INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2008r. (data wpływu 14 lipca 2008r.), uzupełnionego pismem z dnia 24 września 2008r. (data wpływu 25 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów oraz dokonania korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 września 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów dokonania korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 30 stycznia 2008r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży z dostawcą z Belgii. Przedmiotem umowy była sprzedaż i dostawa "Konstrukcji nośnej pod kruszarkę". Strony w umowie ustaliły, że należność za dostawę i montaż konstrukcji nośnej pod kruszarkę miała wynieść 22 500 Euro. Zapłata ww. kwoty miała nastąpić w terminie 7 dni od daty otrzymania przez kupującego wystawionej przez sprzedającego faktury. W dniu 1 lutego 2008r. Wnioskodawca otrzymał fakturę wystawioną pod datą 31 stycznia 2008r. na wartość 22 500 Euro ze stawką VAT 0%.

W związku z powyższym Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną WNT zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 23 marca 2008r. Wnioskodawca otrzymał korygującą fakturę wystawioną pod datą 20 marca 2008r., w której dodatkowo dostawca z Belgii naliczył Spółce 22% podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca otrzymał pismo z informacją, że firma z Belgii zleciła polskiej firmie z siedzibą w Małogoszczy wykonanie konstrukcji nośnej pod kruszarkę. W konsekwencji składający niniejszy wniosek dowiedział się więc, że ww. konstrukcja została wykonana w Polsce i nigdy nie opuściła jej terytorium.

Jednocześnie dostawca z Belgii nie posiada siedziby na terenie Polski oraz nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT. Nadto z informacji uzyskanych od dostawcy z Belgii wynika, że polska firma, której zlecił wykonanie konstrukcji nośnej pod kruszarkę obciążyła go podatkiem VAT.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, iż kontrahent z Belgii nie rozliczył na terenie Polski podatku VAT od wystawionej faktury na terytorium Belgii za „Konstrukcję nośną pod kruszarkę”. Wystawiona przez kontrahenta z Belgii faktura korygująca zawiera naliczony podatek VAT w wysokości 22% tj. 4.950 Euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma do czynienia z wewnątrzwspólnotową transakcją w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług...
   
2. Czy wnoszący niniejszy wniosek będzie musiał dokonać korekty wystawionej faktury WNT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanym stanie faktycznym transakcja nie stanowi transakcji wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca winien dokonać korekty wystawionej faktury WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
   
2. eksport towarów,
   
3. import towarów,
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;
   
   
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a. Natomiast przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.
   
   

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
  
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu od kontrahenta z Belgii „Konstrukcji nośnej pod kruszarkę". W związku z powyższym Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną WNT zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W marcu 2008r. Wnioskodawca otrzymał fakturę korygującą, w której dodatkowo dostawca z Belgii naliczył 22% podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca otrzymał pismo z informacją, że firma z Belgii zleciła polskiej firmie wykonanie konstrukcji nośnej pod kruszarkę. Konstrukcja została wykonana w Polsce i nigdy nie opuściła terytorium kraju. Konstrukcja została bezpośrednio dostarczona od producenta (firma polska) do Wnioskodawcy. Dostawca z Belgii nie posiada siedziby na terenie Polski oraz nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT. Kontrahent z Belgii nie rozliczył na terenie Polski podatku VAT od wystawionej faktury na terytorium Belgii za „Konstrukcję nośna pod kruszarkę”.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie został zachowany warunek przemieszczenia, po nabyciu towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, bowiem jak wynika z pisma towar został przemieszczony od producenta (firma polska) do Wnioskodawcy a więc tylko na terytorium kraju. Zatem przedstawiona we wniosku transakcja nie stanowi transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dostawą ww. konstrukcji dla Wnioskodawcy przez podmiot niemający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (kontrahent z Belgii).

W przedmiotowym zagadnieniu zwrócić należy uwagę na fakt, iż w ustawie o VAT dostawa towarów dokonywana przez podmioty zagraniczne, tj. podmioty niemające siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, jest ustalana w sposób określony przepisami działu V – Miejsce świadczenia, Rozdział 1 – Miejsce świadczenia przy dostawie towarów, ustawy o podatku od towarów i usług.

W oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejscem dokonania dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przedmiotowej sytuacji, miejscem dokonania dostawy jest terytorium kraju.

