepisu § 3 ust. 5 powołanego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2007 r. zwolnieni byli podatnicy rozpoczynający sprzedaż w 2007 r. z tym, że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązywało do dnia przekroczenia tej kwoty.

W okresie od 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 245, poz. 1807).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, z obowiązku ewidencjonowania zwolnieni byli podatnicy, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4, z którego wynikało, że zwolnienie to traciło moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w pierwszym półroczu 2008 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Natomiast na mocy § 3 ust. 6 pkt 2, zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do podatników, w odniesieniu do których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie wymienionego rozporządzenia przewidywały powstanie obowiązku oraz określały termin rozpoczęcia ewidencjonowania po dniu 1 stycznia 2008 r., w związku z zaistniałymi do dnia 31 grudnia 2007 r. okolicznościami powodującymi utratę prawa do zwolnienia, innymi niż wyznaczony przepisami określony termin obowiązywania zwolnienia do dnia 31 grudnia 2007 r.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż sprzedaż na rzecz osób fizycznych dokonana w okresie od 1 października do dnia 31 grudnia 2007 r. nie przekroczyła kwoty 20.000 zł oraz od 1 stycznia do 30 kwietnia 2008 r. nie przekroczyła kwoty 40.000 zł.

Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, że dokonano fiskalizacji kasy rejestrującej oraz rozpoczęto ewidencjonowanie sprzedaży przy jej zastosowaniu z dniem 1 października 2007 r.

Odnosząc powołane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie utracił zwolnienia z obowiązku rozpoczęcia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pośrednictwem kasy rejestrującej. Skoro zatem, wobec Wnioskodawcy nie powstał w tym zakresie obowiązek, to pomimo wcześniejszego ufiskalnienia kasy i rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca może zaprzestać jej używania w prowadzonej działalności do momentu powstania obowiązku ewidencyjnego w zakresie kas rejestrujących na podstawie obowiązujących przepisów.

Tym samym, nie będąc zobowiązanym do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej, Wnioskodawca może wyrejestrować kasę rejestrującą zgłoszoną naczelnikowi urzędu skarbowego, kończąc pracę tego urządzenia w trybie fiskalnym zgodnie z § 5 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.) lub może pozostawić kasę rejestrującą w stanie technicznym odpowiadającym wymogom określonym w przepisach powołanego rozporządzenia do momentu kiedy będzie ona ponownie wymagana do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego.

Końcowo nadmienia się, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Podatnik. W związku z powyższym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowania usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku wskazać ponadto należy, iż w obecnym stanie prawnym obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720), którego uregulowania w zakresie sprawy będącej przedmiotem zapytania – pozostały niezmienione.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.