INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 5 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zakupu samochodów osobowych przeznaczonych do sprzedaży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zakupu samochodów osobowych przeznaczonych do sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza prowadzić sprzedaż komisową pojazdów samochodowych i przy tej działalności zakupywać będzie również pojazdy do dalszej odsprzedaży (towar) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. Z tych działalności będzie opłacał podatek od towarów i usług VAT - marża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakupując pojazd samochodowy od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej i przekazując go do dalszej sprzedaży w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej jako czynny podatnik VAT (opłacając podatek VAT marża od tej sprzedaży – towar używany) Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty od transakcji nabycia podatek od czynności cywilnoprawnej w wysokości 2%...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, dotyczące podatników podatku VAT przewiduje norma kolizyjna zawarta w art. 2 pkt 4 w/cyt. ustawy. Z literalnego brzmienia art. 2 pkt 4 wynika, że umowa sprzedaży nie podlega podatkowi, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Twierdzenie, że ustawodawca mówiąc „jedna ze stron” miał na myśli sprzedającego byłoby nadinterpretacją prawa. Z literalnego brzmienia przepisu jasno wynika, że jeżeli jedna ze stron z tytułu tej transakcji będzie objęta podatkiem od towarów i usług – nieważne kiedy – czy w momencie sprzedaży czy później w momencie odsprzedaży to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Z powyższego przepisu można wnioskować, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest obrót nieprofesjonalny, gdyż obrót „zawodowy” w zdecydowanej większości powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania jednej czynności zarówno podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jak i podatkiem od towarów i usług – w przypadku opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych kupującego zasada ta zostałaby złamana, bo w chwili sprzedaży kupujący jest zobowiązany zapłacić podatek VAT (w tym przypadku VAT marża) jako że jest czynnym podatnikiem VAT wykonującym działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
      - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawoużytkowania wieczystego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
      - umowy spółki i jej zmiany,
      - umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Nie podlegają więc podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, te czynności, których dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z dyspozycją powyższego przepisu o wyłączeniu umowy sprzedaży spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu odrębnych przepisów, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna z nich - z tytułu dokonania tej konkretnej czynności - jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Wyłączenie danej czynności cywilnoprawnej z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma więc miejsce tylko w przypadku, gdy z tytułu dokonania tej właśnie czynności, jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W praktyce oznacza to, że przy zawieraniu umowy sprzedaży status podatnika podatku od towarów i usług musi posiadać sprzedający. Nie jest istotny w tym przypadku status prawnopodatkowy kupującego, gdyż z tytułu zakupu towaru lub usługi nie powstaje u niego obowiązek w podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i zamierza prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie sprzedaż komisowa pojazdów samochodowych oraz zakup pojazdów od osób fizycznych do dalszej odsprzedaży.

W przypadku kupna samochodu od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej i nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług, Wnioskodawca jako nabywca rzeczy do dalszej odsprzedaży, staje się podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych. Dlatego też – stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - od tej czynności Zainteresowany winien, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru oraz obliczyć i wpłacić podatek w wysokości 2% w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Jednakże należy wskazać, że w przypadku kupna samochodu od sprzedawcy, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług tj. gdy sprzedawca będzie z tytułu dokonania tej konkretnej czynności opodatkowany podatkiem od towarów i usług lub z tego podatku zwolniony, wówczas czynność ta na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia deklaracji i zapłaty ww. podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.