INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 1 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 14 marca 2006 r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego użytkowany był w firmie samochód osobowy. Umowa leasingu została zawarta na 37 miesięcy, lecz na podstawie wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. o wcześniejsze rozliczenie, została ona wcześniej zakończona. W dniu 3 lipca 2008 r. zgodnie z treścią umowy po wystawieniu faktury VAT przez X S.A. i zapłaceniu kwoty należności, samochód stał się własnością Wnioskodawcy. Na podstawie otrzymanej faktury VAT, Spółka miała prawo do odliczenia 60% podatku naliczonego, nie więcej niż 6.000 zł. Z prawa tego nie skorzystała. W dniu 10 lipca 2008 r. ww. samochód został sprzedany osobie fizycznej, a sprzedaż została udokumentowana na paragonie fiskalnym i fakturze VAT z zastosowaniem zwolnienia od VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż samochodu osobowego użytkowanego w Spółce od 14 marca 2006 r., dłużej niż pół roku, jest zwolniona od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowego samochodu jest zwolniona od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2 i art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotowy samochód jest towarem używanym, bowiem był używany w firmie dłużej niż pół roku, ponad 2 lata, do tego okresu został wliczony okres leasingu przed wykupem samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535 ze zm.), podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stawka podstawowa podatku od towarów i usług, określona w art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy, jeżeli samochody i pojazdy te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. W powyższej definicji ustawodawca mówi o okresie używania przez podatnika, a nie o formie własności. Dlatego też do okresu używania przez podatnika wlicza się okres eksploatacji samochodu w ramach leasingu operacyjnego.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – nie związaną z samą umową leasingu, co do której przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku określonego w art. 86 ust. 3, jednak z uwzględnieniem warunku, o którym mowa w cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka dokonała wykupu samochodu osobowego, będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego, od którego przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 60% i nie więcej niż 6.000 zł. Ponadto zbywany samochód spełniał definicję towaru używanego, bowiem w trakcie trwania leasingu był on użytkowany dłużej niż pół roku, a jak wspomniano wyżej okres eksploatacji samochodu w czasie trwania umowy leasingu operacyjnego należy wliczać do okresu używania samochodu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Spółka przy opisanej transakcji sprzedaży mogła traktować przedmiotowy samochód jako towar używany i tym samym miała prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.