INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 02 lipca 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 23 lipca 2008r.), uzupełnionym w dniu 26 września 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki Jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wszystkich wydatków związanych z prowadzeniem tejże działalności, pomimo otrzymywania dopłat z urzędu wojewódzkiego do przewozów pasażerskich związanych ze stosowaniem przez Spółkę ustawowych ulg – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki Jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej wszystkich wydatków związanych z prowadzeniem tejże działalności pomimo otrzymywania dopłat z urzędu wojewódzkiego do przewozów pasażerskich związanych ze stosowaniem przez Spółkę ustawowych ulg.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 05 września 2008r. wezwano do jego uzupełnienia.
W dniu 26 września 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności wnioskodawcy – Spółki Jawnej – są krajowe przewozy pasażerskie. Na podstawie umowy z województwem małopolskim Spółka otrzymuje dopłaty do przewozów pasażerskich z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg (zgodnie z art. 8a ustawy z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego Dz. U. z 2002r. nr 175, poz. 1440 z późn. zm.). Dopłaty te na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych są wolne od podatku dochodowego. Przychody Spółki są znacznie wyższe od ponoszonych kosztów działalności (nie uwzględniając kwot ww. dopłat). Spółka osiąga więc dochód, z którego wspólnicy płacą podatek dochodowy. Kwoty dopłat zatem nie są w Spółce wykorzystywane do sfinansowania bieżących kosztów działalności.
W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż Spółka prowadzi ewidencję księgową umożliwiającą ewentualne wyodrębnienie wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dopłat oraz wydatków finansowanych z pozostałych przychodów, jednakże żadne bieżące koszty działalności nie są pokrywane przychodami z dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przytoczonym stanem faktycznym Spółka jest zobowiązania do zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 56 mówiącego o nieuznawaniu za koszty uzyskania przychodu wydatków bezpośrednio sfinansowanych z przychodów, o których mówi m. in. art. 21 ust. 1 pkt 129 czyli otrzymywanych przez Spółkę dopłat...

Zdaniem wnioskodawcy art. 23 ust. 1 pkt 56 przy opisanym stanie faktycznym w Spółce nie ma zastosowania, gdyż żadne bezpośrednie koszty działalności nie są finansowane przychodami z opisanych wcześniej dopłat, które to dopłaty stanowią dla wspólników Spółki dodatkowy dochód wolny od opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).
Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2005r. nr 249 poz. 2104 ze zm.) dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania, wydatki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie:

1. zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
2. ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
3. bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
4. zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135), zwanym dalej "organizacjami pozarządowymi",
5. kosztów realizacji inwestycji
   - zwane dalej "dotacjami celowymi".
   
   

W myśl natomiast art. 8a ust. 1a i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (t.j. Dz. U. z 2002r. nr 175, poz. 1440 ze zm.) koszty związane z finansowaniem ustawowych uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów pokrywane są z budżetu państwa. Samorządy województw, z zastrzeżeniem ust. 2a, przekazują przewoźnikom wykonującym krajowe autobusowe przewozy pasażerskie dopłaty do tych przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg w przewozach pasażerskich, z zastrzeżeniem ust. 4.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca, na podstawie umowy z urzędem wojewódzkim, otrzymuje dopłaty do przewozów pasażerskich z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż dopłaty te, jako dotacje w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 129.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka uzyskuje z jednego źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, zarówno przychody podlegające opodatkowaniu jak i przychody zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stwierdzić zatem należy, iż ponoszone przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności wydatki służą uzyskiwaniu zarówno przychodu opodatkowanego jak i zwolnionego. Nie sposób tym samym zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż kwoty dopłat nie są w Spółce wykorzystywane do finansowania bieżącej działalności, gdyż pozostałe przychody Spółki wystarczają na pokrycie wszystkich ponoszonych kosztów prowadzonej działalności gospodarczej (a więc również tych, które związane są z uzyskaniem przychodów zwolnionych od opodatkowania).

W świetle powyższego, skoro w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskiwane są przychody zwolnione od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to znajduje zastosowanie regulacja prawna zawarta w art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy, przewidująca konieczność skorygowania kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskaniem tych przychodów. Jeżeli zatem w istocie, jak wskazano to we wniosku – Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający wyodrębnienie wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dopłat to w dacie otrzymania tychże dopłat wydatki te winny zostać wyksięgowane z kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.