INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu świadczenia usług usuwania kolizji energetycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu świadczenia usług usuwania kolizji energetycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o. o. prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do jej sieci. W toku prowadzonej działalności, Spółka wykorzystuje stanowiące jej własność podziemne oraz napowietrzne kablowe linie elektroenergetyczne. Sieci te posadowione są często na gruntach będących własnością innych podmiotów (osób fizycznych bądź osób prawnych). Zdarza się, że właściciel, użytkownik wieczysty gruntu, bądź inna osoba uprawniona do prowadzenia prac na gruncie (dalej powoływana jako Inwestor) planuje przeprowadzić na danym terenie inwestycję (polegającą np. na budowie lub przebudowie obiektów), a istniejący przebieg sieci elektroenergetycznej Spółki koliduje z projektowaną inwestycją lub też w inny sposób uniemożliwia wykorzystanie gruntu (są to tzw. kolizje energetyczne). W takich sytuacjach Inwestor zwraca się do Spółki o zmianę przebiegu kolidującej linii elektroenergetycznej lub dokonanie zmian dotyczących innego urządzenia elektroenergetycznego (o tzw. usunięcie kolizji energetycznych).

Po analizie wpływu usunięcia kolizji energetycznych na stan majątku oraz sytuację Spółki, podejmuje się ona w większości przypadków takiej przebudowy linii elektroenergetycznej, która umożliwi Inwestorowi pożądane wykorzystanie gruntu. Zakres oraz sposób przeprowadzenia prac na majątku Spółki w związku z usunięciem kolizji energetycznych, jest potwierdzany dodatkowo w umowach lub porozumieniach zawieranych z Inwestorami, które stanowią również podstawę do finansowania prac Spółki przez Inwestora bądź zwrotu poniesionych wydatków.

Usunięcie kolizji polega na przebudowie przez Spółkę kolidującego odcinka sieci elektroenergetycznej, co może się wiązać:

• z wybudowaniem nowego odcinka sieci elektroenergetycznej, który nie będzie kolidował z planowaną inwestycją oraz na wyłączeniu z eksploatacji odcinka, który przebiegał przez teren inwestycji,

• z przesunięciem lub zmianą trasy linii elektroenergetycznej tak, aby nie kolidowała z planowaną inwestycją; przesunięcie lub zmiana trasy linii może się wiązać przy tym: z usunięciem lub wycofaniem z eksploatacji dotychczasowego odcinka linii elektroenergetycznej lub z zastąpieniem danego odcinka sieci elektroenergetycznej linii napowietrznej przez linię kablową (podziemną).

Prace mające na celu usunięcie kolizji mogą prowadzić do:

• powstania nowej linii/odcinka linii elektroenergetycznej, bądź też

• faktycznego zwiększenia wartości użytkowej istniejącej sieci/odcinka sieci elektroenergetycznej, co wynika wyłącznie z tego, że materiały wykorzystywane do przebudowy kolidującego odcinka sieci elektroenergetycznej są materiałami nowszej generacji w stosunku od użytych uprzednio (postęp technologiczny); ponadto, przebudowa sieci często wiąże się z realną wymianą danego odcinka linii elektroenergetycznej (np. w przypadku zmiany trasy linii elektroenergetycznej).

Po zakończeniu prac związanych z usunięciem kolizji energetycznych i uzyskaniu odpowiedniej akceptacji prac ze strony Inwestora w formie protokołu, Spółka wystawia fakturę VAT na rzecz Inwestora w celu obciążenia go kosztami poniesionymi na przebudowę sieci elektroenergetycznych, a kwoty należne od Inwestora zalicza do przychodów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z usuwaniem kolizji energetycznych podlegają dla celów podatkowych kapitalizacji jako wydatki na wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych (koszy uzyskania przychodów stanowią odpisy amortyzacyjne), czy też są to koszty związane bezpośrednio ze świadczeniem uzyskanym przez Spółkę od Inwestora za usunięcie kolizji i można je ująć w rozliczeniu podatkowym w powiązaniu z przychodem z tego tytułu...
2. Kiedy powstaje dla Spółki przychód należny z tytułu świadczenia za usunięcie kolizji energetycznej...

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, dniem uzyskania tego przychodu będzie dzień, w którym Inwestor zaakceptuje protokół potwierdzający prawidłowe wykonanie wskazanych przez niego prac. Przychód powstaje, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w dniu wykonania usługi, którą w analizowanym przypadku jest usunięcie - na zlecenie Inwestora - kolizji energetycznej zaistniałej w związku z umiejscowieniem na gruncie Inwestora sieci lub innego urządzenia energetycznego. W myśl postanowień umów dotyczących usuwania kolizji, przed zakończeniem prac Spółka powinna sporządzić protokół z ich wykonania, który podlega akceptacji Inwestora. Zakładanym efektem wykonanych prac ma być bowiem możliwość prowadzenia przez Inwestora planowanej przez niego na danym terenie inwestycji. W odniesieniu do robót budowlanych, powszechnie przyjęło się przy tym w praktyce, że „wykonanie usługi” potwierdza techniczny odbiór robót, udokumentowany protokółem odbioru. Wobec tego, za dzień wykonania usługi budowlanej należy przyjąć dzień podpisania protokołu jej odbioru. Dopiero po pisemnym zaakceptowaniu protokołu przez Inwestora, można zatem - zdaniem Spółki - uznać, że wykonała ona usługę, za którą należy się jej wynagrodzenie, obejmujące w szczególności zwrot przez Inwestora poniesionych przez nią wydatków. wyjątkiem jest sytuacja, gdy strony przewidziały rozliczanie częściowego wykonania prac, składających się na usługę - jeżeli jednak taka zasada nie została w umowie zapisana, wykonanie usługi usunięcia kolizji energetycznej zamyka zaakceptowanie przez Inwestora protokołu z wykonania prac. Oznacza to, że w dacie podpisania protokołu, która jest równoznaczna z datą wykonania usługi, powstanie dla Spółki przychód należny, a przy ustalaniu dochodu z tego tytułu, Spółka ma prawo uwzględnić koszty bezpośrednie poniesione w związku z wykonaniem tej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Należy ponadto podkreślić, że zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym w dniu złożenia wniosku przez Spółkę, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 75 zł. Natomiast w przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Norma prawna zawarta w tym przepisie akcentuje w sposób wyraźny odrębność stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), jako podstawy do ustalenia wysokości wnoszonej opłaty. Określenie liczby stanów faktycznych powinno być odnoszone do ilości regulacji, które są przedmiotem wydawania interpretacji. A zatem, w przypadku, gdy ten sam stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) stanowi podstawę do zapytań dotyczących kilku różnych kwestii podatkowych, opłacie podlega każde pytanie znajdujące się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Intencją Spółki było otrzymanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu podatkowego rozliczenia wydatków związanych ze świadczeniem usług tzw. usuwania kolizji energetycznych oraz w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu świadczenia tych usług. Z punktu widzenia kwalifikacji prawnopodatkowej, wniosek ten dotyczył dwóch stanów faktycznych. Wobec tego, podlegał opłacie w wysokości 150 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15 – 950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.