Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-435/12/BP
z 12 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów energetycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów energetycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

"X" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie handlu wyrobami węglowymi objętymi kodem CN 2701. Spółka otrzymała od Naczelnika Urzędu Celnego potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako Pośredniczący Podmiot Węglowy. Spółka jako Pośredniczący Podmiot Węglowy korzysta ze zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z wytycznymi art. 31a ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym. Jednocześnie Spółka jest wytwórcą kwalifikowalnych paliw ekologicznych, które odpowiadają wymogom stawianym przez producentów pieców z paleniskami retortowymi. "X" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako wytwórca kwalifikowanych paliw ekologicznych dokonał rejestracji jako płatnika podatku akcyzowego, w związku ze zużywaniem wyrobów węglowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych. W związku z powyższym, Spółka prowadzi ewidencję zużycia wyrobów węglowych. Spółka kupuje węgiel, który magazynuje na własnym składzie opałowym.

Zakupiony węgiel poddawany jest następującym operacjom:

1. Sortowanie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych, polegające na podzieleniu zakupionych wyrobów na części o określonej granulacji ziaren;
2. Kruszenie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych, polegające na uzyskaniu węgla o granulacji mniejszej niż 25 mm;
3. Przesiewanie węgla kamiennego, polegające na oddzieleniu frakcji mniejszej niż 8 mm i większej niż 25 mm;
4. Mieszanie węgla kamiennego, polegające na uzyskaniu mieszanek węglowych o określonej klasie.
5. Konfekcjonowanie węgla przeznaczonego do celów opałowych.
   
   

Cały proces wytwarzania kwalifikowanych paliw ekologicznych powoduje zmianę klasy i wartości opałowej węgla, natomiast nie powoduje zmiany kodu CN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane czynności związane z węglem kamiennym, tzn. sortowanie, kruszenie, przesiewanie, mieszanie lub konfekcjonowanie, można uznać za produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu Ustawy o podatku akcyzowym, i czy w odniesieniu do opisanych czynności znajdują zastosowanie następujące przepisy Ustawy o podatku akcyzowym:

• art. 31a ust. 2 pkt 2, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywanie w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
• art. 31 a ust. 4, zgodnie z którym warunkiem takiego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 87 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym "Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych". Biorąc powyższe pod uwagę, Zainteresowany uważa, że opisane czynności stanowią produkcję wyrobów energetycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 ^oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
   
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
   
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
   
   

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
   
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
   
4. import wyrobów węglowych;
   
5. eksport wyrobów węglowych;
   
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
   
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa

w ust. 2.

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
   
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
   
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Definicja produkcji wyrobów energetycznych dla potrzeb ustawy o podatku akcyzowym została określona w art. 87 ust. 1, zgodnie z którą produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu wyrobami węglowymi objętymi kodem CN 2701. Jednocześnie Spółka jest wytwórcą kwalifikowalnych paliw ekologicznych, które odpowiadają wymogom stawianym przez producentów pieców z paleniskami retortowymi. "X" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako wytwórca kwalifikowanych paliw ekologicznych dokonał rejestracji jako płatnika podatku akcyzowego, w związku ze zużywaniem wyrobów węglowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych. W związku z powyższym, Spółka prowadzi ewidencję zużycia wyrobów węglowych. Spółka kupuje węgiel, który magazynuje na własnym składzie opałowym.

Zakupiony węgiel poddawany jest następującym operacjom:

1. Sortowanie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych, polegające na podzieleniu zakupionych wyrobów na części o określonej granulacji ziaren;
2. Kruszenie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych, polegające na uzyskaniu węgla o granulacji mniejszej niż 25 mm;
3. Przesiewanie węgla kamiennego, polegające na oddzieleniu frakcji mniejszej niż 8 mm i większej niż 25 mm;
4. Mieszanie węgla kamiennego, polegające na uzyskaniu mieszanek węglowych o określonej klasie.
5. Konfekcjonowanie węgla przeznaczonego do celów opałowych.
   
   

Cały proces wytwarzania kwalifikowanych paliw ekologicznych powoduje zmianę klasy i wartości opałowej węgla, natomiast nie powoduje zmiany kodu CN. Z wniosku wynika również, iż węgiel u Wnioskodawcy poddany wymienionym czynnością nie jest używany do celów opałowych przez Wnioskodawcę.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy ww. czynności można uznać za produkcję wyrobów energetycznych oraz czy w odniesieniu do opisanych czynności znajdą zastosowanie przepisu art. 31a ust. 2 pkt 4 i art. 31a ust. 4 ustawy.

Rozważając powyższe, należy zwrócić uwagę, iż warunki, pod którymi w ustawie zastrzeżono możliwość zastosowania zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych można podzielić na dwie grupy.

Pierwsza z nich dotyczy warunków zwolnień związanych z czynnościami, których przedmiotem są wyroby węglowe, a wykonywanymi przez:

• pośredniczące podmioty węglowe,
• podmioty korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego.
  
  

Do grupy tej należą warunki takie jak konieczność pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; oraz dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Natomiast druga grupa warunków zwolnień dotyczy czynności wykonywanych tylko przez podmioty zużywające w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Powyższy podział warunków związanych ze zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych jest zarysowany bardzo wyraźnie na gruncie ustawy. Poszczególne warunki zostały każdorazowo zaopatrzone w informację, których zwolnień dotyczą, a tym samym, do jakich adresatów są skierowane.

W świetle powyższego należy zatem w pierwszej kolejności poddać ocenie charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, w celu ustalenia, czy istotnie, jak wskazuje Wnioskodawca, jest on podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy z tytułu czynności polegających na sortowaniu, kruszeniu, przesiewaniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu.

Na tle powołanych przepisów ustawy stwierdzić należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji czynności, które Wnioskodawca wykonywuje, polegające na sortowaniu, kruszeniu, przesiewaniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy bowiem zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów – będą objęte tą samą pozycją CN oraz będą objęte tą samą stawką podatku akcyzowego.

Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z tytułu czynności polegających na sortowaniu, kruszeniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych, bowiem ww. czynności nie stanowią procesu produkcji wyrobów energetycznych, a węgiel podczas wykonywania tych czynności nie jest zużywany do celów opałowych. Zatem z uwagi iż Spółka nie wystąpi jako podmiot zużywający wyroby węglowe do celów opałowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2, nie będzie tym samym zobowiązana również do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Zauważyć bowiem należy, iż jak wskazano powyżej, ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.