INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 4 sierpnia 2008r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia pierwszej oraz pozostałych rat leasingowych w dacie ich poniesienia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,
• zawartego w nim stwierdzenia, iż możliwość zaliczenia ww. wydatków w dacie ich poniesienia do kosztów uzyskania przychodów jest niezależna od rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia pierwszej oraz pozostałych rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 8 października 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 16 października 2008 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w lipcu 2008r. zawarł umowę leasingu, której przedmiotem jest samochód osobowy o wartości netto przekraczającej równowartość 20.000 euro. Samochód będzie wykorzystywany dla celów prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na handlu artykułami przemysłowymi, budowlanymi oraz świadczeniu usług budowlano – remontowych, a więc opłaty za użytkowanie samochodu będą służyć osiąganiu przychodu w firmie. Umowa leasingu jest zawarta na okres 4 lat i spełnia wymogi tzw. „leasingu operacyjnego”. Koszty ponoszone przez wnioskodawcę są dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez finansującego – leasingodawcę. Umowa przewiduje zapłatę pierwszej opłaty w wysokości 10% wartości pojazdu płatnej w okresie trwania umowy oraz kolejnych 49 rat wg faktur VAT. Dla potrzeb ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Z działalności gospodarczej wybrał formę opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w księdze przychodów i rozchodów koszty ewidencjonowane są w sposób uproszczony na podstawie dokumentów potwierdzających ich poniesienie zgodnie z art. 22 ust. 6b oraz art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zawarta umowa leasingu operacyjnego spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynsz – I rata stanowiąca 10% wartości pojazdu poniesiona przez leasingobiorcę w ramach ustalonych opłat jest kosztem uzyskania przychodów w całości w dacie wystawienia faktury/terminie płatności z niej wynikającym oraz czy do kosztów zaliczyć można wszystkie kwoty czynszu netto w całości wraz z niepodlegającym odliczeniu podatkiem VAT od każdej z rat...

Zdaniem wnioskodawcy jeżeli umowa spełnia warunki przewidziane w ustawie dla tzw. „leasingu operacyjnego” to wszelkie wynikające z niej opłaty są kosztem korzystającego, a więc również pierwsza rata, ponieważ składa się na sumę opłat ustalonych w umowie i jest płatna w okresie trwania umowy leasingu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera ograniczenia w tym względzie, ograniczenie dotyczy jedynie składek na ubezpieczenia samochodów osobowych w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w proporcji do 20 000 euro, a wartością samochodu przyjętą dla celów ubezpieczenia. Koszty te są kosztem w dacie poniesienia bez względu na rodzaj ksiąg prowadzanych dla celów ewidencjonowania zdarzeń księgowych w firmie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do postanowień art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

W myśl natomiast art. 23b ust. 2 ww. ustawy – jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)
   - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.
   
   

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełni warunki określone w art. 23b ustawy, to poniesione przez korzystającego opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania ww. samochodu osobowego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jednocześnie powołany przepis art. 23b ww. ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć ww. opłatę do kosztów uzyskania przychodów. Zatem rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4–6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Z wniosku wynika, iż wnioskodawca zalicza wydatki do kosztów uzyskania przychodów w sposób wskazany przepisem art. 22 ust. 6b ww. ustawy, tj. w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Wnioskodawca nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5–5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego.
W konsekwencji – przy przyjętej metodzie ewidencjonowania kosztów – wnioskodawca nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie – jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego – stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Wydatki związane z uiszczeniem opłaty wstępnej wynikającej z wystawionej faktury podatnik winien zatem zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Jednocześnie odnosząc się do wartości następnych rat leasingowych jakie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, wskazać należy, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Jak wynika z powołanego przepisu kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku.
Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa powyżej, to raty leasingowe wraz z niepodlegającym odliczeniu podatkiem od towarów i usług mogą stanowić (w dacie wystawienia faktury) koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.
Natomiast sposób zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej uzależniony jest, jak wskazano powyżej, od rodzaju prowadzonych ksiąg, a w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów od stosowanej przez podatnika metody ewidencjonowania kosztów.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia pierwszej oraz pozostałych rat leasingowych w dacie ich poniesienia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe, natomiast w zakresie zawartego we wniosku stanowiska, iż wszelkie wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty są kosztem korzystającego w dacie poniesienia bez względu na rodzaj ksiąg prowadzanych dla celów ewidencjonowania zdarzeń księgowych w firmie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.