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikiem jest także podmiot, który nabywa na terytorium kraju towary od podmiotu nieposiadającego w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

W świetle powyższego, w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę konstrukcji nośnej pod kruszarkę od dostawcy z Belgii wskazać można dwóch podatników: Dostawcę (na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT) oraz Wnioskodawcę (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Jednakże racjonalna wykładnia, a w konsekwencji racjonalne zastosowanie przepisów, nie może prowadzić do sytuacji, w której jedna transakcja zostanie dwukrotnie opodatkowana tym samym podatkiem przez dwie strony transakcji.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138. Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl art. 17 ust. 6 ww. ustawy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 nie stosuje się również jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Zatem w myśl ww. regulacji podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT na terytorium Polski będzie nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

1. Dostawa towarów ma miejsce na terytorium kraju;
   
2. Dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nieposiadający na terytorium RP siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy);
   
3. Podatek należny nie został rozliczony przez dostawcę (art. 17 ust. 2 ustawy);
   
4. Nabywca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, posiadającym siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy);
   
5. Dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (art. 17 ust. 6 ustawy).
   
   

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy będzie ten ostatni podmiot.

Analogiczne rozwiązania zostały zawarte w postanowieniach art. 194 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), stanowiącego, iż w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane przez podatnika mniemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest odbiorca towarów lub usługobiorca. Zgodnie z art. 194 Dyrektywy mechanizm zobowiązania nabywcy towarów lub usługobiorcy do zapłaty podatku w trybie samoobliczenia jest dopuszczalnym rozwiązaniem, które może być stosowane przez państwa członkowskie w stosunku do wszelkich dostaw towarów i świadczenia usług na terenie danego kraju przez podmioty nieposiadające w nim siedziby.

Ponadto należy również zwrócić uwagę na § 1 pkt 1 lit. k rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. nr 58, poz. 558 ze zm.), zgodnie z którym obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie czynności dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołany stan prawny kontrahent z Belgii nie jest obowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Z wniosku wynika, iż kontrahent z Belgii nie dokonał rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na terenie kraju jak również nie dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów dla której podatnikiem jest nabywca (Wnioskodawca). Wnioskodawca (nabywca) będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w odniesieniu do dostawy konstrukcji nośnej pod kruszarkę należącej do kontrahenta z Belgii.

W związku z nieprawidłowym rozpoznaniem przez Wnioskodawcę transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz udokumentowaniem transakcji fakturą wewnętrzną Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów.

W myśl art. 106 ust. 7 cyt. ustawy, w przypadku takich czynności jak opodatkowane darowizny towarów, przekazanie towarów na cele osobiste, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług), opodatkowane usługi świadczone nieodpłatne (art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług), wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Podatnik za dany okres rozliczeniowy może wystawić jedną fakturę wewnętrzną, dokumentującą wyżej wymienione czynności wykonane w danym okresie. Faktury wewnętrzne są także wystawiane w celu udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. U.E. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.) (wcześniej art. 11C ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku), państwa członkowskie mają obowiązek zapewnić podatnikom możliwość skorygowania podstawy opodatkowania w przypadku odwołania, odmowy, całkowitego lub częściowego braku zapłaty, obniżki ceny po dokonaniu dostawy towarów lub wykonaniu usługi.

Wyrazem realizacji wyżej wymienionego obowiązku są przepisy § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zgodnie z którymi w przypadku, gdy po wystawieniu faktury wystąpiły okoliczności wymienione w tych przepisach, podatnik wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 17 ust. 1 ww. rozporządzenia).

W myśl § 25 ust. 1 cyt. powyżej rozporządzenia Ministra Finansów przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 17 ust. 4 pkt 1 i 2 powyższego rozporządzenia, nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1. jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy;
   
2. jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.
   
   

Uwzględniając powyższy stan prawny Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia korekty faktury wewnętrznej, którą udokumentował wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca błędnie rozpoznał transakcję wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, gdy tymczasem w sytuacji opisanej we wniosku mamy do czynienia z dostawą towarów, dla której podatnikiem jest nabywca towarów, która również winna być udokumentowana fakturą wewnętrzną.

Podkreślić należy również, iż konsekwencją korekty faktury wewnętrznej jest obowiązek skorygowania deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

Na podstawie bowiem art. 99 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej „informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W związku z powyższym Wnioskodawca zobowiązany jest do skorygowania deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż transakcja opisana we wniosku nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz obowiązku wystawienia korekty faktury wewnętrznej należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.