INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 12 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podziału zysku w spółce komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podziału zysku w spółce komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza powołać spółkę komandytową jako komplementariusz wraz z 4 osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą opodatkowanymi według stawki liniowej 19%, z których 3 są wspólnikami Wnioskodawcy. Osoby fizyczne będą w spółce komandytariuszami. Strony zamierzają w umowie spółki komandytowej określić udział w zyskach w ten sposób, iż zysk będzie dzielony między wspólników na 5 równych części. Wkładem komplementariusza do spółki będzie nieruchomość przeznaczona pod zabudowę wraz z prawami do dokumentacji projektowej. Komandytariusze będą wnosić wkłady w gotówce. Wartość wkładu komplementariusza będzie stanowić ok. 90% wartości wkładów wszystkich wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalenie podziału zysku w spółce komandytowej nieproporcjonalnie do wartości wnoszonych wkładów nie będzie potraktowane przez organy podatkowe jako obejście przepisów ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych i fizycznych polegające na zaniżeniu dochodu osoby prawnej wnoszącej największy wkład, a powiększeniu dochodu osób fizycznych wnoszących znacznie mniejsze wkłady... Należy, wskazać, iż w przypadku ustalenia udziału w zyskach proporcjonalnie do wartości wnoszonych wkładów na osobę prawną przypadałoby ok. 90% zysku, a w proporcjonalnym modelu będzie to 20%. Różnica wynosi więc ok. 70% na niekorzyść spółki z o.o. Wskazać należy, iż osoby fizyczne będące równocześnie wspólnikami osoby prawnej w proporcjonalnym modelu zapłacą tylko 19 groszy podatku od złotówki „przesuniętej części” zysku. Tymczasem gdyby zysk w spółce komandytowej był dzielony proporcjonalnie do wartości wkładów, od 1 złotówki zysku 19 groszy podatku płaciłaby spółka z o.o. będących jednocześnie wspólnikami spółki komandytowej pobrany zostałby kolejny podatek w wysokości 19% od dywidendy. Efektywne opodatkowanie wynosiłoby wtedy 34 grosze od 1 złotówki.

Zdaniem Wnioskodawcy zaproponowana przez niego koncepcja podziału zysku w spółce komandytowej jest całkowicie zgodna z prawem i w żaden sposób nie może być potraktowana jako obejście przepisów podatkowych. Taki podział zysku ma bowiem podstawę prawną wynikającą wprost z art. 123 par. 1 KSH w stosunki do komandytariuszy oraz art. 51 par. 1 KSH w zw. z art. 37 par. 1 KSH w zw. z art. 103 KSH w stosunku do komandytariuszy oraz komplementariusza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba prawna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast w myśl art. 123 § 1 Ksh, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa stanowi inaczej. Z uwagi na dyspozycyjny charakter tegoż przepisu, wspólnicy spółki komandytowej mają prawo ustalić w umowie spółki inny sposób podziału zysku przypadającego komandytariuszowi. Dowolność postanowień posiada jedno tylko ograniczenie – komandytariusz nie może być pozbawiony udziału w zysku (art. 51 § 1 w związku z art. 103 Ksh).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją, w której umowa spółki komandytowej określa inny udział w zyskach, niż proporcjonalnie do wniesionych wkładów. Wobec powyższych przepisów podział zysku w spółce komandytowej powinien być ustalony zgodnie z treścią zawartą w umowie spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.