INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 9 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie pośrednim.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie której m.in. produkuje maszyny pakujące. Z zamówieniem na wykonanie jednej sztuki maszyny pakującej – owijarki do folii - i jej sprzedaż zwrócił się do Wnioskodawcy obywatel ukraiński, który oświadczył, że nie prowadzi działalności gospodarczej, a maszynę ma zamiar zakupić na potrzeby własne i chce ją wywieźć na Ukrainę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką wysokość stawki podatku od towarów i usług winien zastosować Wnioskodawca do wskazanego, ewentualnego zdarzenia gospodarczego, jeżeli zamówioną maszynę wykona i dokona jej sprzedaży, a ww. kontrahent dokona jej wywozu na Ukrainę...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, mając na względzie, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie determinują pojęcia „eksport towarów” w zależności od statusu prawnego odbiorcy, lecz jedynie wymagają m.in. wywiezienia zakupionego towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, właściwym będzie zastosowanie 0% stawki podatku, pod warunkiem oczywiście uzyskania wymaganego dokumentu, który będzie potwierdzał ww. wywóz towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”).

Z powyższej regulacji wynika, że daną dostawę można uznać za eksport towaru, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

• wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty,
• wywóz musi być dokonany w wykonaniu czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostawy towarów rozumianej jako przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
• wywóz musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia towaru,
• wywóz musi być dokonany bądź to przez dostawcę lub na jego rzecz, bądź przez nabywcę, mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Żaden z przepisów ustawy nie uzależnia wystąpienia eksportu od statusu prawnego nabywcy mającego być przedmiotem wywozu towaru.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży towaru nieprowadzącemu działalności gospodarczej obywatelowi ukraińskiemu, który osobiście zamierza wywieźć ten towar poza terytorium Wspólnoty.

W świetle wyżej przedstawionych przepisów prawa należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę dostawa towaru – niezależnie od faktu, iż dokonywana będzie na rzecz osoby fizycznej - spełnia przesłanki do uznania tej czynności za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy (tzw. eksport pośredni).

Polski dostawca towaru, mimo, że nie dokonuje bezpośrednio wywozu tego towaru poza terytorium Wspólnoty, ma prawo do zastosowania stawki 0% jako eksporter pośredni, jednakże spełnione muszą zostać warunki określone w art. 41 ust. 11 ustawy. Oznacza to, że jeżeli przed złożeniem deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym Wnioskodawca dokona przedmiotowej dostawy, będzie posiadał kopię dokumentu potwierdzającego wywóz tych towarów, a z dokumentu tego będzie wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, będzie przysługiwało mu prawo do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług dla tej dostawy. W przypadku braku dokumentów celnych do dnia złożenia deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży, sprzedaż tą wykazać należy ze stawką krajową, a po otrzymaniu dokumentów dokonać stosowanej korekty podatku w rozliczeniu za miesiąc, w którym Podatnik otrzyma kopię dokumentu.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w zakresie zadanego pytania, mamy do czynienia z eksportem pośrednim, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zastosowania stawki 0% jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.